จอมมารสยบรัก
READING AGE 18+
“อย่าฝันว่าจะไปมีผัวใหม่ได้ง่ายๆ!”
เขาบีบคางมนกระชากเสียงเหี้ยมเกรียม ดาริกาเจ็บร้าวไปทั้งปากแต่ไม่คิดร้องขอความเมตตาจากเขา น้ำตาไหลรินออกจากหางตาไร้เสียงสะอื้น ภานุข่มใจไม่คล้อยตามความอ่อนแอของคนตัวเล็ก
“ต่อไปนี้ซินต้องอยู่กับพี่ทุกยี่สิบสี่ชั่วโมง”
เปลี่ยนมาใช้สรรพนามที่คุ้นเคยกับน้องอีกครั้ง ดูเหมือนโทสะเริ่มจางลงแต่มือหนายังคงกอดเอวบางไว้ไม่ยอมปล่อยลงจากตักง่ายๆ
“คุณจะบ้าหรือไง ฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของคุณนะ” ดาริกาคัดค้าน
“ซินเป็นเมีย” ภานุตอกย้ำ
“ฉันไม่ อื้อ!”
คำพูดแสลงหูไม่มีโอกาสได้เล็ดลอดผ่านเรียวปากอิ่มเมื่อเขาฉกกลีบปากนุ่มบดขยี้ด้วยความรุนแรงป่าเถื่อน ดาริกาทุบกำปั้นระดมใส่อกแกร่งหวังให้เขาปล่อยแต่แรงน้อยนิดไม่อาจทำอะไรผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่อย่างภานุได้ ต้องยอมให้คนใจร้ายตักตวงความหอมหวานจนกระทั่งเขาพึงพอใจถึงยอมปล่อยริมฝีปากนุ่มนิ่มให้เป็นอิสระ
“คนน่ารังเกียจ” ดาริกาสะอื้นทั้งน้ำตาแล้วใช้หลังมือถูเช็ดรอยจูบของเขาออกแรงๆ
“เดี๋ยวได้รังเกียจมากกว่านี้แน่ รอให้ถึงบ้านก่อนเถอะ พี่จะทำให้ซินรู้ว่าซินไม่ควรวิ่งหนีคนอย่างพี่!”
Unfold
“ร้ายกาจนักนะ!”
ภานุตวัดอุ้มร่างบางวางลงบนอ่างอาบน้ำ จัดการชำระล้างร่างกายให้เมียจอมแก่น เขารู้เจตนาของหญิงสาวตั้งแต่เดินเข้ามาลูบไล้ทั้งๆ ที่ปกติดาริกาไม่ใช่คนริเริ่มก่อน แต่ก็ยอมเล่นไปตามเกมเพราะอยากรู้ว่าน้องจะไปได้สุดสักแค่ไหน
ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าเด็ดพอสมควร!
……
Waiting for the first comment……