คนที่เขารักคือนางเอกไม่ใช่นางร้าย(ไม่ยอมรับ)

.....................................

ชายหาดหัวหิน....

ร่างสูงนั่งอยู่ที่ริมชายหาด เขากำลังหาจังหวะปรับความเข้าใจกับเลขาสาวตั้งแต่ที่เขาขอเธอเป็นแฟนก็มีแต่เรื่อง ก่อนนั้นเขาสองคนคุยกันไม่มีสถานะเหมือนมันจะดีกว่านี้มาก ถึงเธอจะไม่กลับมาคบกับเขาแล้ว เขาก็ขอแค่ได้พูดคุยและปรับความเข้าใจกับเธอ เขารู้ดีว่าต่อไปนี้ชีวิตเขาไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรได้แล้ว ยังไงเขาก็ต้องแต่งงานกับเหอผิง เขาคาดเดาได้ไม่อยาก ซึ่งเป็นเขาเองที่ผิด เมื่อคืนเขาทำพลาดไปอย่างไม่น่าให้อภัย เขาเองก็ไม่กล้าที่จะไปขอโอกาสจากเธอ เขาทำเธอเจ็บมาหลายครั้งแล้ว...

"พิมพ์ผมขอคุยด้วยหน่อย" เมื่อเธอกำลังจะเดินผ่านเขาก็จับแขนเล็กให้นั่งลง...

พิมรดาก้มหน้าไม่กล้ามองเขา...เธอยังเจ็บปวดที่ต้องตัดใจจากเขาทั้งที่ยังรักเขาอยู่ หากจะต้องเจ็บเธอขอเก็บมันไว้เองเธอไม่มีอะไรที่เหมาะสมกับเขาเลยทั้งเรื่องฐานะและอื่นๆ เขาดีกับเธอมากจนใจเธอปวดร้าวไปหมด

"ผมรู้แ……