รักที่ไม่มีวันกลับมา
READING AGE 12+
เสียงสวดศพดังคลอเบา ๆ ในคืนอันเงียบงัน กลิ่นควันธูปลอยอบอวลไปทั่วบริเวณวัด เสียงร้องไห้ของผู้คนแว่วมาแผ่วเบา แต่สำหรับเธอแล้ว…กลับเหมือนทุกเสียงถูกดับลง เหลือเพียงความว่างเปล่ากดทับหัวใจลินก้าวช้า ๆ เข้ามาในศาลา ขาของเธอสั่นเทาเหมือนแทบไม่มีแรงพยุงร่าง ดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาที่ไม่เคยหยุดไหล ใบหน้าใต้ผ้าคลุมเจ้าสาวที่เพิ่งถูกฉีกทิ้งยังเปื้อนคราบเครื่องสำอางเลือนรางเธอไม่เชื่อ ไม่อยากเชื่อเลยว่า… ผู้ชายคนนั้น ชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งเคยสัญญากับเธอว่าจะไม่ปล่อยให้หายไป จะนอนแน่นิ่งอยู่ในโลงเย็นเฉียบตรงหน้าหัวใจของเธอราวกับแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ“ภีม…” เธอเรียกชื่อเขาเบาแผ่ว ราวกับหวังว่ามันจะปลุกให้เขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งแต่สิ่งที่ตอบกลับมามีเพียงความเงียบงัน กับเปลวเทียนที่สั่นไหวอยู่ข้างโลงศพและในวินาทีนั้นเอง…เธอเห็นเขา ยืนอยู่ตรงมุมศาลา เงาร่างที่คุ้นเคย สายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าและคำขอโทษที่ไม่เคยพูดออกมา“เธอกลับมาทำไม… ลิน”เสียงนั้นเย็นราวกับมาจากโลกอีกฝั่ง
Unfold
เช้าวันศุกร์ อากาศสดชื่นกว่าทุกวัน
ลินเพิ่งเก็บของใส่กระเป๋าเสร็จเมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“พร้อมหรือยังครับ คุณคนขี้ลืม?”
เสียงทุ้มของธามดังขึ้นพร้อมใบหน้าที่ยิ้มกวน ๆ โผล่มา
ลินหัวเราะเบา ๆ “ขี้ลืมอะไรล่ะ ฉันเตรียมของตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ”
ธามทำท่าตกใจ “อ้าวเหรอ แล้……
Waiting for the first comment……