บทส่งท้ายแสนหวาน
เกลียวคลื่นสีขาวซัดเข้าหาฝั่งเป็นระยะดูสบายตาชวนให้มอง ลมทะเลพัดโบกเป็นจังหวะรับกับเสียงคลื่นพาเพลินใจ เป็นเวลายามบ่ายคล้อยรษา ออกมานั่งชมวิวรับลมเย็น ๆ ริมระเบียงบ้านด้วยใจที่เบิกบาน หลังจากที่เธอพาลูกน้อยมัมเบิลนอนกลางวันแล้วโดยมีเจ้าร็อกกี้นอนอยู่ไม่ไกลจากเจ้าหนู ส่วนคุณระรินกับคุณยายก็นั่งคุยกันรั……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……