The Regulators

Psyche Fantasy

เขาผู้ซึ่งเป็นตระกูลเก่าแก่ เก็บตัวและเต็มไปด้วยความลับ กับเธอผู้ซึ่งหายสาปสูญเป็นตระกูล ล่มสลาย พร้อมอัญมณี ที่มีพลังยิ่งใหญ่


“… กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานแสนนานมาแล้ว…ย้งมีนิทานที่เล่าถึงของวิเศษ 4 ชิ้น ซึ่งเป็นของล้ำค่า ซึ่งได้ชื่อว่าหากผู้ใดได้ครอบครองผู้นั้นจะมีอำนาจล้นฟ้า…แม้มีอำนาจมากมายแต่ก็ต้องแลกมาซึ่งความโดดเดี่ยว…ของทั้ง 4 ชิ้น ไม่เคยมีผู้ใดได้พบเห็นว่าล้วนแล้วแต่มีจริงหรือไม่ หรือผู้ใดได้ครอบครองมันอยู่ แต่มีเพียงการเล่าลือสืบต่อกันมาหลายรุ่นเท่านั้นว่า ของชิ้นแรกที่มีลักษณะคล้ายต่างหู ที่มีสีแดงสดคล้ายเลือด ของชิ้นที่สองมีลักษณะคล้ายสร้อย ที่มีสีฟ้าใสเหมือนหยดน้ำ ของชิ้นที่สามมีลักษณะคล้ายกำไล ที่มีสีขาวสว่างดุจมุก และของชิ้นที่สี่ ที่มีลักษณะคล้ายแหวน ที่มีสีดำสนิทเหมือนท้องฟ้ายามราตรี…”


เมืองแบล็คสเปล เมืองที่มีท้องฟ้ายามราตรีงดงามดุจมีเพชรนับล้านล้านเม็ดโรยอยู่บนผืนผ้าสีดำสนิทกลางท้องฟ้ากว้าง ทั้งยังเป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยว โดยหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นขื่อของที่นี่คงไม่พ้น โบสถ์ที่สร้างจากอิฐสีดำ อิฐที่เวลามองจะให้ความรูสึกเหมือนเห็นประกายระยิบระยับสะท้อนออกมาเหมือนมีอัญมณีเรียงร้อยอยู่มากมาย อิฐชนิดนี้เคยมีอยู่เมื่อหลายพันปีก่อนซึ่งมันไม่สามารถหาได้อีกแล้วในปัจจุบัน มีคนเล่าว่าต้นตระกูลหนึ่งในเมืองนี้เป็นคนนำอิฐชนิดนี้เข้ามา และได้เป็นผู้ออกแบบโบสถ์หลังนี้ด้วย แต่เขายังบอกอีกว่า พ่อของเค้าหรือปู่หรือทวดหรือใครก็แล้วแต่ที่เล่าต่อกันมาจะมาบอกเหมือนๆ กันว่าอันที่จริงแล้ว คนคนนั้นคล้ายกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้คนหนึ่งมาก แต่มันคงจะเป็นไปไม่ได้หรอกที่คนคนหนึ่งจะสามารถมีชีวิตอยู่มาได้นานขนาดนั้น เค้าจึงสันนิฐานกันว่า เป็นเพียงต้นตระกูลของคนคนนี้เท่านั้น อีกทั้งเมืองแบล็คสเปลยังมีช่วงกลางคืนที่มากกว่าช่วงกลางวัน ช่วงเวลาที่แสงแรกมืเยือนจะเป็นเวลาตี 4 ไปจนถึง 8 โมงเช้าเท่านั้น นั่นจึงทำให้คนในเมืองมีสีผิวขาวซีดผิดธรรมชาติ
ตึกใจกลางเมืองแบล็คสเปลในห้องเพดานสูงหน้าเตาผิงที่มีชุดโซฟาวางอยู่ หากแม้ใครผ่านมาเห็นก็ต้องเหลือบมองเป็นแน่ เพราะชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงนั้นมีหน้าตาหล่อเหลา ซึ่งหน้าตาของเขายังคงคล้ายชายหนุ่มอายุ 20 หน่อยๆ และมีสีผมและสีตาสีดำสนิทคล้ายรัตติกาล เขากำลังนั่งจิบชาพร้อมกับท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวและอ่านเอกสารต่างๆ ที่กองอยู่ด้านหน้าของตนอย่างตั้งใจ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ท่านชายดราฟาเรน ดิ คาเรน ทอร์ท ท่านชายจากตระกูลทอร์ทที่เป็นเจ้าของบ่อเพชรพลอยน้อยใหญ่ทั่วเมืองแบล็คสเปล แถมยังมีธุรกิจร้านอัญมณีน้อยใหญ่มากมายทั่วโลก อันที่จริงแล้วหากใครอยากพบดราฟก็สามารถมาพบที่นี่ได้เพราะชายหนุ่มจะนั่งอยู่อย่างนี้ทั้งวันไม่ขยับไปไหน โดยมีพ่อบ้านประจำตัวยืนขนาบเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่จงจำไว้ว่าหากชายหนุ่มตรงหน้านี้ไม่อยากพบต่อให้หาจนทั่วเมืองแบล็คสเปลหรือทั่วทวีปก็จะไม่มีทางเจอ
“ท่านดราฟครับได้เวลามื้อเที่ยงแล้ว วันนี้เป็นอาหารพื้นเมืองนะครับ” พ่อบ้านข้างกายเอ่ยกับชายหนุ่มที่นั่งจ้องเอกสารมาตั้งแต่เช้ามืดโดยไม่ได้ขยับไปไหนเลย
“อืม ขอบใจนะแคนซ์” ชายหนุ่มเอ่ยตอบในขนะที่สายตายังไม่ละจากเอกสารตรงหน้า

Unfold