ตอนที่ 21 ประลองมนต์

“พ่อ”

ด้วยเพราะชั่วชีวิตนี้ เนื้อทองไม่มีที่พึ่งอื่นใด นอกจากพ่อผู้ให้กำเนิด ต่อให้รู้เห็นว่าพ่อบังเกิดเกล้านั้นมีส่วนทำให้ตนต้องมาทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างนี้ เด็กน้อยผู้ไม่ประสีประสาก็ยังคงพร่ำเพรียกเรียกหาคนเป็นพ่อไม่สิ้นสุด แม้กายหยาบจะแตกดับไปแล้ว แต่ด้วยเพราะวิบากแห่งกรรมเก่าในภพหลัง เคลื่อนวนกลับมาบดขยี้ซ้ำ ทำให้เนื้อทองต้องมารับเคราะห์หนักทั้งยามเป็นและยามตาย แม้แต่ยามกลายเป็นผี

“ยกวิญญาณของมึงให้กูเสียดีๆ” หมอขามขยับลุกขึ้นจากที่อาสนะนั่ง จากนั้นหันไปคว้าหวายลงอาคมด้ามยาวสักวา หัวปลายท้ายพันด้วยด้ายแดงปลุกเสกขึ้นมาจากแท่นบูชา มือข้างหนึ่งจับดึงดัดหวายก่อนจะร่ายคาถาเป่าซ้ำจากปลายข้างหนึ่งไปจนสุดปลายอีกด้านหนึ่ง

“ไม่ ทองจะอยู่กับพ่อ” วิญญาณน้อยยืนกรานในความภักดี เลือดสดต่างน้ำตาไหลหยดล้นจนเต็มใบหน้าชุ่มแดงฉาน

“มึงดื้อนักหรือ อย่างนั้นมาดูกันว่ามึงจะทนหวายของกูไปได้สักกี่ไม้”

หวายเส้นให……