บุหลันสูงสุดนภา
READING AGE 18+
บุหลันงาม ประดับสูง กลางนภา
เอื้อมมือคว้า สุดแขน มิอาจถึง
ยามราตรีกาล ท่านกกกอด ข้าทอดกาย เราสองเริงรักเร่าร้อน ราวต้องการหลอมรวมกลายเป็นหนึ่ง
จวบจนเมื่อทิวากรมาเยือน ความแนบชิดสนิทเนื้อดูคล้ายเลือนรางไม่ต่างจากภาพฝัน
อุ่นไอที่เคยร้อนระอุจางหายจนเย็นชืด สิ่งที่หลงเหลือไว้เป็นหลักฐานของค่ำคืนที่พ้นผ่าน
มีเพียงรอยยับย่นของผ้าปูที่นอน และเงินแปดตำลึงทองบนโต๊ะข้างเตียง
ความสัมพันธ์ของเราเป็นเช่นนั้น เริ่มต้นด้วยความหลอกลวงอันเงียบงัน
และจะจบลงอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น
Unfold
เสี่ยวเม่ยเปิดรับทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทัพประจิมมอบให้เอาไว้ทั้งหมดด้วยใจพองโต
ความรัญจวนใจที่คนทั้งคู่หยิบยื่นให้แก่กันทำให้คืนนี้ กลายเป็นราตรีอันตราตรึงอยู่ในความทรงจำไม่เสื่อมคลาย
---
"พวกเจ้าเอาเขาไปไว้ที่ไหน…คืนเขามาให้ข้า!!คืนมา!!!”
เสียงกรีดร้องดังขึ้นในยามค่ำคืน ณ หน้าเรือนใหญ่ของจวนแม่ท……
Waiting for the first comment……