ตอนที่ 1 นัดยิ้ม

ตอนที่ 1 นัดยิ้ม

“ยินดีต้อนรับเพื่อนสาวแสนสวยของเรากลับมายิ้มที่เมืองสยามนะจ๊ะ" พวงมาลัยทำจากห่อถุงยางอนามัยนับร้อยห้อยเป็นพวง หลากสี หลายยี่ห้อ คล้องสวมคอลงมาให้กับคนที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากการเรียนต่อต่างประเทศ แทนที่จะเป็นพวงมาลัยดอกไม้แบบที่มักเห็นกันจนชินตา

นารินทร์ ลูกสาวคนโตของตระกูลเศรษฐี ติดอันดับห้าของเมืองไทยร้องกรี๊ดออกมา เมื่อเห็นสิ่งที่เหล่าบรรดาเพื่อนสาวคนสนิทเตรียมเอาไว้ให้ เพราะใคร ๆ ต่างรู้ดีว่า ครอบครัว อัครเดชเดชา มีกฎเหล็กคือห้ามทั้งลูกสาว ลูกชาย มีแฟนก่อนอายุสามสิบ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่นารินทร์ ยังไม่เคยได้มีโอกาสไปนอนยิ้มกับหนุ่มคนไหนมาก่อนเลย จากเรื่องเครียดกลายเป็นเรื่องตลกขบขันจนเพื่อนทุกคนรู้กันดี

หากแต่ในคืนนี้ เหล่าเพื่อนสาวจอมเซี้ยวเปรี้ยวยกทีม ได้เตรียมหนุ่มน้อยหน้าใสวัยขบเผาะ ชนิดที่เพิ่งพ้นกระเปาะบรรลุนิติภาวะมา ‘นัดยิ้ม’ ให้เพื่อนรักได้เปิดซิง

“พวกแกทำบ้าอะไรเนี่ย” นารินทร์ตาเหลือกมองพวงมาลัยนั้นอย่างไม่กล้าคาดเดาความหมายแฝงของเหล่าบรรดาเพื่อนสาว

“สานฝันให้แกไง นารินทร์” เพื่อนสาวคนหนึ่งหัวเราะร่า สะกิดปลายนิ้วลงมายังแก้มขาว

“ฝันบ้า ฝันบออะไร” นารินทร์สะแก้มเอียงหลบ

“ก็เห็นแกบ่นว่าช่วงนี้ ฝันเปียกบ่อย ๆ พวกฉันเลยเตรียมหนุ่มน้อยเนื้อนุ่ม ๆ กระดูกกรุบ ๆ เอาไว้ให้ ต้อนรับที่แกบินกลับมาเมืองไทย หลังจากไปเรียนต่อตั้งหลายปี”

“พวกแกก็รู้ว่าพ่อฉัน ห้ามมีแฟนก่อนอายุสามสิบ”

“เรื่องนั้นพวกฉันรู้ แต่นี่มันไม่ใช่การมีแฟน”

“ไม่ใช่แฟน แล้วนี่อะไร” มือเรียวดึงพวงมาลัยถุงยางอนามัย กับของเล่นผู้ใหญ่เรทสิบแปดบวกขึ้นมาอวดเพื่อน

“เขาเรียกว่าการเรียนวิชาสุขศึกษาภาคปฏิบัติ ผลการวิจัยจากสถาบัน แรรรด ร่านนนนดีว่า ที่พวกฉันไปร่ำเรียนมา พิสูจน์แล้วว่าการที่ผู้หญิงมีเซ็กส์หลังอายุยี่สิบห้า จะทำให้มีความเสี่ยงต่อภาวะรูจีตัน มากถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ดังนั้นในฐานะที่พวกฉัน ได้รับตำแหน่งเพื่อนดีเด่น สาขายุยงส่งเสริมให้เพื่อนมีผัวก่อนวัยอันควร จึงรวมหัวประชุมออนไลน์ผ่านซูมกัน จนได้ข้อสรุปว่า คืนนี้เป็นฤกษ์งามยามดีที่จีจีของแกจะได้มีโอกาสออกมายิ้มสักที”

“ฮะ!!”

“ด้วยรักและความปรารถนาดีต่อรูจีของแกนะนารินทร์ เอาน่ะเพื่อน คืนนี้พวกฉันคัดเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับแกมาแล้ว นี่เลย!!!”

ไอแพดขนาดจอสิบสองนิ้ว เปิดภาพหนุ่มหล่อผิวขาว กล้ามเนื้อสมส่วนคนหนึ่งมาให้นารินทร์ดู นิ้วเรียวประดับเล็บเจลสีแสบตา ปัดผ่านเลื่อนอวดภาพถ่ายของหนุ่มน้อยคนนั้นในท่วงท่าต่าง ๆ พร้อมเสียงพร่ำพรรณนา ถึงคุณสมบัติที่เหล่าบรรดาคนมีผัว หรือผ่านการมีแฟนมาแล้วคอนเฟิร์มเป็นเสียงเดียวกันว่าดี นอกจากนี้ยังคุยฟุ้ง เพ้อฝันถึงคืนอันศิวิไลซ์ที่กำลังรอให้นารินทร์ได้ชื่นชม

“พวกแกจะให้ฉัน นอนกับผู้ชายที่ไม่รู้จักเนี่ยนะ” เจ้าของจังหวะหัวใจสั่น มองภาพเกือบเปลือยของหนุ่มน้อยที่เพื่อนแนะนำให้อย่างลังเล

“ใครบอกว่าไม่รู้จัก นี่ไงชื่อ น้องอะตอม อายุยี่สิบเอ็ดปี สูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร น้ำหนักเจ็ดสิบห้ากิโลกรัม แถมยังเป็นนักศึกษาอยู่ด้วยนะ หรือแกจะเรียกว่า น้องอะตุง ก็ได้ เพราะแกเอ๊ย นารินทร์แกดูสิ ตุงขนาดนี้ ต้องอะตุงแล้วล่ะ เท่ากับตอนนี้แกกับน้องเขาก็รู้จักกันแล้วนะ” นิ้วจิ้มลงไปยังตำแหน่งเป้ากางเกงในสีขาว ที่มองด้วยตาเปล่าเห็นมันนูนอูมขึ้นมากระแทกทุกสายตา

“หื้อ”

“อย่ามาฮง มาหื้อ ยืนหนีบขาแน่นขนาดนี้ เริ่มเสียวปิ๊แล้วล่ะสิ” เพื่อนสาวรู้ทันหันมายักคิ้วให้

“พวกแกนี่มันบ้าชัด ๆ”

นารินทร์ถูกเพื่อน ๆ จับกรอกเหล้าเพื่อเพิ่มความกล้าจนผ่านไปเกือบครึ่งคืน เหล่าบรรดาเพื่อนสาวกร้านโลกทั้งหลาย จึงลากเอาสาวไฮโซมาโยนทิ้งเอาไว้หน้าห้องสวีตรูมในโรงแรมดังแห่งหนึ่ง เพื่อรับการบริการจากเด็กหนุ่มที่ทุกคนเลือกเฟ้นมาให้

“ทัวร์สวรรค์ชั้นเจ็ด รอแกอยู่หลังประตูบานนี้ ขอให้สนุกนะเพื่อน” มือผลักประตูหนักเปิดเข้าไป นารินทร์สัมผัสได้ถึงไอเย็นหนาวยะเยือกจากเครื่องปรับอากาศ แสงสว่างภายในห้องนั้นมาจากแสงสีส้มนวล ๆ ของไฟหรี่ไม่กี่ดวง

นารินทร์กวาดสายตามองสำรวจห้องพักวีไอพีเพียงคร่าว ๆ หากแต่สายตาไปสะดุดเข้ากับร่างเปลือยของชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ใต้สายน้ำของฝักบัวขนาดใหญ่ ผนังห้องเป็นกระจกใส ภายในเปิดไฟสว่างจนนารินทร์สามารถมองเห็นทุกส่วนสัดของร่างกำยำ โดยเฉพาะส่วนต่ำใต้สะดือลงไป อวัยวะขนาดใหญ่มันห้อยโตงเตงอันเกือบเท่าแขน

“โอ้ มาย ก้อด! นี่มันของเด็กอายุยี่สิบเอ็ดอย่างนั้นเหรอ แหกแน่ ๆ” มือเลื่อนลงไปส่วนโค้งน้อย ๆ ใต้กระโปรงเดรสสั้นของตัวเอง จินตนาการบรรเจิด เตลิดเปิดเปิงไปไกล มาสะดุดสะดุ้งเมื่อเสียงห้วนปนห้าว ของใครบางคนฉุดให้เธอวนกลับมาอยู่ในโลกความจริง

“นี่! เธอเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง”

“.........” แทนคำตอบคียการ์ดวีไอพีสีทองถูกสะบัดขึ้นมา

เดิมทีนารินทร์ไม่เคยคิดอยากซื้อบริการ หรือพวกแอปพลิเคชั่นนัดยิ้มใด ๆ เลย ส่วนหนึ่งเพราะไม่เชื่อว่าคนที่เข้ามาใช้งาน ใช้บริการนั้นจะเป็นคนดี และกลัวว่าตัวเองจะเผลอไปมีสัมพันธ์กับคนที่มีเจ้าของแล้ว หากแต่พ่อหนุ่มกล้ามโตตรงหน้า ทำเอาประสาทการรับรู้ ต่อมโนธรรมของเธอหวั่นไหวเสียเหลือเกิน

“ไหนบอกว่าเตรียมหนุ่มน้อยวัยกรุบ ๆ เอาไว้ให้ นี่มันโปรไฟล์ไม่ตรงปกชัด ๆ”

“เธอว่าอะไรนะ!”

“เอาละ หน้าไม่ตรงปกก็ช่างเถอะ ขอแค่...ไอ้นั่นใช้การได้ดี เท่านี้ก็พอแล้ว” สาวไฮโซทรวดทรงเย้ายวนเดินนวยนาดไปนั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียงใหญ่

“เธอต้องการอะไร” เจ้าของห้องพักที่เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพเปลือยกายถามผู้มาเยือนยามวิกาล

“นี่พ่อหนุ่ม ฉันมานั่งรอขนาดนี้แล้ว ไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าฉันต้องการอะไร” พวงมาลัยปลอกป้องกันความปลอดภัย ถูกถอดออกจากคอ จากนั้นนารินทร์สวมบทนางรจนา โยนพวงมาลัยออกไปเบื้องหน้าหากแต่ค่ำคืนนี้ไม่มีเจ้าเงาะป่าที่ไหนมารอรับการเสี่ยงทาย มีแค่ผู้ชายตัวสูงเจ้าของดุ้นใหญ่ มายืนจังก้าแก้ผ้าอยู่เท่านั้น มือหนาของชายเปลือยคว้ามันเอาไว้ได้ทัน พร้อมกับมุมปากนั้นกระตุกยิ้มประหลาด

“ใช้หมดพวงนี่ เธอรับไหวเหรอ”

“ถ้าคุณไหว ฉันก็ไหว”

“ไม่เคยมีใคร ท้าทายฉันอย่างนี้มาก่อน”

“อ๊า ครั้งแรกหรอกเหรอ โถ....พ่อหนุ่มน้อย” ปลายรองเท้าส้นเข็มสีแดงเข้มค่อย ๆ ขยับขึ้น จากนั้นยื่นออกไปแตะสัมผัสส่วนปลายของลับที่เหมือนมันกำลังค่อย ๆ ขยับแข็งตัวขึ้นมาทีละนิด จากเดิมที่นารินทร์เห็นห้อยคอพับคออ่อนอยู่ตรงกลางระหว่างขาสองข้าง เวลานี้มันกำลังค่อย ๆ ผงกหัวเกร็งตัวตื่นขึ้นมาอย่างน่าชื่นชม

“อันที่จริง ขนาดนี้...ก็ไม่น้อยนะ” หลังเท้าขาวขยับช้อนลงไปใต้พวงไข่ใหญ่โต ลูกบอลกลมสองลูกกลิ้งคลึงไปบนส่วนโค้งของหลังเท้าของหญิงสาว

“แล้วเธอจะติดใจ” ร่างกำยำขยับเดินมาด้านหน้า จงใจทิ่มส่วนแข็งที่มายื่นมาตรงหน้าของนารินทร์

“ถ้าอย่างนั้นก็ มาสิเบบี๋ เรามาเริ่มต้นคืนนี้กันเถอะ” มือกระตุกถุงยางอนามัยมาหนึ่งซอง สองนิ้วคีบมันพลิกไปพลิกมาอย่างท้าทาย

“จัดให้”