BAD BOY เสี่ยงรัก (เฌอเบลล์-โอโซน)

ชื่อเนม นิยายของเนม YA&Teenfiction

“นิสัยมึงนี่ขี้เลียนแบบไม่เปลี่ยนเลยนะ” ผมทักมันก่อน อ้อนตีนผมนัก ชักอยากอ้อนตีนมันกลับบ้างเหมือนกัน

“กะพราทะเลคือเมนูโปรดของกูเหมือนกัน ถึงมึงจะชอบก่อน สั่งก่อน แต่ถ้ากูชอบกูก็ไม่สนที่จะสั่งเมนูที่ซ้ำกับมึง”

“เหอะ! กระจอกฉิบหาย”

“ขอบคุณนะครับป้า” ไอ้เวรนั่นไม่แคร์เสียงด่าแต่หันไปยิ้มให้แม่ค้าขายข้าวแทน

“จะว่าไปแล้ว มันก็บ่อยอยู่นะ ที่มึงกับกูชอบอะไรที่เหมือนๆ กัน”

“อย่าเสร่อใช้คำว่ากูชอบเหมือนมึง มึงต่างหากที่เสร่อมาชอบเหมือนกู”

“มึงจะคิดแบบนั้นก็ได้ จะว่าไปแล้วรสนิยมมึงมันก็ไม่เลวนี่นา ขาว สวย น่ารัก สเปคกูเหมือนกัน” ผมชะงักเมื่อได้ยินแบบนั้น จากนั้นก็เลือกที่จะมองหน้ามันทันทีเช่นกัน

“มึงหมายถึงอะไร”

“แล้วมึงคิดว่ากูหมายถึงอะไร”

“ไอ้สัสนี่กวนตีนว่ะ!”

“หึ! ที่ผ่านมามึงชนะกูบ่อยก็จริงนะ แต่กูเชื่อว่า บางเรื่องกูก็มีสิทธิ์ชนะมึงเหมือนกัน” ไอ้ไบรอันยิ้มมุมปาก

“ไม่ต้องทอนนะครับป้า” มันยื่นเงินให้แม่ค้าขายข้าว จากนั้นก็เดินผละตัวออกไป

“ไอ้เวรเอ๊ย อย่างมึงจะชนะอะไรกูได้วะ ไม่มีวัน!” ผมล้วงธนบัตรออกมาจากกระเป๋าตามด้วยการวางลงบนโต๊ะอย่างแรง

“ไม่ต้องทอน!” ประกายตาของแม่ค้าขายข้าวลุกวาว แน่นอนว่ามันต้องเป็นแบบนั้น

แม้ผมจะวางเงินจ่ายทีหลัง แต่แบงก์ของผมใหญ่กว่าของมัน!

Unfold