ผู้หญิงของทัพ
READING AGE 18+
คนรอบข้างเตือนแล้วว่าอย่าได้เข้าใกล้ผู้ชายที่ชื่อกองทัพ แต่เหมือนว่าความอยากรู้อยากลองและกล้าดีจะตะโกนดังกว่าเสียงเหล่านี้
เขาเหมือนสารเสพติด ชนิดที่เสพเพียงหนึ่งครั้งจะต้องเสพมันตลอดไป
ขาดหายไปหนึ่งวันก็ไม่ต่างจากขาดอากาศหายใจ เจอหน้าเป็นต้องโถมใส่กันราวกับแม่เหล็ก สำเร็จความใคร่ให้แก่กันครั้งแล้วครั้งเล่า
ถ้าหากได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงของทัพแล้ว ไม่ว่าจะอยากได้อะไรเขาจะสรรหามาให้ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เขาเบื่อที่จะเล่นกับเหยื่อ ก็ขอแค่ต้องยอมรับความจริงให้ได้เท่านั้นเอง
"พี่ทัพเบื่อจีนหรือยัง"
"เล่นไปไม่กี่ครั้งจะเอาอะไรไปเบื่อ"
"งั้นพี่ทัพมีจีนแค่คนเดียวใช่มั้ย"
"ก็ต้องเล่นคนเดียวจนกว่าจะเบื่อสิ.."
บางครั้งคำพูดหวานลิ้มก็ไม่ต่างอะไรจากน้ำผึ้งอาบยาพิษ ภายใต้ใบหน้าคมคายและรอยยิ้มร้ายกาจ มันคาดเดาได้ยากว่าเขาคิดอะไรอยู่
Unfold
พี่ทัพชอบเด็กมากถึงขนาดที่พาฉันไปซื้อของมาบริจาคให้กับบ้านโอบอารี แล้วบริษัทของพ่อเขาก็บริจาคให้บ้านเด็กกำพร้าหลายแห่งทุกปีอีกด้วย
เขาบอกกับฉันว่าเข้าใจดีว่าการขาดหายอะไรไปมันเป็นยังไง บางส่วนที่ขาดหายและยากที่จะหามาเติมเต็ม
แต่ตอนนี้ส่วนที่เขาขาดหาย ฉันจะเป็นคนช่วยเติมเต็มเอง..
ปลายเท้าของฉันชะงักอยู่ที่หน้าป……
Waiting for the first comment……