AĞANIN ATEŞLİ KADINI[+21]

Asel Steamy Stories

Boran, onu becermek için deliriyordu.
Göz göze geldikleri an, Elif’in bütün soluğu boğazında düğümlendi. Ne öfkesine, ne korkusuna hâkim olabiliyordu; içi buz gibi kesiliyor, dizlerinin bağı çözülüyordu.
Boran ağır ağır yürüdü. Adımlarının sesi bile tehdit gibi geliyordu.
“Yaklaşma lan bana,” dedi Elif, sesi titrek ama delici. “Bir adım daha at, vallahi üstüne atlarım.”
Boran’ın dudağının kenarı yukarı kıvrıldı; sinir bozan, iğrenç bir sırıtış.
“Üstüme atlayacak kadar hevesli misin yoksa?” dedi, sesi laubali bir pislik tonu. “Ben anlamadım… Kaç diyorsun ama gözlerin başka şey söylüyor.”
Elif’in içi kaynadı. “Defol git! Sana heveslenecek değilim, ölürüm daha iyi.”
Boran kahkaha attı, kısa, keskin, sinir bozan bir kahkaha.
“Ölmek kolay,” dedi. “Asıl zor olan… benimle aynı odada nefes almaya mecbur kalmak.”
Tam o anda lamba çat diye söndü. Karanlık kör eder gibi üstlerine çöktü.
Bir tek nefesleri vardı: onunki ağır, tehditkâr; Elif’inki kesik kesik, öfkeyle karışık korkulu.
Elif o an anladı: Bu herifle kavga etsen de, kaçsan da, yol aynı boka çıkıyordu.
Bu adam kaderi gibi peşine yapışmıştı.
İçinden küfretti:
“Lanet olsun, bu herifle aynı karanlığa hapsoldum. Ne yana kıpırsam bataklık… ama o bataklığa ben değil, o gömülecek.”
Karanlığın içinde Boran’ın sesi tekrar duyuldu, alçak ve ayar bozan bir tonda:
“Merak etme,” dedi. “Daha başlamadık bile. Sen nefes almaya devam et… Karanlıkta kim daha güçlü, birazdan anlarsın.”
Elif dişlerini sıktı.
“Karanlık seni saklamaz, Boran,” dedi fısıltıyla. “Beni değil, seni yiyip bitirir.”

Unfold