[TUTKU 4] TUTKUYA TUTSAK (+18)
( +18 sahneleri detaylı olacaktır. ) O her türlü eğitimlerin içinden geçmiş başarılı bir askerdi. Özel Kuvvetler askeri. En ağır işkencelere bile dayandırdı. Nefret ettiği üç şey vardı. Biri gizli görevlerdi. Askerdi o. Vurur geçer ötesini düşünmek istemezdi ama her zaman öyle olmuyordu. İkincisi nazlı, şımarık kızlardı. Ve tabii ki üçüncüsü vatana ihanet edenlerdi. Bir gün, özel bir görevde, üniformasına hasret kalmışken, silah tutması gereken eli bir şampanya kadehi tutarken bir kız gördü. O vatan hainin yanında. Ona gülümseyen. Topuklu ayakkabıları -ki ona sıradan bir topuklu ayakkabı muamelesi yaptığını duysa kız alnında o ayakkabının iziyle gezmek zorunda bırakırdı- binlerce lira ediyordu o ayakkabı. Ojeli ve manikürlü tırnaklarıyla, yapılı saçları ve varla yok arası elbisesiyle tam olarak hedefinin yanında duruyordu kız ve adamın eli ince belindeyken seksi bir dans sunuyordu adama. Nefret ettiği üç şey bir aradayken adam durdu bir an. Kıza baktı ve bedeninde kontrol edemediği bir hareketlenme oldu. İşkence eğitimlerinden başarılı geçtiğiyle mi övünüyordu az önce? Kızın bedeni yanından geçerken bugüne kadar gördüğü bütün işkence eğitimleri hafif kalmıştı. Kız dönerken omzuna çarptı. Özür dilerken eline bir kağıt tutuşturdu. Alışıktı asker avucuna telefon numarası sıkıştıran kızlara. Bakmadan atardı. Şu an ise bu kağıdı kıza yedirmek istiyordu. Bir hainin yanında olması yetmez gibi bir de ona yürüyordu. Sonra aşağıya baktı. Kızın temasıyla hareketlenen alt kısımlarına. Küfür etti içinden. Kendine yedirmeliydi aslında kağıdı. Ya da aşağıdakine. Ama hiçbirini yapmadı. İlk defa bir kağıdı açıp baktı. İçinde numara değil bir not vardı. " Hedefimden uzak dur asker!"Bu kız kimdi? Daha önemlisi asker olduğunu nasıl anlamıştı?
Bu asker ve bu ajan birlikte çalışmak zorunda kalırsa ne olur? Askerin mesleğini kurtarmak için bir şansa ihtiyacı vardı. İkinci bir şansa. Yoksa ikinci kabus mu demeliyiz? O öyle diyor.
Unfold
Ilgaz gecenin ilerleyen saatlerinde iyice yorgun düşmüştü. Sınav süresi onun için stresli ve yorucu geçmişti. Üç gündür uyumuyordu çünkü sınav tabii ki test falan değil bir görevdi..
“Armin, burası gerçekten bir yuva olmuş… Tam da hayal ettiğim gibi.” dedi Ilgaz, duygulanarak. Yorgunluğu gözlerinden okunuyordu. ……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……