Ahmet Vanlıoğlu
Sabah evlatlarımla güzel bir kahvaltı yapmıştık. İçimde toy bir delikanlının heyecanı vardı; 2 gün sonra Fatma'mı görecek, eğer başarabilirsem onu evimin hanımı yapacaktım. Belki çok zaman kaybetmiştik ama ikinci şansımı iyi değerlendirecektim. İşim zordu, hem de çok zor; Fatma inatçıydı. Daha onu ilk gördüğümde bile kaç gün peşinden koşmuştum, taviz vermemişti, ketumdu...
**
Merve'yle Meltem kız kıza gezmek isteyince çok mutlu olmuştum. Çocuklarım arasında uzun yıllar ayrı geçirmiş olsalar da, onlar kardeş olmayı deniyor, bu yolda çok iyi ilerliyorlardı. Merve arabayı kendi kullanmak istemiş, yanlarına koruma istememişti. Bunu kabul etmeyince, "Peşimizden gelsinler," demişti. Ben de kırmayıp kabul ettim. Onlar çıkınca Özgür, işi olduğunu söyleyip çıkmıştı. Ben de şirkette kal……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.