DÖNÜŞ(+18)

Aysel Üsta Paranormal

Hayatın size ne getireceğini bilemezsiniz. Bende bilememiştim. 35 yıllık hayatım 17 yılını heba edeceğim gün hiçbir şeyden habersiz geleceğim için planlar kuruyordum. Şimdi bu soğuk zeminde kanlar içinde o sabahı düşünüp o klişeyi yaşıyordum. Ağrı dört bir yanımı kaplamış nefes bile almakta zorlanırken hayatım film şeridi gibi gözlerimin önünden akıp gidiyordu. İsmimi biri haykırıyordu. “Elif, Elif uyan!!” diye bağırıyor beni sarıyordu. Ölüm kollarını açmış beni huzura çağırırken 17 yılımın katili kocamın yersiz çabaları dudaklarımda acı bir tebessüm bırakmıştı. Sonunda biraz dinlenebilecektim.
Yorgundum ve ölümün dingin kollarına kavuşmak istiyordum. Ama son bir kez de olsan Ali’yi tekrar görmek istiyordum. Acaba beraber bir gelecek nasıl olurdu veya ben ikinci bir şansım olsaydı acaba mutlu olabilecek miydim? Kafamda bu düşünceler akarken , boynumdaki kolyenin sıcak bir ışık yaydığını fark ettim. Gözlerim kapanırken kolyenin yaydığı o garip ışık, beni sarıp sarmalıyordu. Tüm acılarım, korkularım o ışıkta eriyip gitti sanki.
Işık o kadar büyüdü ki ellerimi gözlerime siper ettim. Gözlerim ışıkların arasında beliren görüntülere kaydı. Sanki zaman sanki geriye doğru akıyordu. Babamın cenazesi, harunun eziyetleri, bebeğimin kaybı, evlendiğim gün, Harun’la ilk tanışmamız, babamın beyin kanaması geçirdiği gün… Hepsi sırayla aktı gitti. O kadar korkmuştum ki gözlerimi ellerimle kapattım. En sonunda gözlerimi açtığımda… Tanıdık bir odadaydım. Ama bu oda, 2027'nin değil, 2010'un odasıydı. Ellerime baktım; ellerim yeniden gençti. Kalbim deli gibi atıyordu. Sanki bir rüyadaydım… Ama biliyordum. Bir şekilde geri dönmüştüm. Artık 18 yaşındaydım.

Unfold