เสียงคลื่นกับลมทะเลด้านนอกห้องช่วยทำให้จิตใจที่ตื่นเต้นปนประหม่าไม่หายของฉันให้สงบลงไปได้บ้างเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองทางประตูที่เปิดออกพร้อมเพื่อนสาวสองคนที่ฉันสนิท ครีมยิ้มกว้างพลางวิ่งเขามาหาฉันโดยด้านหลังมีขิมที่เดินตามมาก็มีสีหน้าดีใจไม่ต่างกัน
“แกตื่นเต้นมั้ย?”
“ตื่นเต้นสิ มือฉันสั่นไม่หยุดเลย”
“ใจเย็นนะฟอง กินน้……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……