Emir Ali, kapıdan birlikte giren Aylin ve Adez’i görünce hafifçe gülümsedi.
Eylem, bu gülümsemenin hayra alamet olmadığını bildiği için “Kocacım,” diyerek araya girdi. Evde geçirdikleri zamanın cennetten çalınmış olduğunu, evden çıktıklarında kendini yine cehennemde bulacağını tahmin etmişti ama bu kadarını tahmin edememişti.
Saat ilerlerken tam şunu da çözdük, adam rahatlayacak diye beklerken, sürekli bir şeyler çıkıp duruyor, kocası öfkeden deliriyordu. Eylem, onun yine de iyi idare ettiğini düşünüyordu.
Emir Ali, karısına dönmeden “Eylem, sen artık biraz mola ver,” dedi.
Eylem, zaten mola vermişti. Yarım saattir toplantı odasına taşıdığı dosyalarla değil, kocasıyla ilgileniyordu gözleri. Emir Ali de bunun farkındaydı ama sağa sola emir yağdırmakla, öfkeyle bir şeyleri kırmakla ya da küfr……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.