ลิขิตรักข้ามกาลเวลา
READING AGE 16+
เขาเหลือบสายตามองแก้มบางที่อยู่ไม่ห่างจากปาก จมูกน้อย ๆ ของนางคลอเคลียอยู่ที่ลำคอของเขาเมื่อก้าวเดิน เขาไม่คิดให้เสียเวลา ลดฝีเท้าในการเดินให้ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วคิดกำไรด้วยการจูบมุมปากและหอมแก้มของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ก็แผ่วเบานุ่มนวล เพราะไม่อยากทำให้นางตื่นจนเสียโอกาส มือไม้ก็ลูบไล้ความนุ่มเนียนจนลื่นมือของผิวแท้ ที่มีเพียงผ้าผืนน้อยปิดกั้นไว้
“สตรีขี้เมามันไม่งาม แต่ข้าก็ชอบถ้าเป็นเจ้า” เขาพึมพำชิดริมฝีปากอวบอิ่ม ประทับจูบลงไปแนบแน่นเมื่อวางร่างของนางลงบนเตียงเรียบร้อยแล้ว...
Unfold
นางคลี่ยิ้มทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขา แล้วหุบยิ้มทันทีเมื่อได้ยินประโยคต่อมา
“ข้าโง่มาก คงเป็นบัณฑิตไม่ได้ ข้ามีคำถามอยากถามท่านสักข้อ ได้ไหใขอรับ” นางเป็นคนเสียงใหญ่อยู่แล้ว จึงไม่ใช่เรื่องยากในการดัดเสียงให้เหมือนผู้ชาย
“มันจะมากไปแล้วนะ!” หัวหน้าจั๊วตะคอกใส่เด็กหนุ่ม
“ไม่เป็นไร บอกชื่อเจ้ามาแล้วค่อยถาม” รู้กันคนละข้อ……
Waiting for the first comment……