ฮูหยินคนงามของคุณชายหยาง
ไป๋ซู่ฮวาหลานสาวกำพร้าสกุลไป๋ ถูกคู่หมั้นวางแผนใส่ร้ายว่าคบชู้เพราะอยากถอนหมั้น เขาวางแผนให้นางมาพบจากนั้นก็วางยานางแล้วนำไปนอนข้างๆหยางหนิงเฉิงที่หลับไปเพราะพิษไข้ที่บาดเจ็บจากการตกเขาหลังจากนั้นก็จุดยาปลุกกำหนัดให้ทั้งคู่ พอรุ่งเช้าจางชุนก็พาชาวบ้านมาจับชู้ ป้าสะใภ้ใหญ่รังเกียจหลานสามีคนนี้อยากขับไล่นางมานานแล้วจึงถือโอกาสนี้ อ้างว่าซู่ฮวาทำให้สกุลไป๋อับอายจึงยกนางให้ไปอยู่หยางหนิงเฉิงคนต่างถิ่นคนนั้น เพื่อไม่ต้องการขายหน้า ไป๋ซู่ฮวาไปทวงเงินที่จางชุนยืมไปสอบใครจะรู้เขาทุบตีนางจนตายกล่าวหาว่านางไม่สำรวมมีสามีแล้วยังมายั่วยวนเขา จนกระทั่งไป๋ซู่ฮวาอีกคนเข้ามาแทนที่
หยางหนิงเฉิงเห็นสตรีที่ถูกทุบตีมาก็แค่นเสียง"ไป๋ซู่ฮวา เจ้าอาลัยอาวรณ์บุรุษผู้นั้นถึงเพียงนี้ก็ไม่ควรปีนเตียงข้า ไปขอร้องให้เขารับเจ้าเป็นอนุแต่กลับถูกทุบตีแล้วมาโยนไว้หน้าบ้านข้าช่างน่ารังเกียจนัก"
"นี่หยางหนิงเฉิง ข้าไม่ได้ไปอาลัยอาวรณ์ไอ้หน้าปลาในนั่นข้าไปทวงเงินที่เขายืมข้าไปสอบต่างหาก "
ไป๋ซู่ฮวาเพิ่งฟื้นก็ถูกคนบนเตียงด่าทอแถมยังขับไล่ ต้องไปจัดการไอ้สารเลวนั่นก่อนบังอาจนักมากล่าวหาเจ๊ว่าคบชู้ ถึงจะไม่ใช่คนเดิมแต่ตอนนี้นางอาศัยร่างนี้แล้วใครจะแบกชื่อเสียงไม่ดีกันเล่า
"ไป๋ซู่ฮวาถ้าเจ้าไม่อยากอยู่กับพวกเราเจ้าก็กลับบ้านตนเองเถอะ ยังไงก็ไม่ได้กราบไหว้ฟ้าดิน เป็นป้าสะใภ้เจ้ายัดเยียดเจ้ามาใช่ว่าข้าอยากแต่งงานกับสตรีไร้ยางอายเช่นเจ้าเมื่อไหร่ ข้ามีคนรักแล้วใช่ว่าเจ้าไม่รู้" บุรุษบนเตียงยังคงกล่าวต่อ
"นี่หยางหนิงเฉิงอย่าปัญญาทึบนัก เจ้าและข้าต่างก็ถูกคนใช้เป็นเครื่องมือ แต่แล้วอย่างไรล่ะถ้าเจ้ารังเกียจข้านักเหตใดคืนนั้นเจ้าไม่กัดลิ้นตัวเองให้ตายไปเสีย กลับขึ้นขย่มข้าเอาเป็นเอาตายทั้งคืนจนเอวข้าปวดเมื่อยอยู่จนถึงตอนนี้" ไป๋ซู่ฮวาพูดเสร็จก็ไม่มองหน้าเขาแต่หันไปสนใจเด็กทั้งสอง คนตัวโตหน้าแดงเขายอมรับว่าเมื่อคืนวานแม้จะถูกวางยาแต่ยามที่นางร้องครวญครางเสียงหวานอยู่ใต้ร่างเขานั้นช่างหอมหวานเร่าร้อนจริงๆ แต่เขาไม่ยอมรับยังคงด่าทอสตรีตรงหน้า
"เจ้ามันสตรีแพศยา หน้าด้านนัก"
"หนิงจิน หนิงหรง ดูแลพี่ชายแสนโง่เจ้าด้วยข้าจะไปเอาเงินของข้าคืนวันๆ กินแต่น้ำข้าวจะรอดได้กี่วันเชียว"ไป่ซู่ฮวารำคาญไอ้ทึ่มที่โวยวายนางอยู่บนเตียง เลยหันไปหาเด็กทั้งสองคนที่ยืนอยู่
เด็กทั้งสองมองหน้าพี่ชายสลับกับพี่สะใภ้สุดท้ายก็พยักหน้ารับ
Unfold
ยามซื่อหยางหนิงเฉิงเตรียมม้าเพื่อไปสะสางงานที่กองทัพ ม้าตัวนี้วันหนึ่งวิ่งได้ไกลสองพันลี้ กองทัพอยู่ไม่ไกลเพียงสามร้อยกว่าลี้ หากเสร็จงานไวเขาอาจจะไม่ค้างคืน
"ท่านอ๋อง จะไปแล้วหรือเพคะ"
ไป๋ซู่ฮวาอุ้มบุตรชายส่งให้สามี เขาจะไปกองทัพบุตรสาวอยู่กับแม่นม หยางหนิงเฉิงหอมแก้มป่องๆของเจ้าก้อนแป้ง ช่างเป็นของขวัญดีเยี่ยมจริงๆ คู่แฝดใบหน……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……