ลูกแมวขี้อ้อน
ABOUT ME
ABOUT ME
STORY BY ลูกแมวขี้อ้อน
เสน่ห์ร้าย อคิน
Reads
ผู้ชายร้ายกาจคนนี้ พอจะเป็นคนที่ดีพอสำหรับเธอได้ไหม... เขาและเธอกับความรู้สึกที่ไม่อาจพูด ความสัมพันธ์ระหว่างเราหรือแค่เธอที่รู้สึก ทุกอย่างคือความลับระหว่างเขาและเธอ มันเป็นแบบนี้มาตลอดแต่ความจริงข้อหนึ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้คือ ความลับไม่มีในโลก ความสัมพันธ์ลับๆที่ไม่ลับอีกต่อไป แล้วเขาจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร
Updated at
แผนร้าย บำเรอรักมาเฟีย(ขัดดอก)
Reads
ถึงผมจะได้คุณมาด้วยการบังคับ...แต่ผมก็จะทำทุกทางให้คุณรักผมให้ได้... เขามาเฟียจอมโหด ทำธุรกิจทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย ชื่อเสียงของเขาในแวดวงมาเฟียนั้นไม่ว่าแก๊งไหนก็ต้องรู้จักเขาเพราะเขาอยู่ในลำดับต้นๆ ของวงการ เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกสาวน้อย เธอ พริตตี้สาวสวยฐานะยากจน พยายามทำทุกทางเพื่อให้ชีวิตของเธอและครอบครัวไม่ลำบาก เส้นทางชีวิตพลิกผันเมื่อเธอเจอกับเขา เขาผู้ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ทางเลือกของฉันคงมีเท่านี้สินะ!!
Updated at
สิ้นสุดทางเพื่อน เลื่อนตำแหน่งเป็นคนรัก
Reads
ทำทุกอย่างฟิวแฟน...แต่ไม่ใช่แฟน...มันเจ็บอยู่นะ???
Updated at
ซันเดย์ มาเฟียเถื่อน
Reads
ผมอ่อนโยนไม่เป็นหรอกนะ....แน่ล่ะ!! คุณมันเก่งแต่เรื่องทำร้ายจิตใจฉันอยู่แล้วหนิ.
Updated at
ทาสรักสามี(เก่า)
Reads
ครั้งหนึ่งฉันเคยหลงเธอมาก เธอมันมารยาสาไถ แต่ตอนนี้ฉันตาสว่างแล้ว เธอมันน่ารังเกียจ / ฉันก็ไม่มีความจำเป็นต้องมานั่งอธิบายในสิ่งที่คุณไม่อยากฟังมันตั้งแต่แรก จะทำอะไรก็เชิญ! เธอท้าทายผิดคนแล้วสาวน้อย!
Updated at
ยัยตัวร้าย ขโมยหัวใจนายเย็นชา
Reads
เมื่อคุณหนูสาวสวยปลอมตัวเป็นสาวใช้ในบ้านคู่หมั้นมาเฟียเพื่อพิสูจน์ความจริงบางอย่าง....อยากพิสูจน์มากนักใช่มั้ย ได้ เดี๋ยวเธอได้รู้เลย...
Updated at
เมียไร้ตัวตนของมาร์ติน
Reads
เป็นแค่เมียตีทะเบียน ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของฉัน /// แล้วเมียตีทะเบียนไม่ใช่เมียหรอคะ...
Updated at
เมียลับของมาคัส
Reads
เมื่อสาวน้อยแสนหวานต้้องกลายมาเป็นเมียลับของมาเฟียไร้หัวใจ เขาร้ายกับเธอสารพัด ซ่อนเธอไว้ในเงามืด ให้เธออยู่ภายใต้คำสั่งของเขาเท่านั้น ความชะล่าใจคิดมาเสมอว่าเธอไม่มีทางติดปีกบินไปจากเขาได้ แต่สิ่งที่เขาคิดนั้นผิดมหันต์เพราะที่เธอทนทุกอย่างในตอนแรกเพราะความจำเป็นต้องทำ แต่ต่อมาเธอดันรักเขาสุดหัวใจเลยยอมทนต่อไป แต่สุดท้ายความอดทนของคนเรามันมีลิมิตของมันเสมอ เมื่อมันหมดลงและเขาไม่รักก็ต้องปล่อยและเดินจากไป
Updated at
โรมันคนเถื่อน
Reads
จากพยาบาลส่วนตัวสู่การเป็นเมียในปกครองของมาเฟียร้ายกาจ...เธอสวยจนเขาห้ามใจไว้ไม่อยู่ มาเฟียผู้คลั่งรักและหึงหมดไม่สนลูกใคร!!!
Updated at
น้ำผึ้งเลขาสุดแซ่บ
Reads
เลขาอย่างหนูเนี่ยล่ะค่ะที่จะเป็นทุกอย่างครอบจักรวาลให้ท่านประธานได้...//...หึ!! รวมถึงเรื่องบนเตียงด้วยมั้ยล่ะ?? ตัวอย่างเนื้อหา " เปิดประตู " ร่างสูงสั่งไมค์บอดี้การ์ดมือขวาของเขาอย่างอารมณ์เสีย ซึ่งบอดี้การ์ดของเขาก็ทำตามแต่โดยดี เพราะขัดใจเขาในตอนนี้อาจมีจุดจบไม่สวยแน่ " ขึ้นไปน้ำผึ้ง " เขาดันหลังให้เธอขึ้นรถยางรวดเร็ว ซึ่งเธอก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะหากขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์ เมื่อเข้ามาอยู่ในรถเรียบร้อยแล้วเธอก็ไม่รอช้าที่จะถามถึงเหตุผลที่เขาต้องโมโหขนาดนี้ " นี่คุณ คุณเป็นอะไรคะอยู่ดีๆ ก็โมโหแล้วก็ลากฉันออกมาแบบนี้ทำไม " " เธออยากอยู่กับไอ้หมอนั่นหรอน้ำผึ้ง เธอมองไม่ออกหรอว่ามันคิดยังไงกับเธอ เธอไม่เห็นสายตาที่มันมองเธอหรือยังไง " สตีเฟ่นส์พูดออกไปด้วยอารมณ์หงุดหงิด เขาใช้มือสางผมลวกๆ จนหัวยุ่งไปหมด แทนการระบายอารมณ์โกรธ อารมณ์ขุ่นมัวในใจ " เขาจะคิดยังไงมันก็เรื่องของเขาสิคะ น้ำผึ้งไปทำงานไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย แล้วทำไมต้องโมโหขนาดนี้ด้วย ต่อให้เขาจะชอบน้ำผึ้งคุณก็เป็นแค่เจ้านาย คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับน้ำผึ้งนะ " ร่างบางเถียงกลับไปอย่างไม่ยอม " ไม่มีสิทธิ์งั้นหรอ!!! ไอ้ไมค์กลับคอนโดกูเดี๋ยวนี้!! " เสียงเข้มตะเบ็งสั่งลูกน้อง " แต่...ไปส่งคุณน้ำผึ้งที่บริษัทก่อนดีไหมครับนาย " ไมค์ที่เป็นหน่วยกล้าตายถามขึ้น " นั่นสิคะ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของน้ำผึ้งเลยนะ " " กูถามความคิดเห็นมึงหรือไงไอ้ไมค์ กูสั่งอะไรก็ทำตาม กูจะไม่พูดซ้ำ กลับคอนโด " วาจาประกาศิตสั่งมาแบบนี้มีหรือที่บอดี้การ์ดอย่างเขาจะไม่ทำตาม ไมค์และมิกซ์เงียบไปในทันที จากนั้นบรรยากาศภายในรถก็ไม่มีเสียงใดใดๆ อีกเลยแม้กระทั่งเสียงหายใจยังต้องกลั้นเอาไว้แทบตาย " อะไรของเขาเนี่ย ผีเข้ารึไง อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ นี่มันอาการคนวัยทองชัดๆ " ร่างบางบ่นเบาๆ คนเดียวเพราะไม่กล้าพูดเสียงดังไป กลัวว่าจะทำอะไรไปแล้วขัดใจเขาอีก ส่วนสตีเฟ่นส์ที่อารมณ์คุกรุ่นตั้งแต่ที่เธอคุยสนิทสนมกับบอดี้การ์ดของเขาแล้ว แล้วเธอยังดันไปถูกตาต้องใจกับลูกค้าของเขาอีก จนถึงขนาดชวนเธอไปทำงานด้วย หากไม่ใช่ลูกค้าคนสำคัญเขาคงประเคนหมัดหนักๆ ใส่หน้าไปแล้ว เมื่อมาถึงคอนโดแล้วสตีเฟ่นส์เปิดประตูรถเองโดยไม่รอบอดี้การ์ดทั้งสองเลย จากนั้นก็ฉุดกระชากลากแขนของน้ำผึ้งตามลงมาด้วย " เอ้า! นี่คุณ คุณจะดึงฉันลงมาทำไม ฉันต้องไปทำงานต่อนะคะ ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลย หรือจะให้น้ำผึ้งนั่งแท็กซี่ไปเอง ก็ได้นะคะแต่ปล่อยมือกันก่อนสิ " ร่างบางที่พยายามแกะมือหนาออกจากข้อมือของเธอ เนื่องจากตอนนี้มันแดงช้ำไปหมดแล้วก็เขาเล่นฉุดเธอมาตั้งแต่ร้านอาหารแล้วนี่น่า ไม่เจ็บยังไงไหวล่ะ " ใครบอกว่าผมจะให้คุณกลับไปทำงาน " " อ่าว! ถ้าไม่กลับไปทำงานแล้ว... " " มานี่เลย " เขาดึงแขนเธอให้เดินตามเขามาอย่างรวดเร็วท่ามกลางสายตาของพนักงานต้อนรับและพนักงานคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมมองกันเป็นตาเดียว แต่ใครจะสนใจกันล่ะ โรงแรมแห่งนี้เขาเป็นเจ้าของไม่มีใครกล้าขัดเขาได้ทั้งนั้น เขาหันกลับมามองไมค์กับมิกซ์ที่กำลังเดินตามมา " พวกมึงจะไปไหนก็ไป ไม่ต้องตามกูมา วันนี้กูไม่ไปไหนแล้ว " " เอ่อ...แต่คุณน้ำผึ้ง " " คุณน้ำผึ้งก็จะไม่ไปไหน ชัดนะ " " คะ...ครับนาย " เขากึ่งลากกึ่งจูงเธอไปจนเข้าไปอยู่ในลิฟต์ " คุณ....ปล่อย " " หยุดดิ้นสักทีน้ำผึ้ง ก่อนที่ผมจะหมดความอดทน ผมไม่ใช่คนใจดีนักหรอกนะ โดยเฉพาะถ้าผมโดนแย่งของ ผมจะไม่มีทางปราณีเด็ดขาด " ร่างสูงพูดพร้อมกับกัดฟันกรอด " แต่น้ำผึ้งไม่ใช่สิ่งของนะคะ ที่ใครจะแย่งไปก็ได้ แล้วที่สำคัญเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้อง ถ้าคุณจะหวงน้ำผึ้งในฐานะเจ้านายกับลูกน้องแบบนี้มันก็ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่นะคะ " " เธอจะได้เป็นมากกว่าเลขาวันนี้แหละน้ำผึ้ง ฉันจะไม่ยอมเสียเธอให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ " " ไปกันใหญ่แล้วนะคะ คุณไม่มีเหตุผลเลย เป็นคนแก่ที่ไม่มีเหตุผลมากที่สุดในโลกเท่าที่น้ำผึ้งเคยเจอมาเลย " ร่างบางพยายามสะบัดมืออกจากมือหนาของเขา แต่ทว่ายิ่งดิ้นเหมือนยิ่งรัดแน่นมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก " เธอก็เป็นเด็กที่ดื้อมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเหมือนกัน เถียงคำไม่ตกฟาก ชอบยั่วโมโหไม่หยุดไม่หย่อน ทำไมห๊ะ! เห็นฉันใจดีเข้าหน่อยเลยเหลิงรึไง " " นี่คุณ มันจะมากเกินไปแล้วนะ " ร่างบางโมโหชายร่างสูงตรงหน้าจนตัวสั่นไปหมด เธอพยายามอดทนมาทั้งวันแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมเลิกบ้าสักที " น้อยไปด้วยซ้ำ " " งั้นฉันขอลาออก " จบสิ้นแล้วความอดทนของเธอ ถ้าเธอไม่ออกตอนนี้ได้เป็นใบโพลาร์ตามเขาไปแน่ " ไม่ให้ออก " " คุณไม่มีสิทธิ์มาบังคับฉันแบบนี้นะ " " ก็กำลังจะมีสิทธิ์อยู่นี่ไง " " อื้อ...อ่อย...อะ..อน..อ๊า (ปล่อยนะคนบ้า) " ร่างบางทุบอกแกร่งรัวเป็นพัลวัน เธอตกใจที่เขารุกเธอหนักขนาดนี้ จูบแรกของเธอที่คนตรงหน้าไม่แม้แต่จะอ่อนโยนกับเธอเลยสักนิด แม้ไม่ได้รังเกียจเขาตั้งแต่แรกแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่ชอบในสิ่งที่เขาทำตอนนี้เลย ทุกการกระทำมันส่งผลต่อจิตใจของเธอทั้งหมด พลั่ก..... เพี๊ยะ!!!
Updated at