SESSİZ ÇIĞLIĞIM! (BE
"Bıraksana kolumu be! Sen nerden buldun beni?" diye sitem ettim beni çekiştiren adama. Düşman aşireti geçtim, o benim sevdiğimdi, aşık olduğum adam..."Bırak diyorum sana bırak! Nereye götürüyorsun beni?""Urfa'ya! Daha da soru sorma!"Sormaya ne hacet Barış Ağam! Hayır yani, sen niye geri geldin de kendini bana yeniden hatırlattın ki? Evlendiğin gün bitirmiştim seni kalbimde, niye geldin? Memleketten kaçtım, yüzünü görmeyeyim dedim, o geldi bizatihi gösterdi, gözümün içine soktu suratsız yüzünü! Zaten Barış Ağa'yı gülerken görene aşk olsun! Bunun da neyine aşık olduysam?"Bırak diyorum bırak! Ailem duyarsa seni mahveder bırak!"Kapısı açılan arabanın içine bez parçası timsali fırlattı bedenimi. Acı bir inleyiş dökülürken dudaklarımdan, yan tarafa iterek sağ tarafıma oturdu. Yan yanaydık... Omzu omzuma değiyordu ve öfkeli soluma sesi kulağıma geliyordu. Niye sinirlenmişti ki bu kadar?"Bizimkiler duyduğu an yaşatmayacaklar seni Barış Ağa!" dediğimde "Abinin yaşaması için benimle geliyorsun zaten!" dedi.İşte o an bende çaktı tüm ışıklar. Betim benzin attı, yüreğim sıkışmaya başladı... İşte şimdi tüm raylar yerine oturuyordu!
Unfold
Sare'den...
Kısa çaplı bakışmalar yaşıyordum abimle. Öfkesini, bana olan sinirini duruşundan dahi anlayabiliyordum. Ne o konuştu bir süre ne de ben... O nereye gittiğimi biliyordu ben neden gittiğimi...
Köşedeki duvarda saniyesi hareket eden saatten başka tık yoktu mutfakta. İçimizden birisinin harekete geçmesi lazımdı ve bunu ben ya……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……