เธอ...ที่แปลว่าของผม
READING AGE 18+
มาทำให้รักแล้วก็ควรรับผิดชอบความรู้สึกของผมด้วย ส่วนความรู้สึกของเธอผมจะชดเชยมันเอง... สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช๒๕๓๗ห้ามมิให้ผู้ใด คัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไขเนื้อหาเพื่อนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตหากฝ่าฝืนจะดำเนินคดีตามกฎหมาย คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นมาจากจินตนาการเท่านั้นตัวละครที่อ้างถึงไม่มีตัวตนและไม่มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลอื่นแต่อย่างใดในเนื้อเรื่องอาจมีคำหยาบและถ้อยคำที่ไม่สุภาพโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน (๑๘+)· การสับสนในความรู้สึก(ผู้หญิง,ผู้ชาย)· มีคำหยาบและถ้อยคำที่ไม่สุภาพ· ห้ามลอกเลียนแบบพฤติกรรมตัวละคร· เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ๑๘ปีขึ้นไปเป็นเรื่องแยกต่อจากเมื่อรักออกเดินทางนะคะกดติดตามและเพิ่มเข้าคลังไว้จะได้ไม่พลาดโอกาสดี ๆ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ^_^
Unfold
ถ้าถามว่าความสุขของผมคืออะไร? ตอนนี้คงตอบได้เต็มปากครับว่ารอยยิ้มของผู้หญิงตรงหน้านั่นแหละ
ผมไม่ได้ละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวใครเลยนะก็แค่ใช้ไม้ตายกับพ่อเท่านั้นเอง
"แม่ของปันหยาอยู่ที่ไหนเหรอครับ"
"อยากรู้ไปทำไม?"
"พ่อก็ตอบมาสิ"
"แล้วทำไมฉันต้องบอกแกด้วย"
"แม่จะรู้ไหมน……
Waiting for the first comment……