ร่านปรารถนา

ดากานดา อัคนียา Romance

“ถ้าเธอไม่เปลี่ยนใจ ฉันจะไม่เกรงใจนะ”
กระป๋องเบียร์เย็นเฉียบแตะลงด้านข้างของแขนเรียวที่เจ้าตัวดันมือกับอกกว้าง ปราการเลื่อนมันเบาๆ ไปตามลำแขนเข้าหาตัวหญิงสาวท่ามกลางสายตาจับจ้องมองตาม เขาเห็นอาการขนลุก ตัวสั่น ตาเบิกกว้าง ขนอ่อนบนกายสาวลุกตั้งจนรูขุมขนดันตัวขึ้น ตุ่มความรู้สึกกระจายไปทั่วลำแขน เนินอก ลำคอ
“กินเบียร์หน่อยไหม”
สลิตาสั่นหน้า ผมหมาดน้ำสะบัดเบาๆ ขยับแขนหนีความเย็น ใจตุ้มต่อม
ปราการยิ้ม กดมือที่รวบเอวบางดึงเข้าหาตัว ยกเบียร์จรดปากอิ่ม จ้องมองดวงหน้าสะอาดสะอ้านอย่างชอบใจ เวลาไม่แต่งหน้าเธอก็น่ามองไปอีกแบบ
หญิงสาวสบตาคม เขาพยักหน้า เธอก็รู้ว่าปฏิเสธไม่ได้เลยยอมอ้าปากน้อยๆ กระป๋องโลหะเย็นๆ ก็ชิดกลีบปากทันที
รสชาติขมเฝื่อนลิ้นไหลผ่านลำคออย่างยากเย็นเมื่ออีกฝ่ายแกล้งดันกระป๋องขึ้น น้ำสีอำพันบางส่วนไหลย้อยออกมาทางมุมปากอิ่ม ไหลลงมาตามลำคอ เนินอกและหายลับไปในผ้าขนหนู
จู่ๆ เขาก็เทเบียร์ทั้งกระป๋องลงมาบนตัวเธอ ไล่ราดจากแก้ม ปลายคาง ลำคอ เนินอก ผ่านเต้าอวบตึง หน้าท้องถึงเนินนาง
“เธอก็อยากใช่ไหมลิตา มีอารมณ์เหมือนฉันใช่หรือเปล่า”
คำพูดพวกนี้ไม่ได้รุนแรงแต่น้อยนักจะมีในบทสนทนาปกติประจำวัน สลิตากลับรู้สึกว่าเสียงแหบพร่ามันเร้าอารมณ์ นิ้วที่ขีดเขี่ยเกสรตึงเต่ง สร้างความเสียวจนอยากกรีดร้องลั่น
“อ้าขาสิ”

Unfold