ไม่ได้หมดรัก...แต่พอแล้ว (The Law)
เพราะพลาดท่าให้เด็กสาววัยเยาว์ เขาจะถูกจับข้อหาพรากผู้เยาว์
ทางเดียวที่จะรอดคือยอมหมั้นหมายกับเธอ... ยิ่งเธอทำแบบนี้เขาก็ยิ่งเกลียด อลินไม่ต่างจากเจ้ากรรมนายเวรของเขา!
----------
แผ่นดินกดส่งข้อความหาผู้หญิงที่เขากำลังคุย ๆ ด้วย แม้ว่าตัวเองจะมีคู่หมั้นที่หมั้นกันมานานถึงแปดปีนี้ แต่เขาไม่ได้รักเธอนี่ จะมีแฟนระหว่างหมั้นมันผิดตรงไหน
...นานพอสมควรที่เก็บเสื้อผ้า ร่างบางมองดูข้าวของที่จำเป็น ส่วนที่เหลือเดี๋ยวมาขนอีกที เธอหันไปมองคนที่นอนเอนกายอยู่บนโซฟาขนาดใหญ่ วันนี้คุณหมอแผ่นดินไม่มีเข้าเวร เขากำลังคุยแชตกับผู้หญิงอยู่
ร่างบางเดินไปยืนอยู่ข้าง ๆ โซฟา ถอดแหวนหมั้นออก ก่อนจะวางลงที่โต๊ะกระจกหน้าโซฟา ซึ่งเงาแวบ ๆ ที่หางตาทำให้ใบหน้าหล่อเหลาหันมามอง
เขาขมวดคิ้วมุ่น สิ่งที่เขารอมาโดยตลอด
“ฉันจะถอนหมั้นค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปบอกคุณแม่ให้คืนของหมั้นค่ะ” เปลือกตาหนาเบิกกว้าง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำคำนี้จากปากของอลิน เขาผุดลุกขึ้นนั่งทันที
“หมายความว่าไง”
“ลาก่อนค่ะ” เธอไม่ตอบ หันไปคว้ากระเป๋าลากพร้อมกับเดินหนี แม้ว่าตามกฎหมาย[1]แล้วเธอไม่ต้องคืนของหมั้นก็ได้...แต่ก็อยากให้เลิกแล้วกันไป
---------
คำชี้แจง
นิยายพยายามสอดแทรกข้อกฎหมาย โปรดใช้วิจารณญาณ หากมีข้อผิดพลาดสามารถแจ้งปรับปรุงได้นะคะ
---------
Unfold
หลายวันต่อมา...
ในทุก ๆ เช้า ความรู้สึกเหมือนกับถูกก่อกวนเป็นความรู้สึกแรกที่ได้รับรู้เสมอ ความฉ่ำแฉะที่หว่างขา จุดกลางกายสาวที่กำลังถูกรุกล้ำ
“อือ~” อลินปรือตาขึ้นในวันที่อากาศสดใส เห็นแสงแดดรำไรที่ทอผ่านหน้าต่าง สาดส่องไปที่เตียงนอนสีขาวขนาดใหญ่ที่ลูกน้อยกำลังนอนหลับอยู่
ส่วนพ่อของลูกนั้น
“อือ...” อ……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……