“Sen oturmaya devam et! Adamlar gelip yarın bize de sıksın, sen yine böyle aval aval izlersin!”
Okan, oturmakta olduğu koltuktan kalkıp evin içinde sağa sola adımlamaya başladı. “Gidip sıkayım mı?” dedi babasına.
“Adamlar gördükleri yerde kırk parça eder beni. Sezgin’e acımamışlar anlıyorum, o hiçbir şeyle alakası olmayan çocuğa da acımamışlar, beni mi hayatta bırakacaklar!”
“Ben bir çocuk ayarladım, eve giren, çıkan herkesi gözlüyor. Evden çıkan olduğunda haber uçuruyor. Diğerleri, kim nereden geliyor, nereye gidiyor takipteler. Liman düzelene kadar tek işimiz bunlarla uğraşmak olsun. Öleceksek de ölürüz. Azdan az çoktan çok gider!”
Okan bu işin sonunda zararlı çıkacağından emindi. Sezgin’in ölmüş olması canını sıkıyordu ama Tekin’le konuşup işleri büyütmek için de eline fırsat geçmişti.
“S……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.