HABANG naglalakad sila Maddie at Kael papasok sa isang building kung saan nagtatrabaho ang binata ay ang mga mata ng mga nakakasalubong nila ay tumututok kay Maddie, na ang iba pa ay bumabati kay Kael pero ang binata ay hindi man lang tumugon kahit man lang tumingin sa mga bumabati rito.
Maraming tao ang nag-aabang sa tatlong elevator pero nang makita si Kael ay umalis ang iba sa pag-aabang sa isang elevator at doon lumakad si Kael saka pumasok sila nang bumukas iyon. Nakita ni Maddie kung paano galangin ng mga taong iyon si Kael at tinatawag pa itong Sir na may kasamang pagbati pero si Kael ay wala man lang pakelam.
Pasara na ang pinto nang may braso na humarang doon kaya bumukas ulit iyon at isang gwapo at nakangiting binata ang sumalubong sa paningin niya na pumasok.
“Siraulo ka, Klay! Ang sabi ko sabay na tayong papasok at inaantay na kita doon sa labas ng building pagtapos malalaman kung nauna ka na palang pumasok!” sita ng pumasok kay Kael.
Hindi nagsalita si Kael at parang hangin lang ang kinausap ng pumasok na lalake.
Kilala niya ang lalaking iyon na isa sa kaibigan ni Kael at kasama nito sa bar kasama si Mr. Montevasco. Conrad ang naalala niyang pakilala nito sa kaniya noong gabing iyon sa bar.
Tumitig si Conrad sa kaniya at bumakas ang pagtataka sa mukha nito saka tinuro siya dahilan para makadama siya ng matinding hiya.
“Ikaw si Madison, hindi ba?” naniniguradong tanong ni Conrad sa kaniya.
Hindi niya nagawang magsalita dahil sa hiyang nadarama. Alam naman kasi ni Maddie na may alam ang mga kaibigan ni Kael sa nakaraan nila at marahil baka kahit ang mga ito ay masama ang tingin sa kaniya.
Tumingin si Conrad kay Kael na may pagtataka. “Siraulo ka! Tinuloy mo talaga?” hindi makapaniwalang tanong nito sa kaibigan.
“Shut your f*cking mouth!” inis na sita ni Kael kay Conrad.
“Alam mo dapat kayo ng pinsan ko ang magkatuluyan parehas kasi kayong masama ang ugali sa mga babaeng malapit sa inyo! Tignan mo itong si Giana, nawalan na ng alaala pinapahirapan pa ni—“
“Shut up!” matigas nang saway ni Kael kay Conrad.
Nagulat si Maddie hindi dahil sa paninita ni Kael kay Conrad kundi sa sinabi nito na pinapahirapan ni Mr. Montevasco ang asawa nitong si Giana. Si Hermella na isa sa naging malapit na kaibigan niya noon at may kabahagi ng nakaraan na may nagawa rin siyang kasalanan.
“Let’s go, Maddie,” malamig na sabi ni Kael na ikinabalik niya sa reyalidad saka naglakad na si Kael palabas ng elevator. Nilingon na muna niya si Conrad para sana magpaalam pero wala namang ding lumabas na kahit ano sa bibig niya pero nginitian siya ni Conrad.
“Nice to meet you again, Madison,” anito.
“Nice to meet you, Sir,” aniya.
“Just call me by my name. Huwag mo na akong i-sir pa,” anito.
“Sige po, C-Conrad—“
“Maddie!” naiinip ng tawag ni Kael sa kaniya dahilan para magmadaling lumabas si Maddie ng elevator at sundan na ang mabilis na paglalakad ng binata.
Sinundan lang ni Maddie si Kael hanggang sa pumasok ito sa isang black glass door na may nakalagay na buong pangalan ni Kael. Pagpasok ni Maddie sa opisina, ay mabilis na umikot ang mga mata niya sa ganda ng opisinang sumalubong sa mga mata niya. Mlinis malaki ang opisina ni Kael na may wallpaper na soft green Lars Navy, ang ganda ng kulay at halatang ang may-ari ng opisina ay lalake.
May estante na makapal pero babasagin na may mga libro at magazine na naka-display at nasa gitna ang bilog na mesa at swivel chair ni Klay na may computer sa gilid at laptop naman sa gitna ng lamesa.
“Are you flirting with Conrad?” tanong ni Kael dahilan para mapatingin siya sa binata na may pagtataka dahil naglo-loading pa sa utak niya ang tanong nito sa kaniya. “Ano? Hindi mo sasagutin ang tanong ko?” galit nang tanong ni Kael saka hinablot ang braso niya at magdiin ang pagkakahawak nito sa braso niya.
“H-hindi, Sir. Hindi ko nilalandi ang kaibigan mo,” tugon na niya nang maintindihan ang tanong ni Kael at nakadama na naman siya ng takot sa binata.
“Get down on your knees!” matigas na utos ni Kael.
Muli ay naguluhan siya sa inuutos ni Kael at hindi sinunod ang utos nito.
“Get down on your knees, w***e!” gigil na sigaw ni Kael.
Walang nagawa si Maddie kundi sundin ang gusto ni Kael kahit naguguluhan pa siya at nanlaki na lang ang mga mata niya matapos niyang lumuhod ay inalis nito ang sinturon sa suot na pants saka ibinaba hindi lang ang pantalon nito kundi pati ang boxer at tumambad sa kaniya ang pagkal*lake nito.
“Alam mo naman siguro ang dapat mong gawin. Sanay ka naman na ginagawa ito kaya gawin mo na at huwag kang magpabagal-bagal,” nakangising utos ni Kael sa kaniya.
“Sir!” nahuhumindik na bulalas niya.
Tatayo saka siya pero napatili siya nang hilahin ni Kael ang buhok niya.
“Sundin mo ang gusto ko kung ayaw mong masaktan!” gigil na sigaw ni Kael sa kaniya.
Hindi pa rin kumilos si Maddie at tiniis na lang niya ang sakit ng paghila ni Kael sa buhok niya habang nakatitig sa puno ng galit na mga mata ng binata.
“Kapag hindi mo ako sinunod ngayon ay sisiguraduhin kong masisira ang buhay mo at ng pamilya mo! Hindi lang ang bahay at lupa ang mawawala sa’yo pati na rin ang magandang kinabukasan ng pinsan mo at ang anak mo! Idadamay ko sila sa galit ko sa’yo, Maddie!” puno na nang galit na banta ni Kael sa kaniya.
Pakiramdam ni Maddie ay nawala ang lahat ng tapang na pinaiiral niya ngayon kahit ang paninindigan niya ay nawasak nang marinig niya ang pagbabanta ni Kael sa kaniya. Kakayanin niya ang lahat ng sakit at pagpapahirap pero ang madamay ang anak at pinsan niya na natatanging pamilya at mahal na mahal niya ay hindi na niya kakayanin pa.
Masira na ang buhay niya huwag lang si Arya at huwag lang malayo sa kaniya si Poypoy. Gustong tumulo ng mga luha ni Maddie pero kinagat niya nang madiin ang labi niya hanggang sa malasahan na niya ang dugo mula sa labi saka umangat ang dalawa niyang kamay at hinawakan ang kahabaan ng binata at kahit hindi naman talaga siya sanay na gawin ang gustong ipagawa sa kaniya ni Klay ay gagawin niya iyon hindi para sa kaligayahan nito kundi dahil para sa kapakanan ng mga mahal niya sa buhay.
Ito ang unang beses na gawin niya iyon kay Klay dahil noon kahit inalok niya ang binata na gawin niya iyon ay hindi ito pumayag.
Mapait siyang napangiti.
Hindi na nga pala ang Kael na kaharap niya ang Kael na naging nobyo at minaha niya kaya bakit iniisip ko pa ang noon at ngayon.
Pumikit si Maddie saka pinasok sa bibig niya ang kahabaan ng lalake.
“F*ck!” bulalas ni Kael at narinig pa niyang umungol ito na halatang nasisiyahan. Tumitigas na ngayon ang pagkal*lake ni Kael at nararamdaman pa niyang tinutulak nito ang ulo niya kaya nabubulunan na siya habang ito ay nasasarapan.
Napahawak na si Maddie sa bewang ni Kael at kahit halos mabulunan siya ay tiniis na lang niya iyon hanggang sa naging marahan na ang pagtulak ni Kael sa ulo niya palabas-masok ng kahabaan nito sa bibig niya.
“Magtiis ka lang, Maddie, matatapos din ang lahat ng ito,” sabi niya sa isip.
“Ohh!” ungol ni Kael hanggang sa nilabasan ito ng maraming katas sa mismong loob ng bibig niya.
Pag-alis ng pagkal*lake ni Kael ay mabilis siyang tumayo saka tumakbo sa banyo ng opisina ni Kael. Hindi siya sigurado kung nasaan ang banyo pero nang makakita siya ng pinto ay doon na siya pumasok saka dinura ang katas ng binata sa bibig niya.
Hindi naman pangit ang lasa ng c*m ni Kael pero pakiramdam niya sa ginawa ni Kael sa kaniya kahit ayaw niya ay isa nga siyang w***e kagaya ng sinasabi nito kaya nandidiri siyang dinura ang lahat ng iyon na nasa bibig niya.
“Lahat ba ng lalaking bino-bl*w j*b mo ay dinudura mo ang c*m o tanging ang akin lang ang ayaw mo?” nang-iinsultong tanong ni Kael sa kaniya na nasa likod na pala niya.
Hindi pinansin ni Maddie si Kael at nagpatuloy siya sa ginagawa hanggang nagmumog na siya at naghilamos saka kumuha ng tissue na nasa gilid lang ng lababo ang pinunasan ang basang mukha.
“Nasiyahan ako sa ginawa mo. Doon ka lang talaga magaling, Maddie, ang magpaligaya ng lalake,” nang-iinsulto pa ring sabi ni Kael saka iniwan siya sa banyo.
Napabuntonghininga si Maddie at muli ay wasak na naman ang puso niya sa insultong natatanggap niya mula sa lalaking noon pa man hanggang ngayon ay mahal na mahal niya.
Inayos na muna ni Maddie ang sarili saka lumabas sa banyo at naabutan niya si Kael na nakaupo na sa swivel chair nito at abalang nakatitig sa laptop habang nagtitipa. Pinagmasdan lang ni Maddie ang kagwapuhan at kakisigan ni Kael na kahit kailan ay hindi mawawala sa paningin niya kahit nakakapangpababa na ang ginagawa nito sa kaniya.
May kumatok sa pinto ng opisina na ikinalingon niya.
“Get in,” seryosong utos ni Kael sa kumatok.
Isang halos hindi nalalayo sa edad niya ang pumasok at bumati pa ng magandang umaga kay Kael na buntis na babae.
“Siya si Madison ang magiging temporary secretary ko habang nasa maternal leave ka, Leona,” sabi ni Kael na hindi man lang tumitingin sa kaniya. “Ikaw ng bahala sa kaniya at ituro mo ang lahat ng dapat ng magiging trabaho niya,” anito.
“Opo, Sir,” nakangiting tugon ni Leona saka tumingin sa kaniya na hindi nawawala ang ngiti sa labi. “Tara na, Madison,” aya nito dahilan para lumakad na siya palabas ng opisina at sinundan si Leona sa mesa nito na nasa labas lang ng opisina ni Kael. “Napakagandang babae pala ng magiging temporary secretary ni Sir. Sure ka bang temporary secretary lang ang inapplayan mo? Hindi ka ba model o mag-aartista?” tanong ni Leona sa kaniya nang makalapit sila sa mesa.
Napangiti si Maddie dahil sa kadaldalan ni Leona saka mabilis siyang nakadama ng komportable sa kaharap na babae.
“Hindi ako model lalong-lalo nang hindi ako nag-aartista,” aniya.
“Galing ka rin ba sa isa sa company ni Sir? Secretary ka rin ba doon?” usisa nito sa kaniya.
“Hindi. Ito ang unang trabaho ko bilang Secretary sa isang magandang company,” tugon niya.
“Talaga? Saang agency ka galing?” tanong pa rin nito sa akin.
Umiling lang si Maddie kasi hindi na niya alam kung paano sasagutin ang tanong sa kaniya ni Leona.
“Ang daldal ko ba? Sorry, ha,” natatawang hingi ng pasensiya sa kaniya ni Leona.
“Okay lang. Pero hindi ako galing sa isang agency may kakilala lang si Sir na kakilala ko at tinulungan akong makapasok dito,” tugon niya sa tanong ni Leona kanina. “Kapag bumalik ka na sa trabaho ay sabi ni Sir sa ibang kompanya niya raw ako ipapasok bilang tauhan.
“Hindi kasi talaga para sa akin ang ganitong posisyon kasi hindi naman ako nakapagtapos ng Kolehiyo,” nakangiting tugon niya pero may lungkot sa puso niya sa naisip na hindi pagtatapos niya sa pag-aaral.
“Mabait talaga iyan si Sir Klay. Mukha lang masungit at palaging tahimik pero matulungin iyan siya,” nakangiting sabi ni Leona.
“Oo nga, eh,” ayon niya.
“Ay, sige na. Mag-umpisa na tayo at baka maubos oras natin sa kaka-chika,” anito na ikinangiti niya muli. “Kailangan malaman mo na ang lahat ng trabaho mo bilang Secretary ni Sir Klay matapos ang isang linggo dahil isang linggo na lang talaga na magtatrabaho ako kasi kailangan ko na talagang magpahinga sa trabaho at lalabas na itong baby ko.”
“Mabuti kinaya mo pang magtrabaho kahit buntis ka? Noong ako nagbubuntis sobrang selan ko,” sabi niya.
Nanlaki ang mga mata ni Leona sa sinabi niya saka napatingin sa katawan niya na parang sinusuri ito.
“May asawa at anak ka pala?” hindi makapaniwalang tanong nito. “Mukhang dalagang-dalaga ka kasi. Sana all,” malakas ang boses na sabi ni Leona sa huling kataga nito.
“Anak lang ang meron ako pero wala akong asawa. Dalagang ina,” aniya.
“Hindi nanghinayang iyong ama ng anak mo sa ganda mong iyan?” hindi makapaniwalang tanong ni Leona.
Ngiti lang ang naging ganti niya at hindi na niya nagawa pang magsalita dahil tumunog ang telepono na nasa mesa ni Leona at sinagot iyon ng babae.
“Sir Klay,” sagot ni Leona sa kausap sa telepono. “Ako na lang po mag-order, Sir—“
Hindi natuloy ni Leona ang sasabihin dahil mukhang pinutol ni Klay ang sasabihin niya.
“Pwede naman pong magpa-grab na lang, Sir, kaya bakit pa papupuntahin si—“
Hindi na naman natuloy ni Leona ang sasabihin niya.
“Sige po, Sir Klay,” sabi nito saka binaba ang telepono at tumingin kay Maddie. “Pumasok ka raw sa opisina may iuutos daw sa’yo si Sir Klay,” sabi nito sa kaniya.
Ngumiti lang si Maddie saka tumango at pumasok na sa loob ng opisian ni Klay.
Alam naman ni Maddie na nag-uumpisa pa lang si Kael sa pagpapahirap niya at hindi iyon basta-basta matatapos kaya kahit alam niyang mahihirapan at masasaktan siya ay inihahanda na niya ang sarili niya.
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.