CHAPTER 43: Luha Ng Tagapagligtas

~ PRINSESA DEZA ~

MULA NANG MAGKAMALAY ako sa madilim na islang ito ng Dulom, hindi ko na makilala ang sarili ko. Walang alaala sa nakaraan at pinuno ng galit at poot ang aking puso. Binigyan ako ng lilang mga pakpak at mga antena na sa paglipas ng araw ay naging sungay nang tuluyan na akong mabalot ng kasamaan. May tinig akong madalas marinig sa aking isipan - tinig ng binatang malabo kong naaninag ang mukha. Tinig na tinatawag ako sa pangalang Chelsa.
Ang malabong mukha ng binata ay naging malinaw nang makita ko siya nang harapan at marinig ang kanyang tinig mula sa kanyang bibig. Si Nate. Na nagpabilis ng t***k sa aking dibdib. Na sa bawat pagbigkas ko ng kanyang pangalan sa aking isipan at pagtawag niya sa aking pangalan ay mistulan akong dinadala sa nakaraan. Ramdam kong part……