น้ำผึ้งเลขาสุดแซ่บ

ลูกแมวขี้อ้อน Romance

เลขาอย่างหนูเนี่ยล่ะค่ะที่จะเป็นทุกอย่างครอบจักรวาลให้ท่านประธานได้...//...หึ!! รวมถึงเรื่องบนเตียงด้วยมั้ยล่ะ??
ตัวอย่างเนื้อหา
" เปิดประตู "
ร่างสูงสั่งไมค์บอดี้การ์ดมือขวาของเขาอย่างอารมณ์เสีย ซึ่งบอดี้การ์ดของเขาก็ทำตามแต่โดยดี เพราะขัดใจเขาในตอนนี้อาจมีจุดจบไม่สวยแน่
" ขึ้นไปน้ำผึ้ง "
เขาดันหลังให้เธอขึ้นรถยางรวดเร็ว ซึ่งเธอก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะหากขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์ เมื่อเข้ามาอยู่ในรถเรียบร้อยแล้วเธอก็ไม่รอช้าที่จะถามถึงเหตุผลที่เขาต้องโมโหขนาดนี้
" นี่คุณ คุณเป็นอะไรคะอยู่ดีๆ ก็โมโหแล้วก็ลากฉันออกมาแบบนี้ทำไม "
" เธออยากอยู่กับไอ้หมอนั่นหรอน้ำผึ้ง เธอมองไม่ออกหรอว่ามันคิดยังไงกับเธอ เธอไม่เห็นสายตาที่มันมองเธอหรือยังไง "
สตีเฟ่นส์พูดออกไปด้วยอารมณ์หงุดหงิด เขาใช้มือสางผมลวกๆ จนหัวยุ่งไปหมด แทนการระบายอารมณ์โกรธ อารมณ์ขุ่นมัวในใจ
" เขาจะคิดยังไงมันก็เรื่องของเขาสิคะ น้ำผึ้งไปทำงานไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย แล้วทำไมต้องโมโหขนาดนี้ด้วย ต่อให้เขาจะชอบน้ำผึ้งคุณก็เป็นแค่เจ้านาย คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับน้ำผึ้งนะ "
ร่างบางเถียงกลับไปอย่างไม่ยอม
" ไม่มีสิทธิ์งั้นหรอ!!! ไอ้ไมค์กลับคอนโดกูเดี๋ยวนี้!! "
เสียงเข้มตะเบ็งสั่งลูกน้อง
" แต่...ไปส่งคุณน้ำผึ้งที่บริษัทก่อนดีไหมครับนาย "
ไมค์ที่เป็นหน่วยกล้าตายถามขึ้น
" นั่นสิคะ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของน้ำผึ้งเลยนะ "
" กูถามความคิดเห็นมึงหรือไงไอ้ไมค์ กูสั่งอะไรก็ทำตาม กูจะไม่พูดซ้ำ กลับคอนโด "
วาจาประกาศิตสั่งมาแบบนี้มีหรือที่บอดี้การ์ดอย่างเขาจะไม่ทำตาม ไมค์และมิกซ์เงียบไปในทันที จากนั้นบรรยากาศภายในรถก็ไม่มีเสียงใดใดๆ อีกเลยแม้กระทั่งเสียงหายใจยังต้องกลั้นเอาไว้แทบตาย
" อะไรของเขาเนี่ย ผีเข้ารึไง อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ นี่มันอาการคนวัยทองชัดๆ "
ร่างบางบ่นเบาๆ คนเดียวเพราะไม่กล้าพูดเสียงดังไป กลัวว่าจะทำอะไรไปแล้วขัดใจเขาอีก ส่วนสตีเฟ่นส์ที่อารมณ์คุกรุ่นตั้งแต่ที่เธอคุยสนิทสนมกับบอดี้การ์ดของเขาแล้ว แล้วเธอยังดันไปถูกตาต้องใจกับลูกค้าของเขาอีก จนถึงขนาดชวนเธอไปทำงานด้วย หากไม่ใช่ลูกค้าคนสำคัญเขาคงประเคนหมัดหนักๆ ใส่หน้าไปแล้ว
เมื่อมาถึงคอนโดแล้วสตีเฟ่นส์เปิดประตูรถเองโดยไม่รอบอดี้การ์ดทั้งสองเลย จากนั้นก็ฉุดกระชากลากแขนของน้ำผึ้งตามลงมาด้วย
" เอ้า! นี่คุณ คุณจะดึงฉันลงมาทำไม ฉันต้องไปทำงานต่อนะคะ ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลย หรือจะให้น้ำผึ้งนั่งแท็กซี่ไปเอง ก็ได้นะคะแต่ปล่อยมือกันก่อนสิ "
ร่างบางที่พยายามแกะมือหนาออกจากข้อมือของเธอ เนื่องจากตอนนี้มันแดงช้ำไปหมดแล้วก็เขาเล่นฉุดเธอมาตั้งแต่ร้านอาหารแล้วนี่น่า ไม่เจ็บยังไงไหวล่ะ
" ใครบอกว่าผมจะให้คุณกลับไปทำงาน "
" อ่าว! ถ้าไม่กลับไปทำงานแล้ว... "
" มานี่เลย "
เขาดึงแขนเธอให้เดินตามเขามาอย่างรวดเร็วท่ามกลางสายตาของพนักงานต้อนรับและพนักงานคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมมองกันเป็นตาเดียว แต่ใครจะสนใจกันล่ะ โรงแรมแห่งนี้เขาเป็นเจ้าของไม่มีใครกล้าขัดเขาได้ทั้งนั้น เขาหันกลับมามองไมค์กับมิกซ์ที่กำลังเดินตามมา
" พวกมึงจะไปไหนก็ไป ไม่ต้องตามกูมา วันนี้กูไม่ไปไหนแล้ว "
" เอ่อ...แต่คุณน้ำผึ้ง "
" คุณน้ำผึ้งก็จะไม่ไปไหน ชัดนะ "
" คะ...ครับนาย "
เขากึ่งลากกึ่งจูงเธอไปจนเข้าไปอยู่ในลิฟต์
" คุณ....ปล่อย "
" หยุดดิ้นสักทีน้ำผึ้ง ก่อนที่ผมจะหมดความอดทน ผมไม่ใช่คนใจดีนักหรอกนะ โดยเฉพาะถ้าผมโดนแย่งของ ผมจะไม่มีทางปราณีเด็ดขาด "
ร่างสูงพูดพร้อมกับกัดฟันกรอด
" แต่น้ำผึ้งไม่ใช่สิ่งของนะคะ ที่ใครจะแย่งไปก็ได้ แล้วที่สำคัญเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้อง ถ้าคุณจะหวงน้ำผึ้งในฐานะเจ้านายกับลูกน้องแบบนี้มันก็ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่นะคะ "
" เธอจะได้เป็นมากกว่าเลขาวันนี้แหละน้ำผึ้ง ฉันจะไม่ยอมเสียเธอให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ "
" ไปกันใหญ่แล้วนะคะ คุณไม่มีเหตุผลเลย เป็นคนแก่ที่ไม่มีเหตุผลมากที่สุดในโลกเท่าที่น้ำผึ้งเคยเจอมาเลย "
ร่างบางพยายามสะบัดมืออกจากมือหนาของเขา แต่ทว่ายิ่งดิ้นเหมือนยิ่งรัดแน่นมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
" เธอก็เป็นเด็กที่ดื้อมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเหมือนกัน เถียงคำไม่ตกฟาก ชอบยั่วโมโหไม่หยุดไม่หย่อน ทำไมห๊ะ! เห็นฉันใจดีเข้าหน่อยเลยเหลิงรึไง "
" นี่คุณ มันจะมากเกินไปแล้วนะ "
ร่างบางโมโหชายร่างสูงตรงหน้าจนตัวสั่นไปหมด เธอพยายามอดทนมาทั้งวันแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมเลิกบ้าสักที
" น้อยไปด้วยซ้ำ "
" งั้นฉันขอลาออก "
จบสิ้นแล้วความอดทนของเธอ ถ้าเธอไม่ออกตอนนี้ได้เป็นใบโพลาร์ตามเขาไปแน่
" ไม่ให้ออก "
" คุณไม่มีสิทธิ์มาบังคับฉันแบบนี้นะ "
" ก็กำลังจะมีสิทธิ์อยู่นี่ไง "
" อื้อ...อ่อย...อะ..อน..อ๊า (ปล่อยนะคนบ้า) "
ร่างบางทุบอกแกร่งรัวเป็นพัลวัน เธอตกใจที่เขารุกเธอหนักขนาดนี้ จูบแรกของเธอที่คนตรงหน้าไม่แม้แต่จะอ่อนโยนกับเธอเลยสักนิด แม้ไม่ได้รังเกียจเขาตั้งแต่แรกแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่ชอบในสิ่งที่เขาทำตอนนี้เลย ทุกการกระทำมันส่งผลต่อจิตใจของเธอทั้งหมด
พลั่ก.....
เพี๊ยะ!!!

Unfold