เมียจ้าง ว่าจะไม่รัก

นามปากกาดาวเหนือ Romance

คำโปรย..
เพราะเป็นลูกชายคนเดียวของที่บ้านแต่ไม่มีแฟนสักที กฤษณะวัยสามสิบหกปีจึงถูกผู้เป็นแม่หาผู้หญิงมาให้ไม่เว้นแต่ละวัน
อาจารย์หนุ่มจึงเกิดความคิดอยากจ้างใครสักคนมาเป็นแฟนปลอมๆ ตบตาแม่เขาเท่านั้น
เลยไปคว้าเอาคนที่มายืมเงินเขาไปจ่ายค่าเทอมเมื่อตอนเย็นอย่างไม่ต้องคิดให้มากความ
แต่มันจะไม่แปลกอะไรเลย หากเธอคนนั้นไม่ใช่นักศึกษาที่เขาสอน
และความน่ารักของเจ้าหล่อนอีกนั่นแหละจึงทำให้เขาถลำลึกยากจนเกินหักห้ามใจ (หรือแท้จริงเขาไม่เคยห้ามใจตัวเองเลย)
อยู่ดีๆ กลับอยากใกล้ชิดกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆแทนการถอยห่าง อยากเอาตัวเองเข้าไปแทรกกลางอยู่ในชีวิตประจำวันของเธอ
แต่เขาจะทำอย่างไรดี ในเมื่อสถานะของเราทั้งคู่ตอนนี้มันไม่ควรเกิดเรื่องเลยเถิดขึ้น
เขาจะเลือกอาชีพที่ (แม่) รัก หรือเลือกหัวใจตัวเองดี
//ตัวอย่าง//
"อาจารย์เรียกหนูมามีอะไรเหรอคะ"
"แกล้งเป็นแฟนให้ผมหน่อย"
"คะ"
"ผมมีความจำเป็นต้องมีแฟน เดี๋ยวนี้"
_____________
"จะมีหลานให้ฉันตอนไหนเหรอ" นั่นทำให้พีรดาแทบสำลักทุบหน้าอกตัวเองเบาๆ นี่เธอยังไม่ได้แต่งงานกับลูกชายท่านนะ ทำไมถามถึงหลานแล้วล่ะ
"ใจเย็นๆ ครับแม่ แม่ได้อุ้มหลานแน่นอนคราวนี้ผมสัญญา"
พีรดาตาโต ทำไมเขาบอกแม่ตัวเองว่าอย่างนั้นไม่เข้าใจ ไหนว่าแค่ให้เธอมาปรากฏตัวในฐานะแฟนไง ซึ่งหมายถึงอาจคบกันต่อหรือเลิกหลังจากนี้ก็ได้

Unfold