“ไม่ต้องขอโทษ”
พ่อหมอตอบกลับเสียงเรียบ ก่อนจะพูดต่อ
“เพราะข้าเข้าใจ ว่าทำไมเอ็งถึงรู้สึกแบบนี้”
ขวัญเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่โล่งใจที่ไม่โดนโกรธ
“ข้าจะให้พ่อแม่กลับไปก่อน”
“แล้วพวกท่านจะเข้าใจไหมคะ?”
“ทุกคนจะเข้าใจ เอ็งไม่ต้องคิดมาก”
แม้จะรู้ว่านี่เป็นเพียงแค่คำปลอบโยน แต่ก็แอบคิดในใจ ว่าผู้ใหญ่คงไม่ปลื้มกับก……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……