ปฏิญญา

BaiXingHong YA&Teenfiction

พบกันครั้งแรก เธอบอกตัวเองว่าบังเอิญ
พบกันครั้งที่สอง เธอบอกตัวเองว่าโลกกลม
พบกันครั้งที่สาม เธอก็ยังไม่เชื่อพรหมลิขิต
กระทั่งพบกันครั้งที่สี่ กลายเป็นเขาที่ไม่ยอมปล่อยเธอไป
อิราเท้าแขนไว้ข้างตัวเธอ แกล้งตีหน้าขรึม “เมื่อกี้เขาไม่เรียกว่าจูบนะครับ”

ปากแตะปาก ก็จูบแล้วไง เธียรธารามั่นใจว่าการดูซีรีส์มาเป็นร้อยเรื่องไม่เคยเสียเปล่า

“เอ่อ พี่อินอย่าขี้ตู่เลยค่ะ เทียนรู้ทันหรอก” เธียรธารากระเถิบถอยหลัง แต่ดูเหมือนว่ายิ่งถอยเขาก็ยิ่งรุกคืบเข้ามา

แค่เห็นหน้าใกล้ๆ ก็ใจสั่นจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว พอตอนนี้มาทำหน้านิ่งๆ สายตาหื่นๆ ใส่อีก สติที่มีเพียงน้อยนิดของเธียรธาราก็แทบจะกระเจิงไปไหนต่อไหนไม่รู้แล้ว แทนที่จะกลัวแล้ววิ่งหนี กลายเป็นว่าพอลมหายใจอุ่นร้อนของอิรารินรดผิวหน้า เธียรธารากลับเอาความใจกล้าบ้าซีรีส์โรมานซ์มาจากไหนไม่รู้ เป็นฝ่ายโน้มขอเขาแล้วประทับริมฝีปากเขาแทบจะทันที

อิราตัวแข็งทื่อ ถูกคนอ่อนประสบการณ์จริงแต่เชี่ยวชาญทฤษฎีสอนวิธีจูบโดยการเอาปากแนบปากแบบนี้ทั้งขำทั้งทำตัวไม่ถูก รอจนเธียรธาราถอนริมฝีปาก ทั่วทั้งใบหน้าและลำคอของเขาถึงแดงเป็นลูกตำลึงสุก

มองดวงตาเยิ้มๆ ของเธอแล้วอดมันเขี้ยวไม่ได้

“เห็นไหม นี่ไงจูบ”

อิรากลั้นยิ้ม มองดูคนใจกล้าบ้าบิ่นตรงหน้า

เขาหยิบแว่นเธอออก สบดวงตาสีน้ำตาลหวาน มองปลายจมูกรั้น มองกลีบปากบาง

“เทียนเรียกมันว่าจูบเหรอ”

หญิงสาวประหม่าจนพูดไม่ออก ตกใจตัวเองจนลืมเสียงไปแล้ว

นิ้วเรียวเชยคางมนให้เชิดขึ้น กลิ่นหอมจากตัวเธอทำให้เขาใจสั่น อิราโน้มใบหน้าเข้าใกล้ คิดว่าอาจโดนเธอปฏิเสธ หากแต่ดวงตาสีน้ำตาลของเธอกลับมีเพียงความหวั่นไหว มือข้างหนึ่งโอบเอวเล็กเข้าใกล้ กระซิบเสียงพร่า “พี่จะสอนเทียนเอง”

Unfold