อุบายรักมัดหัวใจนายสุดหล่อ

เพื่อนแพง YA&Teenfiction

“โอ๊ย เจ็บนะ!” จู่ๆ เขาก็บ้าดีเดือดกระชากแขนฉันให้เข้าหาตัว ลมหายใจอุ่นร้อนที่ได้สัมผัสมันเจือปนไปด้วยความโกรธล้วนๆ
“ดี อยากให้เจ็บ เธอไม่มีสิทธิ์ไปห่วงความรู้สึกของใครทั้งนั้นในเมื่อเธอเป็นคนเดินเข้ามาหาฉันเอง” นูโวเอ่ยเสียงเข้ม ดวงตาคู่นั้นจ้องหน้าฉันราวกับโกรธแค้นมาเป็นสิบชาติ
เขาคงหมายถึงเรื่องที่ฉันบอกจะจีบเขาให้ติดสินะ
“เป็นเธอเองไม่ใช่เหรอที่ประกาศชัดเจนว่าจะเอาฉันเป็นแฟนให้ได้ แล้วไง? พอเจอถ่านไฟเก่าก็คิดชิ่งกันไปง่ายๆ หรือไง” นูโวแสยะยิ้ม
ให้ตายเถอะ ฉันไม่ชอบสีหน้าท่าทางของเขาในตอนนี้เลย มันดูน่ากลัวและไม่น่าอยู่ใกล้ ยิ่งตอนนี้เราทั้งคู่กำลังอยู่ในมุมมืดที่ลับสายตาคนด้วยแล้ว ฉันคิดว่าฉันไม่ควรยั่วโมโหเขา
“ก็… ก็ตอนนั้นฉัน… เอ่อ ฉัน”
“ใจง่ายว่ะ!”
“ว่าไงนะ?” ฉันถามเสียงสูง “นายพูดว่าอะไร”
“ฉันบอกว่าเธอใจง่าย โคตรง่ายเลย อยู่กับฉันก็หวั่นไหวพอไปอยู่กับไอ้เวรนั่นก็แอบปันใจให้มัน เหอะ ผู้หญิงอะไรวะ โลเลชะมัด!”
ใบหน้าหล่อเหลาสะบัดไปตามแรงตบของฝ่ามือเล็ก ฉันพิพากษาคำพูดเน่าๆ ของเขาด้วยการลงทัณฑ์บนแก้มสาก เขาสมควรได้รับมันแล้ว ผู้ชายปากมอมแบบนี้มันสมควรแล้ว
“นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ?” ดวงตาคมกริบโกรธจัด
แต่เชื่อเถอะว่าความโกรธของเขามันไม่ได้ครึ่งเท่าที่ฉันรู้สึกหรอก

Unfold