LOVE WILE คนฆ่าเวลา
'แก้มใส' สำหรับผมเธอก็แค่ของเล่นชั่วคราว
ไม่ได้คิดจริงจังถึงขั้นอยากจะยกสถานะให้เป็นเมียหรืออะไรสักอย่าง
“เลิกพยศ ถ้ายังไม่อยากให้ไอ้ผู้ชายตรงหน้าเห็นหนังสดของฉันกับเธอ” ผมขู่เธอต่อหน้าชู้บางตัว
“หยาบคาย” ส่วนเธอก็พยศแล้วพยศเล่า มันน่านัก...
----
'กรุงโซล' คือซาตานร้ายที่เข้ามาเพื่อล่อลวงฉันให้ติดอยู่ในวังวนที่เรียกว่า
'เกมชิงหัวใจ' เกมที่ใครเผลอยกหัวใจให้ใครก่อนคนนั้่นเป็นฝ่ายแพ้
และฉันจะต้องเป็นคนชนะเกมนี้เพื่อเอาคืนสิ่งที่เขาทำกับฉัน
แต่ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ซาตานอย่างกรุงโซล
ฉันเหมือนเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือของเขา
“อย่ามาทำสำออยแก้มใส ผู้หญิงมั่วไม่เลือกแบบเธอมันต้องเจอกับฉัน
วันนี้ฉันจะปราบพยศคนอย่างเธอให้สาแก่ใจเลยคอยดู”
แคว่ก~~
“ไม่นะ อย่า ออกไปนะ อื้อ!”
พรึ่บ! เขาคร่อมตัวลงมาทับฉันไว้ เอาผ้าคลุมไหล่ฉันที่ฉีกเป็นสองท่อน
มัดมือทั้งสองข้างรวบเข้าด้วยกันผูกไว้กับหัวเตียง อีกท่อนใช้มัดปิดปากฉันไว้
“อื้อๆ” ฉันพยายามเปล่งเสียงในลำคอร้องท้วง ดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากซาตานตรงหน้า
“เอาเลยแก้มใส ดิ้นเลย เดี๋ยวพอเธอหมดแรงฉันค่อยจัดการกับเธอทีหลังก็ยังไม่สาย”
ร่างสูงตรงหน้าใช้สายตาเหยียดหยามมองฉัน มือเขาก็ถอดเสื้อเชิ้ตตัวนอกออกแบบใจเย็น
จากนั้นก็ตามด้วยเสื้อกล้ามสีขาวตัวใน เหวี่ยงทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
“ดิ้นอีกสิ ดิ้นเลย ฉันอนุญาต”
"แต่อย่าลืมตัวไปล่ะ ของมันเคยๆ อย่ามาทำเป็นบริสุทธิ์หน่อยเลยว่ะ รำคาญ!!”
Unfold
SPACIAL – 01 : THIWLIP
สองปีแล้วสินะ ที่ฉันย้ายเข้ามาอยู่บ้าน การณ์พิพัฒนะ หลังนี้
“วันนี้เรามาทำข้าวต้มกุ้งกันดีไหมครับ”
เสียงเจ้าของบ้านหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผมดำแซมเทา บนตัวมีผ้ากันเปื้อนสีชมพูหวานแหววสวมอยู่ กำลังง่วนอยู่กับวัตถุดิบที่ไว้ใช้ทำอาหารที่เขาเพิ่งเอื้อนเอ่ยถามเด็กชายวัยสองขวบกว่าที……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……