นิยายเรื่อง รักนี้มีแสงตะวัน

BitterLemonBoB Romance

แสงตะวัน เด็กสาวที่ถูกทิ้ง ทั้งจากครอบครัวและคนที่เธอฝากใจไว้กับเขา เพราะคิดว่าเขาจะรักเธอ แต่เปล่าเลย เขา! ไม่ได้รักเรา เขา! ไม่ต้องการเราและลูก ที่เกิดมาจากเขา เขา! ที่ทำให้พ่อและแม่ตัดขาดความเป็นพ่อแม่ลูก เพียงเพราะเธอ........ ท้อง ไม่มีพ่อ
พิพัฒน์ อเล็กซ์ หยาง ชายหนุ่มอายุ 31 ลูกครึ่งไทยจีน
แสงตะวัน แก้วไพศาล หญิงสาว อายุ 22 ที่ชีวิตสุดแสนจะพัง เพียงเพราะ เธอรักเขา คนที่ไม่คิดจะรักเธอ เห็นเธอเป็นแค่ผู้หญิงที่บำเรอความสุขให้เขาในวันที่เขามีความต้องการ
ตะวัน : ปลายฟ้าลูก ไม่ปีนโต๊ะนะคะ ผู้เป็นแม่ตะโกนร้องบอก เพราะกลัวลูกสาวสุดที่รักของเธอจะตกโต๊ะ จนหัวร้างข้างแตก เพราะแม่ลูกสาวของเธอสุดจะดื้อ และอยู่นิ่งๆไม่เป็น
นู๋ปลาย : คุณแม่ขา..... โต๊ะไม่สูงเท่าไรนะคะ นู๋ไม่ตกแน่นอนค่ะ
ตะวัน : ไม่ได้ค่ะ ไม่ว่ามันจะสูงหรือไม่ นู๋ก็ห้ามปีนนะคะ มันอันตราย แม่มีนู๋แค่คนเดียวนะคะ ถ้านู๋เป็นอะไรขึ้นมา แม่จะทำยังไงคะ?
นู๋ปลาย : นู๋ขอโทษคะคุณแม่....... คุณแม่ไม่ร้องนะคะ นู๋แค่อยากเก็บดอกไม้ริมรั้วให้คุณแม่เองค่ะ นู๋ขอโทษค่ะ ¥~¥
ตะวัน : ทีหลังปลายต้องบอกแม่นะคะ ว่านู๋ต้องการอะไร ถ้าแม่ช่วยได้ แม่จะช่วยนะคะ
นู๋ปลาย : ค่ะคุณแม่ นู๋ขอโทษคุณแม่อีกครั้งนะคะ
หลายนาทีต่อมา
ป้าโฉมป้าที่พูดเสียงดัง พูดจาตรงไปตรงมา แต่ใจดี รักเด็ก ยิ่งยายนู๋ปลายฟ้าแล้วละก็ เป็นสุดที่รักของป้าโฉม เพราะป้าโฉมคอยช่วยเหลือเธอมาตั้งแต่เธอเริ่มท้องจนถึงตอนนี้ ป้าผู้ที่ไม่มีความสัมพันทางสายเลือด แต่รักเธอดั่งเธอเป็นลูกเป็นหลาน ส่วนคนที่เป็นครอบครัวของเธอนั้น.......
ป้าโฉม : นู๋ปลาย หลานยาย อยู่ไหนลูก......
นู๋ปลาย : ยายโฉม......... ยายโฉมคนสวยของนู๋
ป้าโฉม : ดูสิลูก วันนี้ยายโฉมได้กุ้งมาตั้งหลายตัวแหนะ จะเอาไปทำอะไรกันดีน๊า....
นู๋ปลาย : แม่ขาาาาาาา แม่.......
ตึก ตึก ตึก ตึก แฮ็กๆๆ
ตะวัน : ปลาย...... เป็นอะไร แฮ็กๆๆ
นู๋ปลาย : ดูกุ้งสิคะ ตัวใหญ่มาก ยายโฉมถาม ว่าจะทำอะไรกินดี (ยิ้มแป้น)
ตะวัน : นู๋ลูกกกกกก ทีหลังอย่าทำอย่างนี้นะคะ แม่ตกใจหมดนึกว่านู๋เป็นอะไร
ป้าโฉม : วุ๊ย.... ตะวัน เราอ่ะ ตื่นตกใจเวอร์วังอลังชานะ ยัยนู๋ปลาย แค่เรียกเฉยๆ ทำเป็นตกอกตกใจไปได้ ไปๆๆ วันนี้จะทำอะไรให้ป้ากินดี
ตะวัน : เดี๋ยวตะวันดูของในตู้เย็นก่อนนะคะ เดี๋ยสถ้าทำเสร็จแล้วจะไปเรียก
*กล่าวเสร็จพร้อมส่ายหน้าให้กับ 1สาวใหญ่ และ1สาวเล็ก
ป้าโฉม : โอเคๆ งั้นนู๋ปลายไปเล่นบ้านยายโฉมดีกว่าลูก
นู๋ปลาย : ค่า........
ตะวันฉายได้แต่ส่ายหัวพร้อมกับยิ้มให้กับความสุขที่เธอมีตอนนี้ ความสุขที่เธอไม่เคยนึกว่าจะได้เจออีกครั้ง หลังจากวันที่เธอโดนพ่อและแม่แท้ๆตัดขาดความสัมพัน เพียงเธอท้องไม่พ่อให้ลูก อันที่จริงพ่อน่ะมีแต่เขาไม่รับก็เท่านั้นเอง หึ เท่านั้นเอง ถ้าไม่เจอป้าโฉมในวันนั้นเมื่อ4ปีที่แล้ว วันที่เธอไม่เหลือใคร วันที่เธอพร้อมจะดับชีวิตตัวเอง ถ้าวันนั้นไม่เจอป้าโฉม ก็คงจะไม่มีเธอและปลายฟ้าในวันนี
หลังจากกินมื้อค่ำกันเสร็จ ตะวันก็พาปลายฟ้ากลับบ้าน เพราะเธอต้องเตรียมตัวไปเข้าร้าน ไปดูเสื้อผ้าล็อตใหม่ ใช่เธอขายเสื้อผ้า แต่เป็นเสื้อผ้าเด็ก เพราะตอนที่เธอคลอดปลายฟ้า เธอไม่มีเงินทองมากองอยู่ตรงหน้า เธอจึงต้องเย็บเสื้อผ้าให้นู๋ปลายเอง ผ้าส่วนใหญ่ เป็นเศษผ้าของป้าโฉม เธอจึงเริ่มจากเย็บด้วยมือ เพราะความที่เธอถนัดด้านคหกรรม เธอจึงใช้วิชาที่ได้เรียนมาจนจบ ม.6 นำมาใช้ ใช่ เธอ จบแค่ ม.6 สาเหตุที่จบแค่ ม.6 เพราะเธอท้องก่อนที่จะเริ่มเข้า มหาลัย. แต่ชั่งมันเถอะ ตอนนี้เธอมีความสุขดี
ตะวัน : ปลายลูก อาบน้ำแปรงฟันนะคะ พรุ่งนี้แม่ต้องเข้าร้านแต่เช้าไปดูเสื้อผ้า
ปลายฟ้า : ค่ะคุณแม่
เช้าต่อมา
ตะวัน : ปลายลูก เสร็จรึยังเอ่ย?
ปลายฟ้า : ค่ะ มาแล้วค่าาาา
ป้าโฉม : จะไปกันแล้วเหรอ
ตะวัน : ค่ะ ป้าโฉม เจอกันที่ตลาดนะคะ
ป้าโฉม : เออๆๆ ไปๆ เจอกันนะคะคนสวยของยายโฉม
ตลาด
พนักงาน : สวัสดีค่ะ พี่ตะวัน
ตะวัน : สวัสดีจ๊ะ A ของมาแล้วใช่ไหม?
พนักงาน : ค่ะ...... น้องปลาย...... มาดูชุดลายใหม่กับพี่เร็ว สวยม๊ากกกกกก
ปลายฟ้า : สวัสดีค่ะพี่ A ไปค่ะ นู๋อยากดู

หลังจากตรวจเช็คสินค้าเรียบร้อยแล้ว ตะวันและพนักงาน น้องA ก็วางแผนกันว่าจะเริ่มถ่ายรูปที่ไหน โชคดีที่จังหวัดที่เธอมาอยู่ค่อนข้างสวย มีสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติเยอะ จึงง่ายต่อการวางแผนถ่ายรูป
ตะวัน : A งั้นวันเสาร์-อาทิตย์เราไปหาที่ถ่ายรูปกัน A ว่างไหม ถ้าไม่ว่างก็โทรมาบอกพี่นะ
พนักงาน A: ได้ค่ะพี่ตะวัน งั้นเดี๋ยวหนูไปดูหน้าร้านก่อนนะคะ
ตะวัน : ได้ๆ ฝากด้วยนะ เดี๋ยวพี่เช็คใน ,IG ก่อน เดี๋ยวออกมาช่วยนะ
พนักงาน A : ได้ค่ะ
30 นาทีต่อมา
ตะวัน : ปลายลูก ถูกใจชุดไหนคะ จะได้เลือกเอาไปใส่
ปลายฟ้า : คุณแม่ขาาาาาา นู๋อยากได้หมดเลย ชุดมีแต่สวยๆ นู๋ว่าต้องให้ยายโฉมมาช่วย้ลือกแล้วค่ะ
ตะวัน : ฮ่าๆๆ แม่ว่าคงจะได้หอบกลับบ้านหมดแน่เลย ถ้ายายโฉมช่วยเลือก เอาเป็นว่าเดี๋ยวแม่ช่วยเลือกดีกว่านะคะ
ปลายฟ้า : ก็ได้ค่ะ ^_^
10 โมงเช้า
ป้าโฉม : คนสวยของยายโฉมมมมมม อยู่ไหนคะ
ปลายฟ้า : อยู่นี่ค่าาาาาาาา ยายโฉมคนสวย
ตะวัน/พนักงาน A : ^_^
พนักงาน A : ชมกันอยู่สองคนเท่านี้ ฮ่าๆๆ
ตะวัน : จะพากันไปไหนอีกคะเนี่ย
ป้าโฉม : จะพาไปเล่นที่ร้านน่ะ ลูกน้องป้าพาลูกมาด้วย กลัวยายนู๋ปลายเหงาเลยมาชวน เพื่ออยากมีเพื่อนเล่น ว่าไปคะ ไปกับยายโฉมไหม?
ปลายฟ้า : คุณแม่ขาาาาาา นู๋ไปได้ไหมคะ?
ตะวัน : ได้ค่ะ แต่ห้ามดื้อ ห้ามซน ห้ามปีนป่ายนะคะ
ปลายฟ้า : ค่าาาาาาาา ^___^
ตะวัน : ฝากด้วยนะคะป้าโฉม ถ้าดื้ออนุญาตให้ตี
ป้าโฉม : ฉันไม่ตีหลานฉันย๊ะ
ตะวัน : ^_^ ส่ายหัวให้กับยาย(ไม่แท้)กับหลาน(ไม่แท้)
12 นาฬิกา
ตะวัน : A พักเที่ยงก่อน ไปกินข้างเที่ยงก่อนปะ
พนักงาน A : ได้ค่ะ เดี๋ยวจะรีบไปรีบกลับนะคะ
ตะวัน : จ้า ไม่ต้องรีบขนาดนั้นนะ พักผ่อนให้หายเมื่อยก่อน
พนักงาน A : ค่ะ
ตื๊ด....... ตื๊ด......
ตะวัน : ค่ะป้าโฉม.... ค่ะ ..... ได้ค่ะ ....ฝากด้วยนะคะ
ตะวันพาร์ท
ฉันโชคดีที่เจอคนที่ดีในจังหวะชีวิตที่มันดาวน์มากๆ ที่มีคนนำพาฉัน..

Unfold