จนกว่าจะรัก

ดาวหาง Romance

ผิงผิง อายุ19ปี เข้าเรียนมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งพร้อมกับสายน้ำเพื่อนสาวที่มาจากต่างจังหวัดด้วยกัน และได้เพื่อนใหม่อีกสองคนคือแฝดชายหญิงชื่อดาวและซัน ผิงผิงเป็นคนร่าเริง ยิ้มเก่ง ใบหน้ากลมราวกับพระจันทร์เต็มดวง ดวงตาที่กลมโตราวกับตุ้กตาภายใต้แว่นใส จมูกที่โด่งรั้นน่ารักเข้ากับปากจิ้มลิ้ม ผิวขาวใสนวลผุดผ่อง รูปร่างเจ้าเนื้อหน่อยๆหุ่นแบบชับบี้สาว รวมๆแล้วดูน่ารักมากๆแต่เธอกลับชอบทำเหมือนตัวเองไม่สวย ชอบแซวหนุ่มๆทำท่าเพ้อฝันจินนตนาการ คลั่งรักคนหล่อสุดๆโดยเฉพาะธาราและอคิณที่โดนผิงผิงเตาะมาตั้งแต่มัธยมจนตอนนี้หลังจากที่สายน้ำคบเป็นแฟนกับธาราก็ยังมิวายโดนผิงผิงแซวไม่เลิก และวันนี้เป็นวันที่สายน้ำ ธารา และเธอต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวะเพราะสอบเสร็จปิดภาคเรียนแล้ว
" ขอบใจนะธารา สายน้ำ "
" เข้าบ้านได้แล้ว " สายน้ำเอ่ยบอกเมื่อผิงผิงเดินลงจากรถเพราะนี้ก็เป็นเวลาพลบค่ำแล้ว
" บาย เจอกันนะ " ผิงผิงยกมือเล็กโบกลาก่อนจะยืนมองรถธาราจนสุดตา ก่อนที่จะมีลูกน้องของป๊าเธอเปิดประตูบ้านให้อย่างคุ้นเคย
" พี่ชิด หวัดดีค่ะ "
" ครับคุณหนู " ผิงผิงเอ่ยทักทายชายชุดดำอย่างคุ้นเคยก่อนจะสะพายกระเป๋าขึ้นหลังเดินเข้าบ้าน
" คุณหนูครับ " ชิดที่ก้มหน้าเอ่ยเรียกก่อนที่เขาจะหยุดเดิน
" ค่ะ "
" เอ่อคุณหนูอย่างพึ่งเข้าไปดีกว่าครับ " ผิงผิงมองหน้าชิดอย่างสงสัยก่อนจะเหลือบมองเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ตรงหน้าเธอ
" ป๊าอีกแล้วหรอพี่ชิด " ไร้การตอบจากคนตรงหน้า ผิงผิงจึงเลือกที่จะเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่นั้นทันที
เพี้ยะะะะะะะ
ฝ่ามือหยาบฟาดลงบนแก้มของหญิงคนนึงอย่างแรงจนร่างเธอเซถลาล้มลงกับพื้น ก่อนจะมีรอยยิ้มสะใจของผู้หญิงอีกคนที่ยืนด้านชายคนนั้น
" ป๊า " เสียงเล็กเรียกชายคนนั้นเสียงดัง ก่อนจะวิ่งเข้าไปประคองหญิงคนนั้นลุกขึ้น
อิทธิพล หรือเฮียตี๋ พ่อของผิงผิง เจ้าของปั้มน้ำมันดังในตัวเมืองหลายสาขา เจ้าชู้มักจะมีบ้านเล็กบ้านน้อยให้เห็นประจำ
ธิดา แม่พ่อผิงผิง หญิงสาวลูกเจ้าของฟาร์มดอกไม้ส่งออกหลายชนิด แต่เมื่อเธอตัดสินใจมาแต่งงานกับตี๋พ่อของเธอก็ได้เอ่ยตัดพ่อลูกไปเพราะไม่ชอบพอลูกเขยคนนี้เอาซะเลย
" ผิงผิง มาทำไมไม่บอกแม่ล่ะลูก แม่ไม่ได้เตรียมกับข้าวไว้ให้เลย " ธิดาพยายามปัดหยดน้ำตาออกจากใบหน้าและทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" แม่ เจ็บมั้ยแม่ " มือเล็กลูบไปที่ใบหน้าขาวเนียนซึ่งบัดนี้ด้วยอายุที่มากขึ้นทำให้มีริ้วรอยปรากฎ แถมตอนนี้ยังบวมแดงอย่างเห็นได้ชัดจากฝีมือของคนที่เป็นสามี คนที่เธอยอมทะเลาะกับพ่อเพื่อมาแต่งงานกับเขา
" ไม่ๆ ไม่เจ็บเลย หิวมั้ยลูก " ธิดาพยายามเปลี่ยนเรื่องทั้งที่ใบหน้ายังเปียกไปด้วยน้ำตา
" อาผิงเอาแม่ลื้อไปเก็บ บอกอย่ามายุ่งกับป๊า ก่อนที่ป๊าจะทนไม่ไหว " อิทธิพลพูดขึ้นเสียงแข็ง
" ป๊า ผิงจะพาแม่ไปจากที่นี่ เชิญป๊าเสพสุขกับคนของป๊าไปเถอะ " แววตาโกรธจัดที่มองพ่ออย่างผิดหวัง ว่าจบผิงผิงก็โอบผู็เป็นแม่หวังจะเดินออกจากบ้านหลังนี้ทว่ากลับโดนชายชุดดำสองสามคนจับรั้ง
" ไม่มีใครต้องไปไหนทั้งนั้น " อิทธิพลพยักหน้าสั่งลูกน้องก่อนที่เขาจะรั้งตัวผิงผิงขึ้นไปด้านบนที่เป็นห้องนอนของเธอ
" ผิง ลูก ผิง เฮียอย่าทำอะไรลูกนะเฮีย " ธิดาคุกเข่าอ้อนวอนสามีตรงหน้า
" ถ้าเธอจะไปก็ไปแต่ห้ามเอาลูกไป "
" เฮียยยย ฮึกกกกก " น้ำตาธิดาหลั่งไหลเมื่อคำพูดจากปากคนที่เธอรักบัดนี้ราวกับเขาไม่ต้องการเธออีกแล้ว แต่ต่อให้น้ำตาเธอไหลจนหมดสายก็ไม่มีท่าทีว่าชายคนนั้นจะหันมามองอีกทั้งยังควงคู่ออกจากบ้านไปพร้อมกับหญิงสาวคราวลูกแต่งตัวยั่วยวนคนนั้น
" ปล่อบผิงออกไป " เสียงหญิงสาวร้องขอกับลูกน้องของพ่อเธอที่ตอนนี้เขาล็อคประตูจากด้านนอกไว้
" คุณหนู ผมขอโทษครับ ผมจำเป็น "
" พี่ปล่อยผิง ผิงจะไปคุยกับป๊าให้รู้เรื่อง " มือเล็กทุบประตูบานใหญ่จนเริ่มแดงแต่ไม่มีสี่แววว่าจะเปิดออก
" ขอฉันเข้าไปหาลูกได้ไหม " ธิดาเดินมาหยุดที่หน้าประตห้องของลูกสาวพร้อมกับเอ่ยกับลูกน้องของสามีที่ยืนหน้าประตูเชิงร้องขอ
" นายหญิง ผม "
" ฉันไม่ใช่นายหญิงของพวกนายอีกแล้ว แต่ฉันขอพบลูกสาวของฉันได้ไหม ขอร้องละ ให้ฉันกราบก็ได้ " ธิดาพูดพร้อมกับคุกเข่าลง
" นายหญิงครับ อย่าครับ " ชายคนนึงเข้าประคองธิดาลุกขึ้นก่อนที่จะมองหน้าเพื่อนร่วมงานและยอเปิดประตูให้ธิดาเข้าไปหาลูกสาว

Unfold