BENİ KALBİNE SOR
Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar.
"Eminmisin?"diye sordu.
O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim.
Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı.
"Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim.
Tam yanından geçerken,
"Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi.
Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.
Unfold
Kızımız Zeynep bugün tam 7. ayını doldurdu. Göktürk'le su gibi akıp giden üç yıl hayatımın en mutlu yılları oldu. Onun iyi bir eş, mükemmel bir baba olacağını tahmin etsem de bu kadarını hayal bile edemezdim.
Sabah erkenden kalkıp kahvaltıyı hazırladım. Sonra Zeynep'i kontrol ettikten sonra yatak odasına gittim. Gök……
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Waiting for the first comment……