มณีนฤนาท
เมื่อก้าวเข้ามาในห้อง
ฟ้ามณี มองเห็นผู้ชายสูงอายุใส่ชุดสีขาวนั่งอยู่ ดูมีบารมีแห่งพลังบุญมาก ถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นพ่อของน้ำมนต์
ด้านหลัง พ่อครู มีพระพุทธรูป และเศียรครูมากมาย พร้อมด้วยบายศรีวางเรียงราย
"มากันแล้วเหรอลูก"พ่อครูของน้ำมนต์เอ่ยถักทายเด็กๆทั้งสาม แล้วมองเลยไปที่หลังฟ้ามณี
"ท่านนี้เอง มาด้วยวันนี้" พ่อครูเอ่ยออกมา เล่นเอาฟ้ามณี และเนยกรอบมองหน้ากันโดยอัตโนมัติ
เมื่อฟ้ามณี เนยกรอบ และน้ำมนต์นั่งลงเรียบร้อย
"ว่ายังไง มาหาคำตอบได้แล้วเหรอแม่หนู" พ่อครูพูดกับฟ้ามณี
น้ำมนต์มองหน้าพ่ออย่างอึ้งๆ "พ่อครูรู้ได้ไงครับ ผมยังไม่เล่าอะไรให้ฟังเลย" น้ำมนต์ถามบิดาอย่างสงสัย
" 5555 ก็มีตัวแทนมาเล่าให้ฟังก่อนพวกเจ้ามาแล้วนะสิ" พ่อครูขำไปตอบไป
"ตัวแทน คือใคร" เนยกรอบถามอย่างเริ่มจะขนลุก
"เอ้าแม่หนูยกพานอธิฐาน อยากรู้เรื่องไหน เรื่องอะไร" พ่อครูบอกฟ้ามณี
ฟ้ามณีทำตามอย่างตั้งมั่น
ฟ้ามณี ตั้งจิตอธิฐาน ข้าพเจ้านางสาวนราวดี พิมพ์พิมนต์จันทรา อายุ 21 ปี ภูมิเลาเนาอยู่จังหวัดนครราชสีมา ขอตั้งจิตอธิฐานปิดให้รู้ทุกเรื่องราวที่อยากรู้ ให้ทราบถึงเหตุผลกับสิ่งที่เกิดขึ้น ด้วยเรื่องอันใด สาเหตุใด ต้องการในสิ่งใด โปรดบอกให้รู้แจ้งให้กระจ่างด้วยเถิด สาธุ
เธออธิฐานเสร็จ แล้วยกพานให้พ่อครู ทันทีที่พานถึงมือพ่อครู ห้องที่ปิดหน้าต่าง เปิดแต่พัดลมเพดาน แต่เกิดลมพัดมาจากด้านข้างทั้งสองข้างค่อนข้างแรงๆ
ซึ้งฟ้ามณี เนยกรอบ และน้ำมนต์ เกิดความสงสัยเป็นอย่างมาก ว่ามีลมได้อย่างไร ผิดกับพ่อครูที่หัวเราะ แล้วพูดว่า
"ท่านอนุาตแล้ว แม่หนู เอ็งจะได้รู้ทุกสิ่ง"
ฟ้ามณี ถึงกับยิ้มออกมาแล้วถาม
"ถามเรื่องที่หนูฝันซ้ำๆจ๊ะพ่อครู" ฟ้ามณีเริ่มถามอย่างอยากรู้
"ที่เอ็งฝัน ว่ามีคนมาเรียกชื่อเอ็งว่าหยาดมณี ว่าหยาดมณี ซ้ำๆนะรึ แล้วเอ็งจำได้หรือเปล่า ว่าเคยฝันเห็นหนุ่มรูปงามอยู่ครั้งนึง ลองทวนความจำหน่อยสิ"
พ่อครูยังไม่ตอบแต่ถามกลับฟ้ามณี ฟ้ามณีนั่งคิดสักพัก
"ออ มีจ๊ะ พ่อครู ตอนหนูอายุ 20 ในวันเกิดพอดีเลยจ๊ะ ในตอนนั้นฝันว่า มีชายหนุ่มรูปงาม หน้าตาออกไปทางแนวฝรั่งเลย หุ่นกำยำ นุ่งคล้ายๆโจงกระเบน มีสังวาลย์ไม่ใส่เสื้อ มายืนยิ้มให้ภาพติดตามาก เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจรับรู้ได้ว่า พี่รอเจ้า ประมาณนี้ค่ะพ่อครู" ฟ้ามณีตอบพ่อครู อย่างทบทวนความจำ
" 5555 ท่านก็มาแนะนำตัวตั้งนานแล้วนิ นั่น คือองค์นครา ชื่อที่เจ้าส่งสัย" พ่อครูตอบพร้อมเสียงหัวเราะที่ดังกังวาล
Unfold
น้ำมนต์ขับรถมาส่งฟ้ามณีที่หอของเธอ
"ขอบใจนะน้ำมนต์ ที่มาส่งเรา ขอบใจมากๆ"ฟ้ามณีบอกน้ำมนต์
"เราเต็มใจมากดวงมณี มีอะไรโทรมาได้เสมอนะ เรายินดีช่วยเหลือ" น้ำมนต์บอกเพื่อนรัก
"ได้เลย เราไปนะ ไว้เจอกัน"ฟ้ามณีบอกน้ำมนต์แล้วลงจากรถ ขึ้นห้องพัก
เธอค่อยๆเดินขึ้นมาช้าๆ จนถึงห้องพักของเธอ ฟ้ามณีเบิดประตูเข้าห้องของเธอ เธอเองค่อยๆว……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……