Chapter 4: Mates

[Vee Jimenez]

I'm so excited! Really! I overheard na ang guwapo raw ng mga lalaki na galing sa Hollow Moon Pack! Gosh, naglalaway na ata ako. Hindi ko maiwasang hindi kiligin kasi naman, kakaunti lang ang mga guwapong lalaki sa aming pack. Iyong ibang guwapo naman ay nahanap na ang mga nakatadhana sa kanila.

"Tigilan mo nga 'yan. Kadiri," my wolf Gian said and I can feel her irritation.

"I can't! I just can't!" I laughed and she blocked me because of that.

Oh, gosh. My wolf had the guts to block me?! Great.

Lumabas na ako ng kuwarto ko nang maayos ko na ang sarili ko. Paniguradong naiinip na si Alex sa labas. Isang sulyap ulit sa salamin para siguraduhing maganda na talaga ako. At nang ma-satsify na ako sa kagandahan ko ay lumabas na ako at pakantang bumaba ng hagdan.

Confident naman akong maganda ako pero gusto ko ay mas litaw ang beauty ko sa ibang kababaihan dahil may mga bisita ngayon.

"Oh, yeah? Pinagkaitan ka naman ng height. Wala rin 'yang gandang sinasabi mo!" napaka-epal ng wolf ko!

Before I could even defend myself. She f*****g blocked me, again. Argh! Bakit ba na-partner ako sa isang wolf na laging may period?

"Excuse me?" my wolf growled at the back of my mind.

And that's my cue to block her. Bahala siya, hindi ko siya papansinin magdamag!

"Sawakas, natapos ka rin. Tara na." Tumayo na si Alex mula sa kanyang pagkakaupo sa sofa namin.

"How about Rain?" I asked.

"She mind linked me, umuna na raw tayo doon," sagot niya at nagmamadaling lumabas ng bahay.

Impatient girl.

"Alex? Nakita mo ba si Nikita?" tanong ko habang naka-cling sa braso niya.

"Nope," she said, popping the 'p' word.

"Ang cute mo Alex! Pakurot nga!" akmang kukurutin ko siya nang samaan niya ako ng tingin.

"Don't you dare."

"Touché." I giggled.

×××

"Wait! Tama ba itong nakikita ko? Isang kotse lang ang naka-park dito?" hindi makapaniwalang tanong ko habang nakatingin sa garahe ng aming pack house.

"Mukhang kampante sila, ah. Siguro ay talagang malakas sila para basta na lang pumunta sa ibang packs na wala man lang dalang back-ups. Tara na," sabi ni Alex bago kami naglakad ulit.

Nakakapanibago lang dahil kadalasan ay lima hanggang sampu ang makikitang kotse kapag may ibang packs ang bumibisita rito sa amin. I guess, iba talaga ang lakas ng Hollow Moon Pack. Napansin ko na nagsisilabasan na ang iba gpack members namin mula sa pack house, siguro ay tapos na silang magbigay bati sa aming mga bisita.

I was humming while walking with Alex and when we are just a couple of steps away from the pack house, I suddenly felt a chill on my spine. I sniffed the air, I could smell the grass and flowers mixed with different scent of every wolf in the area. But what made me stilled is a caramel scent coming from the the pack house.

"What the f**k? Seriously Vee? Why are you sniffing me?" Alex asked but I just growled at her.

"Gian are you okay?" I asked my wolf who is pacing back and font inside of my mind but instead of answering me, she just growled!

"Vee, are you okay?" I can sense Alex's confusion.

Umiling ako, hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin—sa amin ng wolf ko. Napakapit na lang ako nang mahigpit sa braso ni Alex nang makaramdam ako ng hindi pamilyar na sensasyon sa katawan ko.

Argh!

My wolf howled inside me, wanting to get out to take over my body and with that, I passed out.

×××

[Alexa Delatorre]

"You've got to be shitting me?"

Nahimatay si Vee sa tabi ko! Oh, my freaking s**t! Ang bigat pa naman niya!

Ano kayang nangyari sa babaeng ito? Tsk. I have no choice but to carry her! Binuhat ko siya—bridal style, kahit labag sa loob ko. I just couldn't leave her laying on the cold pavement. Kahit na ayoko siyang dalhin ng ganito ay kailangan ko paring gawin.

Nang ilang hakbang na lang ang layo ko sa pack house ay nakaramdam ako ng kakaiba. I could smell something smoothing in the air, napahinto ako. Mukhang ganito rin ang naramdaman ni Vee kanina but please, 'wag naman sanang mahimatay din ako.

Ayoko no'n, nakahilata kami sa daan? I can't imagine that!

Seconds later I stiffen because my wolf was going crazy inside of my head and it bothering the living s**t out of me. What is happening?!

Bubuksan ko sana ang pinto nang may lumabas mula sa bukas na bintana sa may gilid, lumabas ang pusang si Nikita. Mabilis siyang tumakbo papunta sa kinaroroonan namin at bigla itong tumalon at nahiga sa tiyan ni Vee.

She purred. Ang cute talaga ng pusa ni Vee.

"H-hey, Nikita," biglang sabi ni Vee sa mahinang boses.

Good thing that she's finally awake!

Maingat ko siyang ibinaba dahil baka bigla na laang siyang matumba.

"Okay ka na ba?" I asked her while she's busy patting Nikita's head.

"Yeah, I guess? Iba kasi ang pakiramdam ko," pagpapaliwanag niya.

"Same, pumasok na tayo para maikuha na rin kita ng ma-iinom." Kinuha ko kay Vee ang pusa niya at lumakad na sa loob.

As I set my foot inside the pack house I felt uneasy, I felt the butterflies in my stomach go wild as we move closer. Realization hits me like a truck!.

This is it! It has to be!

"Mate!" my wolf Aie exclaimed!

I gasped. Nilingon ko si Vee at mukhang gulat din siya?

"Mate! Mate!" paulit-ulit na sigaw ni Aie sa isipan ko. I feel her excitement.

My mate is here! I can smell him! Nagulat na lang ako dahil may narinig kaming kalabog sa may salas kaya nabitawan ko si Nikita at tumakbo na palayo. Naramdaman kong hinawakan ako ni Vee sa aking kamay.

"You okay?" I asked her ramdam ko ang panlalamig ng kamay niya.

"I think my mate is here. Nararamdaman ko siya," sabi niya.

"A-ako rin."

Napasinghap ako nang marinig ang malakas na alulong—a loving howl, nanggagaling ito sa dalwang wolf!

Kinakabahan ako dahil makikilala ko na ang nakatadhana—ang itinadhana sa akin ni Moon goddess! Am I worth it? Papasa kaya ako sa kanya? Magugustuhan kaya niya ako? Matatanggap kaya niya ako?

Ang daming tanong sa isipan ko! Naputol lang ang mga iniisip ko nang lumabas ang dalawang wolf galing sa living room. Isang gray wolf at isang chocolate brown wolf. Nakita ko ang pagkislap ng mga mata nito nang magtama ang aming mga mata. This is the luckiest day of my life!

"Mate!" halos sabay naming sigaw ni Vee.

Tinakbo ko ang espasyo na naglalayo sa akin at ng aking kapareha. Not minding the stares of our pack members.

Sa akin siya. Akin siya! Hindi ko hahayaang maagaw siya sa akin ng kahit na sino! I will claim him and never let him go. Niyakap ko kaagad ang chocolate brown wolf at hinaplos-haplos ang malambot nitong balahibo. I instantly felt the connection between us and I almost cried when he didn't push me away.

He accepted me.

Sawakas at nagtagpo na rin kami! Hindi ko pinagsisisihan ang paghihintay ko dahil nandito na siya ngayon sa harapan ko at yakap-yakap ko. I will never forget this day. Ilalagay ko ito sa diary ko.

"Mine," I whispered lovingly.