Latest Updated
จ้าวซือหงหลับตา กอดกระชับร่างนุ่มแนบอก จุมพิตไม่หยุด ทั้งรักทั้งโหยหา คิดถึงนางแทบขาดใจ
“เจ้าทิ้งข้า” เขาตัดพ้อ “เจ้าทิ้งข้าให้รอมานานถึงเพียงนี้! เจ้าใจร้ายมากเหม่ยหลิน”
ไป๋เว่ยซินที่ยามนี้มิใช่เพียงวิญญาณของเหม่ยหลินเข้ามาถือครอง แต่ยังจดจำทุกเรื่องราวของตัวเองได้ทั้งหมด นางให้รู้สึกผิดยิ่งนัก รีบปลอบประโลมเสีย……
Waiting for the first comment……