สิริราชจันทรา

พรแห่งอักษรา Fantasy

“ใครจะเข้าใจก็เข้าใจไปเถอะค่ะ แต่ฟ้าไม่เข้าใจ” ฟ้ามณีบอกออกมากทุกคน อย่างเอาเรื่อง
“แล้วจะให้ข้าทำอย่างไรเล่านั่งหนู” พ่อครูถามออกมาอย่างจนปัญญา
“นั่นนะสิยัยฟ้า” เนยกรอบถามออกมาอย่างเห็นด้วยไปกับพ่อครู
“ตอนแรกเราแปลกใจในเรื่องราวนิดหน่อยนะ แต่ตอนนี้ เราก็พอจะประติดประต่อเรื่องราวได้แล้ว” ฟ้ามณีบอกออกมาพร้อมกับรอยยิ้มอย่างมั่นใจ
“หมายความว่ายังไงครับน้องฟ้า” ธนัส ถามออกมาอย่างประหลาดใจ
“พ่อครูโดนห้ามให้เล่าใช่ไหมคะ ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฟ้าจะเล่าให้ฟัง”ฟ้ามณีบอกออกมาน้ำเสียงเรียบเย็น
“นั่งหนูเอ็งจะเล่าอะไร” พ่อครูถามออกมาอย่างสงสัย
“หลังจากที่องค์นครา เทียวไปเทียวมา ไม่นานก็ส่งทหารมาเฝ้าแม่นางน้อยหยาดมณี ชื่อว่ามนตราและนิลภัทร คุ้นๆกันใช่ไหมละ ใช่ มนตราและนิลภัทรที่ว่าก็คือ มนตราและนิลภัทรเดียวกันในเรื่องของพี่ธนัส ที่พ่อครูเล่าไปในครั้งก่อนนูนไง” ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วมองหน้าของพ่อครู เธอนั้นยิ้มบางๆ แล้วเล่าต่อ
“หลังจากนั้นไม่นาน องค์นคราก็ได้ทำการสู่ขอแม่นางน้อยหยาดมณีจากบิดา ไปเป็นพระชายาคู่บารมีที่วังนคราจันทรา โดยสถาปนาพระนามใหม่ คือพระนางมันทกา เพื่อให้เป็นพระแม่เมืองที่วังนคราจันทรา มีศักดิ์และสิทธิ์เสมอองค์นคราทุกประการ ”
“ยัยฟ้า แกรู้ได้ยังไง” เนยกรอบถามออกมาอย่างประหลาดใจ ที่เพื่อนรักบอกออกมาในเรื่องราวต่างๆ
“ไม่ใช่แค่ฉันที่รู้ แกและน้ำมนต์ก็เคยรู้ แกและน้ำมนต์ล้วนอยู่ในอดีตกับฉันมาแล้วทุกชาติภพ ทั้งสิ้น”
“พวกเรารู้อย่างนั้นเหรอ” น้ำมนต์ถามออกมาอย่างแปลกใจ
“แล้วในตอนที่อยู่ในภพองค์นคราพวกฉันคือใครกัน” เนยกรอบถามออกมาอย่างสนใจ
“เนยกรอบคือนาคบริวารที่เคยมาดูแลใกล้ชิดพระนางมันทกา ยามอยู่ในวังนคราจันทรา นามว่า กรรณิการ์ ส่วนน้ำมนต์ก็คือนาคบริวารอีกตน ที่เคยรายงานข่าวขององค์นคราและดูแลฉันเหมือนกัน นามว่า วรมัน และที่ชาตินี้แกเป็น LGBT แบบนี้เพราะแกได้พูดไว้ ว่าไม่ขอรักนางไหนๆ เพราะไม่อยากทำผู้หญิงคนไหนเสียใจ เนื่องจากแกเห็นฉันร้องไห้เสียใจเพราะองค์นครามาเสมอ”
“จริงเหรอดวงมณี” น้ำมนต์ถามเพื่อนออกมา ทั้งที่ในใจ เชื่อเพื่อนไปหมดสิ้นแล้ว
“จริงสิ แม้แต่ยามที่ฉันเกิดในสมัยอยุธยา เป็นแม่หญิงมนทิรา พวกแกสองคน ก็ยังไปเกิดเป็นบ่าวรับใช้คนสนิท แต่ในชาตินั้น น้ำมนต์ได้เกิดเป็นผู้หญิง เราล้วนอยู่ด้วยกันมาทุกภพทุกชาติ” ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วยิ้มให้กับเพื่อนทั้งสอง
“ส่วนพี่ธนัส ตอนแรกฟ้าไม่มั่นใจ แต่พอฟังและประติดประต่อเรื่องราวได้ พี่ก็คืออินทุมาลา ที่อยู่ด้วยกันมาทุกภพชาติ เพียงแต่หน้าตาของพี่ ไม่เหมือนอินทุมาลาในตอนนั้น แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฟ้าอยากจะบอกเพิ่มเติม พี่กับมนตราสนิทกันมาก ”ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วมองหน้าแฟนหนุ่มด้วยร้อยยิ้ม
“น้องฟ้า รู้ได้ยังไงเหรอครับ” ธนัสถามแฟนสาวอย่างประหลาดใจ เพราะเมื่อวันก่อนๆ ยังมาวิ่งตามหาความจริงกันกับพ่อครูอยู่เลย
“รู้ได้ยังไงงั้นเหรอคะ จริงๆฟ้าไม่เคยรู้อะไรเลย จนมีเสียงมาเรียกในฝัน เพื่อเรียกร้องให้ฟ้าจำทุกอย่างได้ แต่พอฟ้ายินยอมจดจำทุกอย่างได้ โดยให้เขาพาไปดูเรื่องราว เขาเองก็ลบความทรงจำของฟ้า ไม่แค่นั้น ลบของเนยกรอบและน้ำมนต์ด้วย ฟ้าแค่อยากจะถาม พี่จะทำอย่างนี้ไปทำไมกัน ตัดสินใจและยัดเหยียดให้ฟ้ารับในสิ่งที่พี่ต้องการไปถึงเมื่อไหร่” ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วหันหน้ามามององค์นครา ที่ยืนเคียงข้างเธอที่นั่งอยู่ในด้านซ้ายมือของเธอ
“นี่เจ้าจำได้หรือ” องค์นคราพึมพำออกมาอย่างสงสัย
“ไม่ใช่แค่จำได้ แต่ยังเห็นพี่ด้วย ในทุกๆครั้ง ตั้งแต่พี่เข้าฝันรอบที่แล้ว ความจำทุกอย่างของฟ้ากลับคืนมาไม่เพียงเท่านั้น ความจำของฟ้าในทุกภพชาติ มันก็กลับมาให้ฟ้าจำด้วย แม้แต่มนตราและนิลภัทร ที่ตามเฝ้าฟ้าเสมอ ฟ้าก็เห็น พี่จะใจร้ายไปถึงไหน” ฟ้ามณีพลั่งพลูความรู้สึกของเธอออกมาแล้วมององค์นคราอย่างตัดพ้อ
“ส่วนเรื่องที่ทะเล ฟ้ากับพี่ไปด้วยกัน ไม่ใช่ฟ้าไม่เห็นพี่ แต่พี่ลบความจำของฟ้าไง” ฟ้ามณีพูดออกมาทั้งหมด อย่างเสียใจ ถามว่าเธอแยกออกไหม ว่าเธอและองค์นครา อยู่คนละภพกันแล้ว เธอนั้นย่อมแยกออกอยู่แล้ว ว่าเรื่องระหว่างเธอและองค์นครามันจบและเป็นอดีตไปแล้ว แต่เธอเพียงแต่คิดว่า ความรักมันมีได้หลายรูปแบบ เธอและพี่ยังคงรักกันได้ในฐานะผู้ที่หวังดีต่อกัน ไม่จำเป็นต้องลบความทรงจำใดๆของเธอออกเลยแม้แต่น้อย
“เราขอโทษ เราผิดเอง ที่เรามักจะคิดแทนเจ้า” องค์นครา ยอมรับผิดอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง
“เลิกลบความจำของเนยกรอบและน้ำมนต์ด้วยคะ” ฟ้ามณีบอกกับองค์นครา ไม่นานองค์นคราก็ทำตามคำร้องขอของหยาดมณี ไม่เพียงแค่เนยกรอบและน้ำมนต์ที่ความทรงจำกลับคืนมา แต่ทว่าความทรงจำของธนัสตอนเป็นอินทุมาลาก็กลับมาด้วย พร้อมตอนนี้องค์นคราอนุญาตให้ทุกคนเห็นพระองค์ได้ในที่แห่งนี้
“พระองค์”ธนัส เรียกขานเจ้านายของเขาในยามที่เขาเป็นอินทุมาลาด้วยความคิดถึงและเคารพ พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างดีใจ

Unfold