นางฟ้ามาเฟีย

RungArunoThay Romance

ลูส & แอนนี่
“อยากจะฟาด อยากจะตบอีกมั้ย เชิญเลย ตามสบาย ตามที่ต้องการและพอใจ...ผมให้คุณก่อนเลยแอนนี่ แต่หลังจากนั้นเป็นเวลาของผมที่จะเรียกร้องเอาจากคุณบ้าง...” อนาสตาเซียเม้มปากแน่น
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! อยากท้าทายเธอดีนัก ก็จัดให้ตามคำขอนั้น สี่ครั้งติดต่อกัน ถึงจะไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของลูสแดงก่ำได้อย่างน่าดูชมเลย
“พอแล้วใช่มั้ย? คราวนี้ถึงทีผมแล้วนะ”

เอ็ดเวิร์ด & น้ำใส
“เปิดประตูสิ! เดี๋ยวฉันขยับไปนั่งข้างหน้า”
“ปีนข้ามมาเลยดีกว่า...” เอ็ดเวิร์ดเองก็ไม่เข้าใจตัวเองนัก ว่าทำไมจู่ๆเขาก็ต้องการอากาศเดียวกันในพื้นที่แคบๆร่วมหายใจกับเธอคนนี้นานๆ

เอริค & คริสตี้
“ทำไมเธอถึงดูกลัวฉันนัก” เอริคจับร่างของคริสตี้ไว้ เธอตัวสั่น เธอเป็นแบบนี้เสียส่วนใหญ่ยามที่อยู่กับเขา
“ก็ ก็ คุณ ชอบทำหน้าดุ หน้าเคร่งเครียด แบบนี้อยู่ตลอดเวลา” เอริค เลิกคิ้วมองใบหน้าคริสตี้ ที่ขมวดคิ้ว หลี่ตาลง พยายามจะเลียนแบบใบหน้าเขา ตามความเข้าใจของเธอ และนั้นทำให้เอริคหันไปทางอื่นและ เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย เมื่ออดขำใบหน้าของคริสตี้ไม่ได้

โนอาห์ & เมแกน
เมื่อเค้กกล้วยหอมถูกจุดเทียน โนอาห์อธิฐานขอต่อเทพประจำวันเกิด ว่า “แค่เมแกน” คำพูดสั้นๆ แต่ทำให้คนที่ได้ยินยิ้มออกมา
“อธิฐานดังจัง”
“กลัวเทพธิดาเมแกนจะไม่ได้ยิน” เมแกนยิ้มและซุกตัวเข้าสู่อ้อมกอดโนอาห์ มองเข็มนาฬิกาค่อยๆขยับ ติ๊ก ติ๊ก เลยผ่านเลขสิบสองไปในที่สุด

ไอเดน & เชือกฟาง
“หมวก หมวกของนายหายไปไหนแล้วไม่รู้”
“ช่างมัน ไม่ใช่เธอที่หายไปก็ดีแล้ว” เชือกฟางยิ้มออกมา
“สมมุตินะ สมมุติ ถ้าเชือกฟางหายไปจริงๆ ไอเดนจะตามหา เชือกฟางจนเจอใช่มั้ย?”
“ใช่! จะหาจนกว่าจะเจอเลยล่ะ แต่ทางที่ดีอย่าหายไปไหนเลยดีกว่านะ”
“อื้ม” เชือกฟางรับคำ พร้อมรอยยิ้มเป็นรางวัล

Unfold