มาลีรินทร์
ABOUT ME
ABOUT ME
STORY BY มาลีรินทร์
เมียรักของนับพัน
Reads
ฉาด ! ความรู้สึกเจ็บจนชาและเห่อร้อนที่แก้มซีกหนึ่ง กับเสียงวิ้งๆ ที่ก้องสะท้อนอยู่ในหู บอกให้รู้ว่าที่เขาได้รับไม่ใช่การตบธรรมดา เสียงของมันเหมือนมีคนเอาฉาบมาตีข้างหูยังไงยังงั้น ความเจ็บกับความโกรธทวีขึ้นเป็นริ้วๆ “นี่กล้า !!...” แต่ยังไม่ทันที่นับพันจะสาดอารมณ์ใส่หญิงสาวที่เหวี่ยงน้ำหนักมือฟาดมาที่แก้มเขาเต็มแรง เจ้าของใบหน้าสวยหวานและลำคอระหงก็ยืดยื่นเข้ามาใกล้เขาเท่าที่ท่วงท่าการร่วมรัก ณ ปัจจุบันจะอำนวยได้ พร้อมกันนั้นช่ออัญชันยังหลับตาโดยที่แพขนตาชุ่มไปด้วยหยาดน้ำจนแน่น “บีบคอช่อเลยค่ะ ทำให้ช่อตายสมใจคุณในความผิดที่ช่อไม่เคยได้ก่อ… แต่หากจะมีความพลาดพลั้งใดในชีวิตก่อนหน้านี้ ก็คงมีแค่เรื่องเดียว คือช่อเคยหลงรักผู้ชายสารเลวแบบคุณ” “ได้… ได้สิ” เสียงเข้มคำรามต่ำจนคนถูกขู่ข่มขวัญตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่สาวน้อยผู้บอบช้ำไปทั้งกายและใจคิดว่าคงถูกทำร้ายสักทางแน่ๆ อยู่แล้ว เธอจึงสูดลมหายใจเข้าปอดไปเป็นเฮือกสุดท้าย ไม่แน่ว่าหลังจากนี้เธออาจไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนี้อีกแล้ว แต่จนแล้วจนรอด เธอก็ยังอยู่ดี ไม่ได้เจ็บหรือปวดตรงไหนเพิ่มจากที่เจ็บมาก่อนหน้า “ทำไมไม่ฆ่าช่อให้ตายไปเลยละค่ะ อ๊ะ” สะโพกสอบยังคงบุกทะลวงเข้าใส่ร่องหลืบสวรรค์ และมันก็ถี่กระชั้นขึ้นจนเกิดเสียงดังอื้ออึงของเนื้อกระทบกระแทกกับเนื้อก้องไปทั้งห้อง เหมือนจะบอกให้รู้ว่าคนตัวใหญ่ใกล้ถึงฝั่งฝันอีกครา “ตายแบบนั้นมันจะไปสนุกอะไร” “กรี๊ดดดดดดดดดดด”
Updated at
เมียรักของนับหมื่น
Reads
“พอใจหรือยังคะ” เธอเอ่ยถามคนที่เปลือกตาปิดสนิทไปแล้ว มือเล็กนุ่มนิ่มเอื้อมไปลูบไล้ใบหน้าคมคายที่แสนรัก ตอหนวดที่ขึ้นครึ้มเกือบครึ่งค่อนใบหน้าหล่อเหลาทำให้ระคายมืออยู่นิดหน่อย ผมที่ยาวระลงมาปรกหน้าสร้างความรำคาญใจให้คนมองอย่างเธอไม่น้อย จนต้องเกลี่ยมันไปทัดไว้ที่ใบหูให้เขา จินดาหลาตื่นขึ้นมาสักพักหลังจากหลับใหลไปเพราะเหน็ดเหนื่อยจากกิจกรรมสวาทมาค่อนคืน ชายที่เธอรักสุดหัวใจ พ่อของเจ้าตัวเล็กในท้อง วันนี้ดูใจร้าย หยาบกระด้าง และกระทำหลายสิ่งหลายอย่างกับเธออย่างดิบเถื่อน เพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าคนที่ไม่รัก ไม่ชอบกันแล้ว ต้องทำร้ายจิตใจกันถึงเพียงนี้ ... เธอก็อยากหยุดรักนับหมื่น อยากเกลียดเขาให้ได้อย่างที่เขาเกลียดเธอ แต่ถ้าทำอย่างนั้นกับใจได้จริง เหตุใดตอนนี้เธอถึงหยุดมองเขาไม่ได้เลย คิ้ว คาง จมูก ริมฝีปากนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่เธอคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจ ห้องทั้งห้องยังตกอยู่ในความเงียบ เธอไม่กล้าที่จะเอ่ยลาเขา นับหมื่นเองก็คงไม่ได้สนใจ หรืออยากร่ำลาเธอนัก แถมอาจจะอยากไล่ส่งไปให้พ้นๆ หน้าซะด้วยซ้ำ เมื่อเขาก็ไม่ได้ตอแยกับเธออีก จินดาหลาก็เลยเลือกที่จะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ เช่นกัน “พ่อของหนูเขานอนอยู่ในห้องนั้นนะคะลูก แม่อาจไม่มีโอกาสพาหนูมาที่นี่อีกแล้ว และคงไม่ได้เจอกับพ่อเขาอีกแล้วเหมือนกัน เราสองคนจะกลับไปอยู่ในที่ของเรา หนูลาพ่อพร้อมแม่นะคะ” เกิดแรงขยับที่หน้าท้อง แม้ไม่ได้แรงมากแต่จินดาหลาก็เข้าใจว่าลูกคงรับรู้ได้ น้ำตาเม็ดกลมไหลเอื่อยออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ จนเธอต้องยกมือขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงสะอื้นไว้
Updated at
อาริรัก อาริร้าย
Reads
“ฮึ นี่คือธาตุแท้ของคุณสินะ เมื่อก่อนแกล้งไร้เดียงสา เหนียมอาย กระมิดกระเมี้ยน ที่แท้ก็แค่เด็กแรด !” “มีสามีแล้วนี่คะ แรดร่านกับสามีมันผิดตรงไหนล่ะ” “ก็อย่าให้เห็นว่าไปแรดกับคนอื่นแล้วกัน” จบคำพูดสายน้ำอุ่นวาบก็ฉีดพุ่งเข้ามาในโพรงเนื้อจนฉ่ำเยิ้ม ร่างใหญ่พลิกกลับไปนอนหงายพังพาบหมดแรงหลังจากสุขสม... “ที่บอกว่าแค่เซ็กซ์ คือเซ็กซ์ของผมแค่คนเดียว ส่วนคุณ อยากได้อยากเสร็จก็ช่วยตัวเองเอาแล้วกัน” ดาราตรีรู้สึกเจ็บหน่วงๆ ที่ท้องน้อย ไม่รู้ว่าเจ็บเพราะคำพูดของสามี หรือบทรักที่จบไปอย่างรวดเร็วเมื่อครู่กันแน่ แล้วหล่อนก็หมดอารมณ์ หมดแรงจะหาอะไรมาพันคลุมร่างกาย เลยลุกยืนทั้งที่ยังเปลือยอย่างนั้น “จะไปไหน ? ทำไมต้องรีบไปล้าง เดี๋ยวนี้มีน้ำอุ่นๆ ของผมแช่อยู่ในตัวไม่ได้เลยหรือไง” “น้อยปวดฉี่” เท่านั้นแหละ เขาถึงยอมเงียบและหยุดหยาบคายกับหล่อนเสียที เมื่อเข้ามาในห้องน้ำ หญิงสาวก็รูดลงนั่งกับพื้นกอบกุมท้องของตัวเองไว้ พออาการปวดทุเลาลงและเริ่มรู้สึกว่ามีของเหลวไหลออกมาจากกาย มือเล็กจึงเอื้อมไปหยิบทิชชูใกล้มือ ซับที่หว่างขาถึงได้เห็นว่ามีเลือดสีจางๆ ไหลซึมออกมา เท่านั้นเองที่ดาราตรีหมดแรงอดกลั้น ปล่อยโฮออกมาโดยไร้เสียง เนื้อตัวสั่นเทาน่าสงสาร ก่อนจะพร่ำคำขอโทษออกมา “แม่ขอโทษนะลูกจ๋า เพราะแม่มันไม่ได้เรื่อง แม่ไม่ดี หากต้องเสียหนูไปแม่จะอยู่ยังไง อย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะลูกจ๋าของแม่”
Updated at
ซาตานร้ายสยบรัก (ฉบับฮอตฉ่า)
Reads
“อิน... อิน” เขาตบเบาๆ ไปบนใบหน้าซีดเซียวที่มีน้ำตาติดชุ่มเกาะแพขนตางอนยาว แต่เจ้าหล่อนก็ยังไม่รู้สึกตัว ปราปต์เลยรีบจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองและเธอให้เรียบร้อยก่อนจะอุ้มร่างอ่อนปวกเปียกที่มีอุณหภูมิอุ่นจัดกลับมาที่รถ “ทะ... ทำไมเรายังอยู่ที่นี่กันอีกคะ” แม้จะมึนศีรษะไปหมด เนื้อตัวเจ็บระบม ปวดเมื่อย แต่หญิงสาวก็รีบยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูจนพบว่ามันเลยเวลาที่ควรจะถึงบ้านใหญ่มาหลายนาทีแล้ว “แล้วจะให้ไปทั้งที่สภาพคุณเป็นแบบนี้เหรอ เฮอะ ! ชาวบ้านเขาคงคิดว่าไปถูกชำเราที่ไหนมา” พอเขาว่าจบก็เห็น อุรัตน์นรินทร์ก้มหน้างุด “โดนผัวเอาแค่ไม่กี่นาทีก็เป็นลมล้มพับซะแล้ว ถามจริงเถอะ ตอนเด็กๆ พ่อแม่ไม่ให้ถูกแดดถูกลมบ้างหรือไง ถึงได้อ่อนแอสิ้นดี” ใบหน้ากลมเกลี้ยงค่อยๆ ช้อนขึ้นแล้วหันไปมองอีกคนอย่างตัดพ้อ ไม่ว่าเรื่องใดเธอก็ผิด ไม่สบายจนเป็นลมไปก็ผิด ถูกเขาทำรักรุนแรงเกินรับไหวก็ผิด ในโลกนี้คงไม่มีอะไรที่ปราปต์จะไม่โยนให้เป็นความผิดบาปของเธออีกแล้วกระมัง “อินไม่สบาย...” “ไม่สบายแล้วทำไมไม่รู้จักไปหาหมอ ยังมาทำสนิมสร้อยถอดเสื้อยั่วผัวอยู่บนรถอีก แล้วไม่ต้องมาโทษผมเลยนะ เป็นใครมาเจอคุณถอดเสื้ออวดนมก้อนขาวๆ กลมๆ ให้ดู มันก็ต้องลากคุณเข้าป่าเหมือนผมทุกคนนั่นแหละ” “ค่ะ อินผิดเอง พี่ออกรถเถอะค่ะ” สุดท้ายเธอก็ตัดปัญหาด้วยการยอมเขาเหมือนทุกที “พี่คงไม่อยากอยู่ใกล้อินนาน ถึงบ้านใหญ่เร็วๆ พี่จะได้อารมณ์ดีขึ้นไงคะ” ปราปต์หันขวับกลับมาจ้องหน้าภรรยาตัวเองเหมือนเจอคนแปลกหน้า แต่ไหนแต่ไรมาอุรัตน์นรินทร์กล้าประชดประชันเขาแบบนี้ซะที่ไหน ! “ว่าอะไรนะ ?!” “อ... อินบอกให้พี่รีบออกรถค่ะ พอถึงบ้านใหญ่แล้วจะได้ต่างคนต่างไป ไม่ต้องใช้อากาศร่วมกันให้พี่รู้สึกมีมลพิษยังไงล่ะคะ” “ถ้าอยู่ใกล้กันแล้วได้รับมลพิษ อย่างนั้นตอนที่ผมฉีดน้ำในตัวผมเข้าไปจนเต็มท้องคุณ คุณน่าจะตายเพราะโดนพิษอุ่นๆ ไปแล้วรู้มั้ย คงไม่มีโอกาสได้มานั่งปากดีประชดผัวอยู่อย่างนี้หรอก”
Updated at
เมียรักของนับแสน
Reads
“ครีมเคยได้ยินว่าผู้ชายจะยินดีถ้าได้เป็นคนแรกของภรรยา ครีมนึกว่าต่อให้เกลียดครีมแค่ไหน คุณแสนก็ยังจะมีความสุขบ้าง... สักนิดของเสี้ยวความรู้สึกก็ยังดี” ตาคู่สวยมีน้ำเอ่อแวววาวอยู่เสมอสบซึ้งอย่างไม่คิดหลบ มันจะมีอะไรเจ็บไปได้กว่านี้อีก ต่อให้สามีสาดซัดคำผรุสวาทเข้ามาตรงๆ ตอนนี้ ใจของเธอก็คงด้านชา หูของเธอก็อาจอื้ออึงจนไม่รับรู้สิ่งใดแล้วก็ได้ “ไปเอาเรื่องหัวโบราณแบบนี้มาจากไหนฮึ” ถึงจะบอกเจ้าหล่อนว่าเขาแสนจะรังเกียจและไม่สนใจเรื่องพรรค์นั้น แต่พรหมจรรย์ของเมียสาวก็ทำให้เขาฮึกเหิมอย่างที่ไม่เคยเป็นจริงๆ และถ้าคาริสายังทำตัวอินโนเซ้นท์จนน่าลากขึ้นเตียงทั้งกลางคืนทั้งกลางวันอยู่แบบนี้ เขาคงต้องสั่งถุงยางอนามัยไซส์พิเศษมาเพิ่มสักสามเท่าของที่เคยสั่งมาตุนไว้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะยังพอหรือเปล่า “เมียที่ดีน่ะไม่ใช่แค่ตอนผัวเอาครั้งแรกแล้วมีเลือดไหลหรอก แต่มันต้องเด้งสู้ทุกครั้งเวลาโดนผัวเสียบต่างหาก แบบนี้สิมันถึงจะสนุกและทำให้ผัวมีความสุขได้ !” “คุณมันคนทุเรศ คนหยาบคาย !” พอเห็นรอยแสยะยิ้มอย่างมีความสุขของคนตัวโต คาริสาก็รู้ได้ในทันทีว่าเขาต้องการจะทำให้เธอได้อาย และได้รับความอดสูจนถึงขั้นสูงสุด “ถึงครีมจะเป็นเมียคุณแล้วแต่ครีมก็มีหัวใจนะคะ หน้าครีมไม่ได้หนาเหมือนคุณ ถึงได้มองเรื่องในมุ้งเหมือนเรื่องปกติสามัญ” นับแสนหัวเราะเสียงดังยิ่งกว่าเดิมทำเหมือนขบขันสุดชีวิต “ปากว่าฉันหน้าด้าน แต่ใครกันน้าที่โดนฉันกระแทกทีก็ครางซี้ดซ้าด อ๊ะ อี๊ อ๊าย อู้วววว ที ท่าทางคงจะเสี้ยนน่าดู... ไอ้ฉันมันเป็นพวกปากตรงกับใจ ไม่เหมือนพวกแอ๊บแบ๊วแกล้งใสซื่อเหมือนใครบางคนหรอก”
Updated at
พยศร้ายหัวใจเถื่อน
Reads
“ออกไป ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก ก่อนเข้ามาแกรับปากว่าจะขออยู่แค่แป๊บเดียว ถึงเวลานอนก็บ้านใครบ้านมันเหมือนเดิม” “แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนี่จ๊ะนายสิงห์จ๋า ตอนนี้หญ้าเป็นเมียนายแล้ว เมียก็ต้องนอนเตียงเดียวกับผัวสิถึงจะถูก” เธอกระดื๊บเอาหน้าเข้าไปซบอยู่ที่อกสิงห์คบ ทำเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ ขี้อ้อน ช่างประจบ “หญ้า...” เสียงเขาทอดอ่อนจนน่าใจหาย แรงกระเพื่อมตรงช่วงอกที่ซุกซบอยู่เหมือนเจ้าตัวกำลังสูดลมหายใจเข้าไปลึกสุดและผ่อนออกมาช้าๆ กับประโยคที่เว้นวรรคหยุดชะงักชวนให้ใจสั่นนี่อีก “อย่าล้ำเส้นให้มันเกินไปนักเลย ความอดทนของคนเราก็มีขีดจำกัด แกบีบฉันมากๆ สักวันฉันก็ต้องระเบิด แล้วพอถึงวันนั้นแม้แต่ความเป็นพี่น้อง ผู้ปกครองกับเด็กในปกครอง หรือหัวอกเด็กกำพร้าด้วยกัน ก็จะไม่มีอะไรเหลือสักอย่าง” “แต่หญ้าไม่ได้อยากเป็นน้องนายสิงห์นี่คะ” น้ำตาเธอเกือบจะซึมเมื่อรู้สึกว่าตัวเองยังดีไม่พอ เธอทำให้นายสิงห์อึดอัดขนาดนี้เลยเหรอ “คนเราไม่สามารถได้ทุกสิ่งที่ต้องการเสมอไปหรอก ต่อให้อยากได้ อยากเป็นเจ้าของครอบครอง แต่ถ้าเรารู้ว่ามันไม่เหมาะกับเรา ก็ต้องตัดใจ และทำใจยอมรับความจริงให้ได้” ไม่รู้ว่าเขาสอนญาติกาหรือกำลังเตือนสติตัวเองอยู่กันแน่ “นายอย่าโกรธเกลียดหญ้าเลยนะ หญ้าไม่ผิดสัญญาหรอก บอกว่าจะกลับไปนอนบ้านตัวเอง คืนนี้หญ้าก็จะกลับแน่นอน แต่ขอหญ้านอนกอดนาย จนกว่านายจะหลับได้มั้ยคะ แค่นี้หญ้าก็มีความสุขแล้ว”
Updated at
ลิขิตรักเมียพิพากษา
Reads
“ไม่รู้ในตู้เย็นคุณตรีมีอะไรที่พอจะทำเป็นมื้อเย็นได้บ้าง หิวหรือยังคะ กินน้ำเย็นรองท้องไปก่อนเนอะ เดี๋ยวลักษณ์ทำอะไรให้กิน” “ทำไม จะเอาใจฉัน เพื่อให้ฉันลืมเรื่องเธอกับชู้หรือไง” ทั้งที่บอกว่าจะไม่ใส่ใจคำพูดของคนใจร้ายให้มากนัก แต่พอเขากล่าวหาอย่างไร้เหตุผลไม่หยุดหย่อน ใจที่ว่าจะแข็งก็อ่อนยวบลงทันที “แล้วแต่จะคิดเถอะค่ะ” ตรีศูลทันเห็นคนที่หันหน้าหนีน้ำตาหยดแหมะ “มานี่มา” หญิงสาวล้มลงไปบนตักคนปากร้ายเมื่อเขาจงใจดึงกระตุกแขนเธอ และโอบรอบเอวไม่ให้ลุกไปไหนได้ “ปล่อยค่ะ ลักษณ์จะเข้าไปในครัว” “ร้องไห้เพราะฉันพูดแทงใจดำ หรือเพราะอะไร” เขาปาดน้ำตาที่ไหลเรื่อยลงมา “จูบขอโทษฉันซะ แล้วฉันจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก” “ลักษณ์ไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมจะต้องขอโทษด้วย” “ผิด... เธอผิดที่มันมาชอบเธอ”
Updated at
เสน่หาเมียแต่ง
Reads
นิยายชุด ลิขิตร้ายเสน่ห์ลวง ลำดับที่ 2 เรื่อง เสน่หาเมียแต่ง มาลีรินทร์ นามปากกานี้การันตีความหื่น คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีฉากอิโรติก ความรุนแรงทั้งทางด้านคำพูด และการกระทำค่อนข้างมาก ควรใช้วิจารณญาณก่อนเสพนะคะ (เราเตือนคุณแล้วนะ !) แต่หากต้องการความฟิน ความแซบ รับรองไม่ผิดหวังค่ะ โปรยปราย “ขอคะน้าเล่นน้ำด้วยคนสิคะ” “พี่กำลังจะขึ้นพอดี” “พี่เล่นต่อเถอะค่ะ” ดูก็รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาไม่มีความคิดจะขึ้นจากสระสักนิด “ถ้าไม่อยากให้กวน คะน้าไปก็ได้” เขาหันหลังให้ พุ่งตัวว่ายน้ำอีกรอบ โดยที่ไม่ทันได้สังเกตอะไรเลย... อย่าคิดนะว่าเธอจะยอมแพ้ง่ายๆ ! คณานางค์เดินนวยนาดจากในน้ำ ไต่ขึ้นขอบสระหันหลังให้คนที่ยังตั้งหน้าตั้งตาว่ายน้ำอยู่ ค่อยๆ คว้าชุดคลุมขึ้นมาสวมร่างเปลือยเปล่าของตน อย่างไม่รีบร้อน “คะ... คะน้า” คนที่เปลือยเพียงครึ่งท่อนบนตะลึงแทบหยุดหายใจ ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อทันได้เห็นภรรยาทั้งเนื้อทั้งตัว สัดส่วนโค้งเว้าสะโอดสะองนั้น ไม่มีอาภรณ์ใดๆ สักชิ้น แม้จะเห็นแค่ด้านหลังก็เถอะ ปริญญ์นึกโมโหตัวเองที่ไม่ทันสังเกตให้ดี ถ้าเขารู้ว่าภายในน้ำที่ยืนอยู่กับเขาก่อนหน้านี้ น่าหลงใหลราวนางกินรีมาถอดหางเล่นน้ำแล้วละก็ อย่าได้หวังว่าพรานป่าอย่างเขาจะปล่อยให้เธอได้ขึ้นไปสบายๆ แบบนั้นแน่ “พี่โตเรียกคะน้าทำไมเหรอคะ” รอยยิ้มยั่วแบบคนได้รับชัยซะขนาดนั้น ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะแม่ตัวดี ! “คะน้ากำลังจะทำอะไร” “อ๋อ... ก็กำลังจะเล่นน้ำกับสามีค่ะ แต่เขาไม่อยากให้กวน” ปริญญ์คิดอย่างหัวเสีย เพราะจำไม่ได้ว่าตัวเองบอกไปตอนไหน “แล้วตอนนี้ยังอยากจะเล่นอยู่หรือเปล่าล่ะ” เธอกลั้นขำจนแก้มจะพองเป็นปลาปักเป้าอยู่แล้ว โถ... ไอ้เราก็นึกว่าจะแน่
Updated at