เมียรักของนับหมื่น

มาลีรินทร์ Romance

“พอใจหรือยังคะ” เธอเอ่ยถามคนที่เปลือกตาปิดสนิทไปแล้ว มือเล็กนุ่มนิ่มเอื้อมไปลูบไล้ใบหน้าคมคายที่แสนรัก ตอหนวดที่ขึ้นครึ้มเกือบครึ่งค่อนใบหน้าหล่อเหลาทำให้ระคายมืออยู่นิดหน่อย ผมที่ยาวระลงมาปรกหน้าสร้างความรำคาญใจให้คนมองอย่างเธอไม่น้อย จนต้องเกลี่ยมันไปทัดไว้ที่ใบหูให้เขา
จินดาหลาตื่นขึ้นมาสักพักหลังจากหลับใหลไปเพราะเหน็ดเหนื่อยจากกิจกรรมสวาทมาค่อนคืน ชายที่เธอรักสุดหัวใจ พ่อของเจ้าตัวเล็กในท้อง วันนี้ดูใจร้าย หยาบกระด้าง และกระทำหลายสิ่งหลายอย่างกับเธออย่างดิบเถื่อน เพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าคนที่ไม่รัก ไม่ชอบกันแล้ว ต้องทำร้ายจิตใจกันถึงเพียงนี้
... เธอก็อยากหยุดรักนับหมื่น อยากเกลียดเขาให้ได้อย่างที่เขาเกลียดเธอ แต่ถ้าทำอย่างนั้นกับใจได้จริง เหตุใดตอนนี้เธอถึงหยุดมองเขาไม่ได้เลย คิ้ว คาง จมูก ริมฝีปากนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่เธอคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจ
ห้องทั้งห้องยังตกอยู่ในความเงียบ เธอไม่กล้าที่จะเอ่ยลาเขา นับหมื่นเองก็คงไม่ได้สนใจ หรืออยากร่ำลาเธอนัก แถมอาจจะอยากไล่ส่งไปให้พ้นๆ หน้าซะด้วยซ้ำ เมื่อเขาก็ไม่ได้ตอแยกับเธออีก จินดาหลาก็เลยเลือกที่จะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ เช่นกัน
“พ่อของหนูเขานอนอยู่ในห้องนั้นนะคะลูก แม่อาจไม่มีโอกาสพาหนูมาที่นี่อีกแล้ว และคงไม่ได้เจอกับพ่อเขาอีกแล้วเหมือนกัน เราสองคนจะกลับไปอยู่ในที่ของเรา หนูลาพ่อพร้อมแม่นะคะ”
เกิดแรงขยับที่หน้าท้อง แม้ไม่ได้แรงมากแต่จินดาหลาก็เข้าใจว่าลูกคงรับรู้ได้ น้ำตาเม็ดกลมไหลเอื่อยออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ จนเธอต้องยกมือขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงสะอื้นไว้

Unfold