Aylin, olanları sindirebilmek için bahçede birkaç dakika dikildi. Yanına doğru gelen adamlara sinirli bir bakış atıp kendinden uzaklaştırırken saatine baktı. Hala rahatlıkla uçağını yakalayabileceğini anladığında bir anda ne yapacağına karar verdi.
Arkasını dönüp giden adama seslendi. Adam anında kendine döndüğünde “Bana bir araç getirin!” diye emretti.
Emri ikiletilmeden yerine getirildiğinde adama araçtan inmesini işaret etti. “Markete gidip geliyorum,” dedi şüphe çekmemek için. “Size gerek yok.”
Abisine ait araca binip oyalanmadan hava alalına gitti. Huzursuzca geçen birkaç saatin ardından uçağa bindiğinde derin bir nefes aldı. Havada, ardından bıraktığı şehre son kez bakıp bakışlarını yanındaki adama çevirdi.
Adam bu anı bekliyormuş gibi konuşmaya başladığında kaşlarını çattı. “Siz ……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.