กับดักรัก กับดักร้าย!
READING AGE 18+
'เขา' เปรียบดั่งยาที่คอยรักษาเธอ ทว่าเขากลับเป็นยาเกินขนาด
-----ตัวอย่าง-----
“เธอเรียกมันว่าพี่แต่ไม่เรียกฉันว่าพี่”
“ก็ คุณเป็นเจ้านาย”
“เจ้านายบ้านเธอเหรอเอากับลูกน้อง!”
“_” ลินินอยากสวนกลับเต็มทีว่าเขานั่นแหละที่เป็นสมภารกินไก่วัด แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร
“เรียกฉันว่าพี่...” ลินินมองสายตาขึงขังของเขา ร่างกำยำที่แผ่นอกเต็มไปด้วยรอยข่วนของเธอเดินเข้ามาใกล้จนหญิงสาวต้องถอยห่าง
“จะทำอะไร พะ พอแล้ว” ลินินยกมือดันแผงอกของเขา ดูเหมือนเขาจะทำเหมือนเมื่อครู่ซึ่งเธอเหนื่อยเกินไป และกลัวว่าจะท้องมาก
“จะง้างปากเธอออกไง มีอะไรอยู่ข้างใน ดอกพิกุลเหรอ” เขาว่าพร้อมกับโน้มหน้าลงมาราวกับจะจูบ ซึ่งมันแปลว่าง้างตั้งแต่เมื่อไร พอเห็นอย่างนั้นหญิงสาวก็ยกมือขึ้นป้องปากเขา
“ไม่เอาแล้วค่ะ...ฉันจะเรียกคุณว่าพี่” เธอไม่อยากให้เขาจูบเลย เพราะมันจะกลายเป็นอย่างอื่นทันที เขาติดเครื่องง่ายเกินไป ซึ่งเธอก็จะยอมเรียกเขาว่าพี่ ทว่า
“เธอเป็นคนจีนไม่ใช่หรือไง ทำไมไม่เรียกฉันว่าเฮีย...”
Unfold
ชายหนุ่มไม่ได้ต้องการเงินทอง แม้ว่าบริษัทของเขาจะไปได้ดีรวมถึงมีคนพร้อมจ่ายเงินให้เขาว่าความให้ ทว่าชายหนุ่มกลับโยนให้ลูกน้องทำเป็นส่วนใหญ่ ส่วนตนรับงานช่วยเหลือคนที่ไม่มีกำลังทรัพย์
เนิ่นนานที่ยกโทรศัพท์โทรหาศรีภรรยาคนสวย ซึ่งก็ไม่ได้รับการตอบกลับ ลินินจำวันครบรอบได้หรือเปล่าเขาไม่มั่นใจ หรือเธออาจจะแต่งตัวสวย ๆ รอเขาอยู่บ้าน แค่คิดชาย……
Waiting for the first comment……