Chapter 5

TINAWAGAN ni Maddie si Simon at hiningi niya ang contact number ni Kael dahil tatawagan na niya ang lalake at tatanggapin niya ang inaalok nito pero hihingi rin siya ng tulong para sa gastusin ng anak niya sa Ospital at pangbayad din ng tuition fee ni Arya. Napagdesisyunan na ni Maddie na pagbigyan ang gusto ni Kael, na malayang mapaghigantihan siya nito at tatanggapin niya iyon kahit pahirapan pa siya ng dating nobyo.

Martyr man isipin at sabihin pa ng iba na tanga siya dahil sa pagpayag niyang iyon pero may dahilan naman siya kaya gagawin niya iyon at isa pa, para hindi rin sila mawalan ng matutuluyan lalo pa at nasa kamay na ni Kael ang titulo ng bahay at lupa. Hindi lang sarili niya ang iniisip ngayon kundi pati ang pinsan at anak na kagaya niya ay walang mapupuntahan sa oras na mawala sa kanila ang bahay at lupa na huling pag-aari niya.

Gusto na rin ni Maddie ng katahimikan sa buhay niya at makabawi sa lahat ng mga nagawa niyang kasalanan kay Kael, na bumalik ang dating Kael na kilala niya noon at kung makakatulong ang paghihiganti nito sa kaniya para unti-inting mabuo ang sarili nito na winasak niya noon, ay pagbibigyan niya ito para makabawi sa lahat ng mga nagawa niya ritong kasalanan, na hanggang ngayon ay dumudurog pa rin sa puso niya.

Anim na taon na siyang hindi pinapatahimik ng naging kasalanan niya kay Kael. Baka kapag pinagbigyan niya ito at makitang maging masaya ito sa gagawin nito sa kaniya ay makuha na rin niya ang katahimikang inaasam niya. Wala siyang ideya sa gagawin ni Kael sa kaniya pero anuman ang gawin nito sa kaniya ay sa tingin naman niya ay wala nang mawawala pa sa kaniya dahil noon pa man ay miserable na ang buhay niya simula nang naghiwalay ang landas nila ng dating nobyo at bumagsak ang lahat ng kabuhayan nila nang biglang mawala ang mga magulang.

Mapait na napangiti si Maddie. Walang nang naging mabuting nangyari sa buhay niya simula nang nakagawa siya ng pagkakasala kay Kael siguro kung hindi dumating sa buhay niya ang anak na si Poypoy ay baka sumunod na lang siya sa mga magulang at malamig na bangkay na rin ngayon pero dumating ang anak niya na nagbigay din ng pag-asa at liwanag sa buhay niya kasama ng pinsang si Arya na piniling manatili sa tabi niya at hindi sila iniwang mag-ina.

Hindi niya hahayaang maging miserable ang buhay ni Poypoy at Arya kaya hindi niya hahayaang tumira sa kalsada ang natitirang pamilya na mayroon siya. Hahayaan niyang siya lang ang maging miserable huwag lang ang dalawang mahahalagang tao sa buhay niya.

Ngayong maggagabi na ay nasa bahay na si Maddie. Umuwi muna siya at iniwan ang pinsan at anak sa Ospital saka tinawagan ang numero ni Kael na ibinigay ni Simon sa kaniya.

Kumakabog nang mabilis ang dibdib niya habang tinatawagan si Kael.

“Hello,” malamig at maawtoridad na boses ang sumalubong sa pandinig niya.

“K-Kael,” tawag niya sa binata.

“It's good that you call. I am about to get bored and evict you from the house and land that I own,” anito.

“H-huwag! Wala kaming mapupuntahan kung paalisin mo kami. B-bata pa ang anak ko saka si Arya—“

“Anak? May anak ka?” tanong ni Kael, na may panganib ang boses na nagpabilis lalo sa t***k ng puso niya.

“H-hindi mo ba alam? Akala ko alam mo na ang ‘tungkol sa buhay ko?” halos bulong na tanong niya.

“Do you think I would be interested in knowing about your life? I don't care about the life of a sl*t like you!” gigil na tugon nito sa kaniya.

“P-pero paano mo nalaman na binenta kay Simon ang bahay at lupa ko. Binili mo sa kaniya iyon, hindi ba?” tanong niya.

“Wala ka nang pakealam doon!” sigaw ni Kael sa kaniya. “Leave my house now, because tomorrow morning I will go there to destroy that house—“

“Huwag, Kael, please!” pakiusap niya kaagad. “Sinabi ko na sa’yo na wala kaming mapupuntahan—“

“Wala na akong pakealam pa sa inyo! Pag-aari ko na ang bahay at lupang iyan!”

“P-paano kung pumapayag na ako sa gusto mo? I-iyong maging alipin mo ako kapalit ng bahay at lupa namin?” tanong niya kay Kael.

Bigla ay natahimik si Kael at doon ay hindi na siya mapakali habang naglalakad-lakad sa sala ng bahay. Pikot-ikot lang siya doon at dahil wala namang gaanong kagamitan ay malawak ang sala nila at walang sasagabal sa paglalakad niya.

“Papayag ka na sa gusto ko?” tanong ni Kael, na ngayon ay mahinahon na.

“G-gusto kong mag-usap muna tayo. M-may iba pa akong hihilingin maliban sa bahay at lupa kapalit ng paninilbihan ko sa’yo,” tugon niya.

Narinig niyang tumawa na naman si Kael pero kagaya rin ng una, ay mukhang hindi naman ito masaya at sa totoo lang, ay mas kinakabahan siya sa pagtawa nito.

“Where are you and I'm going to see you?” tanong ni Kael sa kaniya.

“N-nasa bahay ako.”

Pinutol na ni Kael ang tawag at doon siya nanghihinang napaupo sa sofa. Maghaharap na naman sila ni Kael at ngayon ay ginusto na niya iyon dahil makikipagkasundo na siya rito at papayag sa gusto nitong ipagawa sa kaniya.

Halos wala pang kalahating-minuto nang makarinig siya ng sasakyan na huminto sa harap ng gate kaya napasilip siya sa bukas na pinto at nagulat siya, na nandoon na ang sasakyan ni Kael. Alam niyang kay Kael ang sasakyan na iyon dahil iyon din ang sasakyan na gamit nito nang pangalawang beses nilang pag-uusap.

“Ang bilis naman niya!” hindi napigilang bulalas niya.

Nagmamadaling lumabas ng bahay si Maddie saka lumabas ng gate at binuksan naman ni Kael ang bintana kaya tumambad sa kaniya ang gwapong mukha ng lalake kahit malamig ang tingin nito sa kaniya.

“Get inside,” utos nito sa kaniya.

“Bakit hindi ka na lang pumasok para doon tayo mag-usap—“

“Hindi ako papasok sa bahay ng mga taong pinagmalupitan ako noon!” putol ni Kael sa sasabihin sana niya at nag-alab na naman ang poot sa mga mata nito.

Napalunok ng laway si Maddie saka sinara ang gate ng bahay at pumasok na sa loob ng kotse ni Kael. Naamoy niya ang mabangong pabango ng panlalake, na mukhang kumalat na sa loob ng sasakyan na hindi masakit sa ilong. Malakas ang aircon sa kotse kaya mabilis nanuot sa balat niya ang lamig lalo pa at blouse at tukong lang ang suot niya saka naka-tsinelas lang siya dahil nasa bahay lang naman siya. 

Nakakahiya tuloy sa kasama niya na halatang mamahalin ang lahat ng suot pati na rin sa kotseng sinasakyan niya.

Umandar na ang sasakyan at matapos ang ilang minuto, ay pumasok sila sa isang subdivision, na may mga naglalakihan naggagandahang bahay saka huminto ang sasakyan sa harapan din ng isang malaking bahay.

“Bahay mo ba iyan?” usisa niya kay Kael.

Hindi sumagot ang lalake at ni hindi ito tumingin sa kaniya.

“Sabihin mo na ang gusto mong pag-usapan natin nang matapos na ito,” utos ni Kael sa kaniya.

“Dito na?” tanong niya.

“Yes. Where else do you want?” inis nang tanong nito sa kaniya.

Hindi nakapagsalita si Maddie. Wala namang problema kung sa loob sila ng kotse mag-uusap kaya lang inakala niya talaga, na papasok sila sa malaking bahay na hinintuan ng sinasakyan.

“Did you think we would talk inside my house? And do you think I would let someone like you enter my house?” nang-uuyam na tanong ni Kael sa kaniya.

“H-hindi. Nagulat lang ako na gusto mo na kaagad mag-usap tayo,” pagsisinungaling niya saka napayuko sa nadaramang kahihiyan.

“Ano ba ang sasabihin mo? Naiinip na ako!” inis nitong tanong.

“G-gusto ko lang makiusap na huwag mo kaming paalisin sa bahay namin. Walang-wala kami ngayon,” tugon niya.

“Madali lang naman iyan. I will give you your house and land, but in exchange for that, I will make you a woman and my slave for one year. You will only serve me for that long, and the property left by your parents will be yours again,” tugon nito sa kaniya.

“H-hindi lang ang bahay at lupa ang kailangan ko ngayon. K-kailangan ko rin humiram ng pera sa’yo k-kailangan ng anak ko,” halos hindi masabi ni Maddie ang mga salitang iyon subalit kailangan niyang kapalan ang mukha lalo pa at nasa Ospital na naman si Poypoy. “Hihiram lang ako sa’yo ng pera at babayaran ko habang nagtatrabaho sa’yo,” dagdag niya upang kahit paano, ay magkaroon naman siya ng ‘konting pride sa sarili.

“Magkano ba ang perang kailangan mo?” tanong ni Kael sa kaniya dahilan para manlaki ang mga matang napatingin siya rito.

“P-papahiramin mo ako?” hindi makapaniwanag tanong niya.

“Ibibigay ko lang sa’yo basta papayag ka sa gusto ko,” seryosong tugon nito sa kaniya.

“Hindi. Babayaran ko habang nagtatrabaho ako sa’yo,” mabilis niyang sabi.

“Fine!” inis na tugon ni Kael. “Magkano ba ang kailangan mo nang maipadala ko na sa bank account mo? Siguro naman, may bank account ka kahit walang-wala ka na?” May halong pang-iinsulto na ang tono ng boses nito sa kaniya.

“Oo, mayroon ako,” tugon niya.

“Ibigay mo sa akin ang bank account mo para maipadala ko na ang pera. And from now on, our agreement is binding. You're my slave not only in bed but in everything I want to make you do,” seryosong sabi ni Kael sa kaniya.

“O-oo,” tugon niya saka inabot ni Kael ang cell phone at inilagay niya doon ang bank account number niya.

Nang ibalik ni Maddie ang cell phone ay doon muna tumutok ang pansin ni Kael saka mabilis na nagtipa at mayamaya muling tumingin sa kaniya.

“I have transferred the money to your account,” anito.

“Pero hindi ko pa nasasabi sa’yo kung magkano—“

“Does it matter how much money I sent to your account? That's big, and I'm sure it's more than your son needs. Sobra pa nga iyon at kahit pangangailangan mo ay mabibili mo sa perang ibinigay ko,” anito.

“Hindi naman mahalaga ang pangangailangan ko. Ang mahalaga ay ang anak ko,” mahinang tugon niya.

“Ilan taon na ang anak mo?” tanong ni Kael sa kaniya.

“T-three years old,” tugon niya.

“Really? You immediately found someone to replace me and got pregnant again?” nang-uuyam na tanong nito. “It's good that you didn't abort that child as you did to our child.” Puno na naman ng poot ang mga mata ni Kael at kahit ang boses nito.

Napakagat ng labi si Maddie at muling nakaramdam na naman siya ng sakit dahil sa ibinalik na masamang alaala nila ni Kael. Nabuntis nga siya noon subalit kagaya ng sinabi nito, ay nalaglag ang bata at isa iyon sa pinagsisihan niya na nagawa noon.

“Nasaan ang ama ng anak mo? Bakit ikaw lang ang nagtatrabaho at hindi ka niya tinutulungan?” tanong muli ni Kael sa kaniya.

“I-iniwan na niya ako,” tugon niya.

“After all, who can stay with a sl*t like you? Hindi ka naman talaga dapat sineseryoso at pangkama ka lang,” insulto na naman sa kaniya ni Kael.

Napahawak si Maddie nang mahigpit sa mga kamay niya saka kinurot ang daliri upang mapigilan ang mga luhang nais pumatak sa mga mata, sa masasakit na salitang naririnig niya ngayon kay Kael.

Hindi siya iiyak. Hindi p’wede dahil deserve niya ang lahat ng iyon mula kay Kael.

“Let us now begin our agreement,” sabi ni Kael, na ikinaangat niya ng tingin dito.

Hindi napaghandaan ni Maddie ang sumunod na kilos ni Kael dahil bigla na lang itong lumapit sa kaniya saka marahas siyang hinalikan. Kumilos ang dalawang kamay niya para itulak ang lalake subalit nahawakan ni Kael ang mga kamay niya saka marahas na idiniin sa upuan.

“Stop fighting, and let me do what I want to do to you!” matigas na utos ni Kael sa kaniya nang maghiwalay ang mga labi nila at napakatalim ng titig nito sa kaniya na nagpahina sa buong katawan niya.

Nang hindi na siya kumilos ay muling sinibasib siya ng halik ni Kael at marahas iyon kagaya noong unang hinalikan siya nito sa kotse rin na ito. Kahit ang mga haplos nito ay marahas at pakiramdam niya, ay mag-iiwan iyon ng pasa sa balat niya.

“K-Kael, nasasaktan ako,” reklamo niya pero sinabunutan lang nito ang buhok niya at inangat mukha niya.

“You agree to this deal, and this is how I like it when I f*ck you! So don't complain because I already gave you the money!” sigaw nito sa kaniya.

Napatili si Maddie nang punitin ni Kael ang blouse niya at saka bumaba ang halik nito sa leeg niya. Hindi na nagawa pang pumalag ni Maddie dahil baka mas lalo lang siyang masaktan kung papalag pa siya saka tama si Kael, pumayag siya sa usapan at nagbigay na rin ito ng pera sa kaniya.

Mabilis na natanggal ni Kael ang suot niyang tokong pati ang bra at panty niya kaya hubo’t-hubad na siyang kaharap si Kael habang ito ay kompleto pa rin ang saplot.

“Your body is still beautiful even though several men have passed by you,” komento ni Kael, na may halong pang-iinsulto.

Binaba ni Kael ang inuupuan niya kaya nakapuwesto na ito sa harapan niya saka inalis ang belt sa pantalon at ibinaba lang iyon at tumambad kay Maddie ang naghuhumindik na pagkal*lake ni Kael na ngayon na lang niya ulit nakita.

Napaatras si Maddie kahit wala na siyang aatrasan pakiramdam niya kasi ay hindi pa siya handa pero si Kael, ay halatang gusto na siyang pasukin. Hinawakan ni Kael ang dalawa niyang binti saka pinaghiwalay.

“Kael, t-teka lang—“

Hindi na siya nakatutol pa dahil mabilis ang kilos ni Kael at walang seremonyas na pinasok siya kaya impit siyang napatili. Masakit ang pagpasok ni Kael sa loob niya dahil hindi pa talaga siya handa at hindi rin nagdahan-dahan ang lalake sa pagpasok sa kaniya.

Pigil ang mga luhang pumatak sa mga mata ni Maddie at hindi lang ang katawan niya ang nasasaktan kundi pati ang puso niya. Pakiramdam niya ay pinipiga ang puso niya na halos hindi na siya makahinga dahil sa pagpipigil rin na mapaiyak.

“Oh, f*ck! You're tight even though you've given birth!” bulalas ni Kael at mabilis na umulos papasok sa kaniya.

Napaungol na rin si Maddie subalit hindi dahil nasasarapan siya kundi dahil nasasaktan siya sa pagiging marahas ni Kael sa kaniya. Pakiramdam niya ay mawawasak ang buong katawan niya dahil sa bilis ng kilos ni Kael at kahit ang sasakyan ay umaalog na rin.

“Ang sarap mo, Maddie! Ang sarap mo ring babuyin!”

Masakit sa pandinig ang mga salitang iyon ni Kael sa kaniya pero wala siyang magawa kundi tahimik na lang na masaktan at hayaan na lang na makaraos ito sa katawan niya. Kinagat na ni Maddie ang labi upang patuloy na pigilan ang pag-iyak hanggang sa naramdaman na lang niyang nakaabot na sa sukdulan si Kael.

Malakas na umungol si Kael habang lumalabas ang maraming katas sa pagkal*lake nito sa tiyan niya. Naabot na nito ang sukdulan pero siya, ay hindi at mukhang hindi naman niya iyon maabot lalo pa at hindi naman siya naligayahan sa pag-angkin nito sa kaniya.

Humiwalay si Kael sa pagkakayakap saka inayos nito ang suot na pantalon at umupo na sa puwesto nito kanina habang siya, ay nanghihina na mariing napapikit at pinapakiramdaman ang nananakit na katawan.