İkizim

saturnunpremsesi YA&Teenfiction

"Ölemezsin."diye bağırdım tekrar hastanede olduğumuzu pek umursamıyordum.Ölemezdi beni bırakıp gidemezdi.Onu gösteren cama boş bakıyordum.Gidemezdi daha tutulacak sözler vardı.
Dizlerimin bağı çözülüp yere düşerken "Ölemezsin Arya.Beni bırakıp gidemezsin."diye tekrarladım.
Odanın kapısı bir açılıp bir kapanıyordu.Doktor hemşire kim varsa içeri girip çıkıyordu.Tek duyduğum ses Aryanın kalbini ölçen cihazdan çıkan kalp sesleriydi.Ama artık kalbi atmıyordu.
Bu düşünce beni deli ediyordu "Gidemezsin Arya."diye bağırdım son kez.Gitmemeliydi.Alnım hastanenin soğuk zeminine değerken gözyaşlarım tek tek kendilerini bıraktılar.Bu halimi görse vereceği tepki aklıma geldi.Gülecekti.O zaten hep gülmeliydi.
Yaşamayı,hayal etmeyi,gülmeyi,her şeyi o hak ediyordu.Peki şimdi?
Her şeyi kendi elleriyle bırakıp gidiyordu.
*****************************************
Kalbimde bir boşluk vardı.Uçurum gibiydi ve ben o uçurumun önünde duruyordum.Önüme iki şık koymuştum ya bu uçurumdan atlayacaktım yada biri beni buradan çekip kurtaracaktı. Ama hiçbir zaman birinin gelip beni o uçurumdan kendi elleriyle iteceğini hesaba katmamıştım.

Unfold