เมื่อไหร่จะพอ...
READING AGE 18+
เขาจะมักมากแค่ไหนก็ได้ เธอยอมทุกอย่าง จนกว่าเขาจะพอ...
ตัวอย่าง...
“แล้วมาทำที่นี่ทำไมคะ” ริมฝีปากบางสั่นระริก พยายามที่จะไม่ฟูมฟายแต่มันอดไม่ได้จริง ๆ
“_” เขาไม่ตอบ แค่จ้องหน้าเธอนิ่ง
“ฉันขอแค่เรื่องเดียว ทำไมไม่รักษาสัญญาคะ...” ว่าน้ำตาหลั่งริน เธอไม่เคยขออะไรเขาเลย
“_” มองด้วยสายตาเย็นชา ไร้ซึ่งความรู้สึกผิด
“อึก ถ้าเกิดว่าลูกเห็นจะทำยังไงคะ หนูณินยังเด็กมาก เธอแยกแยะอะไรไม่ออกหรอกนะคะ” ร่างบางขยับเข้าหา เธอเอื้อมมือออกไปหมายจะคว้าฝ่ามือหนา แต่เขากลับชักมือหนี
“งั้นเธอกับลูกก็ออกไปอยู่ที่อื่น จะได้ไม่เห็น” รูม่านตาเบิกกว้าง พูดอย่างนี้ก็ไม่ต่างกับกำลังไล่เธอกับลูกออกจากบ้าน ญาตาน้ำตาไหลพราก ยกหลังมือเช็ดไม่ทัน
“แล้วจะให้ไปอยู่ไหนคะ ฮึก คุณใหญ่จะให้ตากับลูกไปอยู่ไหนคะ” เธอถามด้วยความเจ็บปวด อกสั่นร้าวระบม ทำไมพูดออกมาอย่างนี้
“_”
“อย่างน้อยก็เห็นใจยัยหนูหน่อยไม่ได้เหรอคะ ฮึก ทำไมถึง...ทำไมถึงใจร้ายกับลูก”
----------
Unfold
“อือ คุณใหญ่ขา ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย” เกรงว่าเขาจะเหม็น “ไม่เหม็นเหรอ”
“หืม...หอมจะตาย” ว่าแล้วก็กดจมูกลงหนักที่แก้มของเธออีกครั้ง สูดลมหายใจดอมดมกลิ่นกายของเธอแรง ๆ
“อืออ~ คุณใหญ่” ญาตาตัวอ่อนปวกเปียก เธอวางมือลงที่ไหล่หนาทั้งสองข้าง ให้เขาคลอเคลียปลายจมูกที่แก้มของเธอ เลื่อนมาที่ติ่งหู ใช้ริมฝีปากงับเบา ๆ จนร่างบางส……
Waiting for the first comment……