แพ้รักเด็ก

evangeline Romance

คอนโดติน
"ริต้า เดินช้าๆหน่อย เดี๋ยวล้ม" ผมที่กำลังเดินตามยัยเด็กเอาแต่ใจที่เดินดุ่มๆๆไม่สนใจทางและก็ไม่สนใจผมด้วย จะโกรธอะไรนักหนา เมียก็ไม่ใช่
"ไม่ ริต้าจะไม่ทำตามที่พี่บอก" ยัง...ยัง ยังจะเถียงอีก ผมไม่เข้าใจเลย พวกผู้หญิงนี้เขาเป็นยังไงกัน เรื่องเถียงนี่ที่หนึ่งเลย
"ริต้า! เดี๋ยวล้ม" ผมตะโกนไปบอกเธอที่เอาแต่เดินๆๆ ไปกดรหัสหน้าห้อง ที่กดเท่าไรก็ไม่ได้สักที เพราะเธอเอาแต่โมโหหงุดหงิด มันจะได้ได้ยังไงล่ะครับ
"มานี่ พี่กดเอง"
ตี๊ดดดด..... ปัง!!! พอเข้าไปได้ก็เดินไม่ฟังเสียงอีกล่ะ และแล้วสิ่งที่ผมอยากให้เกิดเอ้ยยย..สิ่งที่ผมเตือนเธอว่าจะเกิด มันก็ได้เกิดขึ้นแล้วครับ ตุ๊บบบ....!!!
"โอ๊ยยย อะไรเนี้ย" ภาพที่เห็นคือ ริต้าลงไปกองอยู่กับพื้น คาดว่าน่าจะเตะโต๊ะเพราะไม่มองทางเวลาเดิน
"ไหน!! พี่ดูหน่อย"
"ไม่ต้องมายุ่ง" เธอชักเท้ากลับพร้อมกับจะทำท่าลุกแต่ก็ไม่เป็นผลล้มลงเหมือนเดิม
"โอ๊ยยยย" ตอนนี้ผมกำลังยืนมองผู้หญิงที่เอาแต่ใจแต่นั่งครวญครางร้องไห้อย่างเจ็บปวด ผมไม่เข้าใจเธอจริงๆ
"อย่าดื้อเถอะน่า ลุกไม่ไหวก็ไม่ต้องลุก จะดื้อไปไหน" ผมอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวแล้ววางงเธอที่เตียงอย่างเบามือเพราะกลัวเธอจะเจ็บ
"ไหนบอกพี่สิ ไปผับนั้นได้ยังไง ไปถูกหรอ"
"........."
."ริต้า"
"........"
"ริต้า ถ้าไม่คุยกับพี่ พี่จะไปแล้วนะ จะไปหาเลี้ยงเด็กคนอื่นแล้วที่ไม่งอแงไม่พูดไม่จาแบบนี้"
"......" ถ้าไม่ยอมปริปากอะไรเลย เอาแต่นั่งหน้านิ่งเหมือนคิดอะไรสักอย่างแล้วดูท่าจะโกรธมากๆ
"ริต้า"
"นี่ พี่จะเรียกริต้าไปถึงไหน ริต้ารำคาญแล้วนะ"
"หึ ก็เรียกแล้วไม่ตอบเองนี่" ผมกำลังนั่งจ้องหน้าผู้หญิงที่ผมใกล้ชิดมาตลอด บางครั้งผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไง รู้แค่ว่า ผมต้องปกป้องเธอ มีหลายครั้งมากที่เพื่อนผมทักผมแปลกๆ ทักว่า ผมหวงริต้าเกินไปหรือป่าว เป็นแฟนริต้าหรอ แฟนก็ไม่ใช่จะหวงอะไรนักหนา ทั้งไอ้กิต ทั้งญาดา บางทีไอ้ธนามันก็เห็นด้วยไปกับญาดา จนเมื่อวานมาคุยกัน จู่ๆริต้าก็บอกว่า อยากมีแฟน อยากมีคนดูแลคนใหม่ แล้วผมดูแลเธอไม่ดีตรงไหน ผมก็เลยไปหาไอ้กิตด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ต่อมความเจ้าชู้ในตัวมันเดือด ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้น แหมม...ก็ใครจะไปคิดว่า แม่คุณเขาจะโวยวายขนาดนั้น...
"มานี่มา โกรธอะไร หื้ม" ผมเข้าไปสวมกอดริต้าจากด้านข้าง เอาคางเกยไหล่เธอพร้อมกับถามออกมาด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
"ไม่ได้โกรธ" เธอเบี่ยงหน้าไปทางอื่น ขณะที่ผมก็กระชับกอดแน่นขึ้น
"ถ้าโกรธก็บอกดีๆ ถ้าเงียบแบบนี้พี่ไม่รู้เรื่องนะ" ผมจับปลายคางของเธอขึ้นพร้อมกับประกบปากจูบเธออย่างดูดดื่ม ค่อยๆสอดแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอ ขณะที่ริต้าเบิกตากว้างอย่างตกใจพร้อมกับเอามือทุบที่หน้าอกผมเบาๆเหมือนเป็นสัญญาณว่า เธออยากให้หยุด แต่ผม...ไม่อยากหยุด...
"ฮึกก..เห้อ... พี่จะฆ่าหนูหรอ" ทันทีที่ผมผละจูบออกจากปากของริต้า เธอก็พูดบ่นพร้อมกับแสดงอาการเหนื่อยหอบเพราะเราจูบกันนานมากก จนเธอน่าจะเกือบหายใจไม่ออก
"ไม่ได้ฆ่า แต่อยากกิน..กินทั้งตัวเลย" ผมพูดพร้อมกับค่อยๆโน้มหน้าไปกระซิบข้างหูของริต้าตอนประโยคสุดท้าย ทำเอาริต้าสะดุ้งเหมือนตกใจเบาๆ ยิ่งทำให้เธอน่ารักเข้าไปใหญ่และทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นไปอีก....
(อันนี้เป็นภาคต่อจาก เรื่อง รักวุ่นวาของยัยแอร์สาว นะคะ)

Unfold