คนไข้ของหมอ
“คนไข้ครับ”
“คะ เมื่อกี้คุณหมอว่าอะไรนะคะ”
“หมอบอกว่า เดี๋ยวนอนตะแคงหันหน้าเข้ากำแพงแล้วปลดซิปกางเกงหน่อยครับ”
“ฮะ”
“มาฮง มาฮะอะไร กลัวเข็มเหรอเรา หมอจะฉีดยาให้ครับ”
แล้วอยู่ๆ โลกของเธอก็ดับวูบลงในพริบตา เหมือนอาการป่วยกลายเป็นหายป่วยกะทันหัน คนตัวเล็กมองซ้ายมองขวา แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่ร่างสูงของนายแพทย์หนุ่ม เห็นเขากำลังสวมถุงมือ
“หมอเหรอคะ”
“อืม” เธอถาม ส่วนคนถูกถามตอบรับในลำคอแต่ยังโฟกัสอยู่กับเรื่องของเขาไม่หันกลับมาอยู่ดี
แต่ไม่ได้นะ
“แล้วพี่พยาบาลล่ะคะ”
“เขาไม่ว่างน่ะ”
คนป่วยถามอีก แต่เขากลับหันมาตอบหน้าตาเฉย มือหนึ่งถือเข็มฉีดยาขึ้นมา
“เอ่อ…”
“เป็นอะไร ไม่อยากหายเหรอ”
“…”
“หรือว่ากลัวเข็ม”
“กลัวค่ะ กลัวมากๆ ด้วย ไม่ฉีดแล้วได้มั้ยคะ”
“ไม่ได้ครับ”
“เร็วสิครับ หมอมีคนไข้ต้องดูต่อนะ”
เธอก็เลยจำเป็นต้องหันหลัง เงาจากร่างสูงที่ทาบลงบนตัวเธอ ขอบกางเกงที่ถูกร่นลงมา หญิงสาวหลับตา กัดริมฝีปากใบหน้าร้อนเห่อ
บางครั้งเจ้ากรรมนายเวรก็มาในรูปแบบของหมอ ไม่แอบปลื้มแล้ว สองสามปีเจอกันที แต่กลับมาครั้งนี้ไม่ดีต่อใจเลย
Unfold
มันเป็นอะไรที่ลุ้นมาก ลุ้นแรกสามีจะติดเคสด่วนแล้วเธอจะโดนเบี้ยวมั้ย ลุ้นต่อไปเธอไม่ชอบเที่ยวช่วงเทศกาล ไม่คิดว่าทางมันจะกึ่งๆ วิบากและรถจะติดมากขนาดนี้
ส่วนลุ้นต่อไป สุดท้ายล่ะก็ทะเลหมอกนี่แหละ ก็อากาศเมืองไทยหนาวน้อยกว่าใครซะเมื่อไร แต่โชคดีจัง เขาค้อไม่ทำให้ผิดหวัง
คนกว่าจะเคลียร์ตัวเองให้ว่างขับรถพาเธอมาพักผ่อนยาวๆ ยังหลับอ……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……