ฝันนั้นที่เป็นจริง
ความรักของฉันจบลงตอนอายุสิบสี่ปี
ความฝันของฉันพังทลายแบบไม่เหลือชิ้นดี
อนาคตของฉันมืดหม่น และเปลี่ยวเหงาสิ้นเชิง
ท้องฟ้าที่เคยเห็นหม่น มืดลงแบบไม่น่าเชื่อ
เพียงเพราะ...ผู้ชายที่ฉันแอบชอบมาเกือบสองปีเต็ม มีคนสนิทข้างกาย
หัวใจของฉันร้าวราน สิ้นหวังและหดหู่
ฉันร่ำไห้ไม่ต่างอะไรกับคนเสียสติ บอกใครไม่ได้สักคนเรื่องสาเหตุที่ทำให้ฉันฟูมฟายเช่นนั้น
หลังจากตั้งสติได้ ฉันก็ตั้งใจ...จากนี้ไป ฉันจะไม่มีทางเสียน้ำตา หรือหลงรักใครอีก
ฉันคงไม่มีวันมีความสุขอีกแล้ว ฉันฝังความทรงจำนั่นไว้ในส่วนที่ลึกที่สุด
Unfold
ไม่มีคำตอบในทันที เหมือนเขาเองก็ไม่คิดว่าฉันจะถาม เลยไม่ได้เตรียมคำตอบมา สีหน้าเขาตอนที่ยกจานอาหารมาไม่เปลี่ยนไปสักนิด
“เห็นรสาชอบพี่เลยซื้อมาฝาก” ลุคทรุดนั่ง วางจานยำปลาหมึกชิ้นโตๆ ไว้ตรงหน้า เขาเลือนจานไข่เจียวปูที่เป็นของโปรดอีกอย่างของเธอไปใกล้ๆ อีกหน่อย
“พี่ยังไม่ตอบรสาเลยนะคะ” ฉันทวงคำตอบ
“กิ……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……